คำตอบที่ 1
       ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีครับกับกระทู้นี้เอาเป็นว่า เป็นการรวมที่สุดที่เป็นของผมละกัน รวมภาพที่ผมคิดว่าถ่ายยากที่สุดจากที่เคยถ่ายภาพมา รวมที่สุดของเมืองไทยที่ผมคิดว่าไปสัมผัสมาแล้วก็ยากที่สุดที่เป็นดอยและภูเขา และคิดว่าชาตินี้ผมก็คงไม่ย้อนกลับไปหามันอีกแล้ว คงจะปล่อยให้เป็นความทรงจำ และนั่งมองภาพตัวเองที่ไปถ่ายมา ภาพอาจจะไม่ค่อยดีมากนัก แต่ก็เอาเป็นว่าสุดฝีมือผมละกัน หลังจากที่ได้เรียนรู้จากการถ่ายภาพและคำแนะนำดีๆจากบุคคลหลากหลายคนที่คอยให้คำแนะนำดีๆ ในการถ่ายภาพในเวปนี้ ยังไงก็ต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่ง กระทู้นี้ก็อาจจะเป็นประโยชน์และแนวทางสำหรับอีหหลายคนละกันนะครับ ที่กำลังจะเริ่มการถ่ายภาพและอยากจะเก็บภาพสวยๆไว้ในความทรงจำยามออกเดินทาง เพราะเป้าหมายในการถ่ายภาพของผมนั้นคือต้องการได้ภาพที่ดีที่สุด แล้วเก็บไว้ในความทรงจำ ไว้ดูเอง ยิ้มเอง ชื่นชมเอง ประทับใจเอง ไม่ใช่มือโปรขั้นเทพมากมาย แต่ผมมีความสุขและใช้ความสุขและใจในการถ่ายภาพเสมอ
กระทู้นี้เป็นทริป 10 ดอยที่ผมได้มีโอกาศ ได้ไป ไต่ ปืน แบก เดิน ข้าม เพื่อไปพิชิตและก็อยากจะไปเห็นในความเป็นจริงด้วยสายตาของผมเอง และถ่ายทอดออกมาเป็นภาพถ่าย ที่หลังจากนี้ไป ผมคงไม่มีโอกาศได้ไปเยือนภูเขาเหล่านั้นอีกแล้ว คงหมดปัญญาไปถึงแม้อนาคตจะมีกล้องดีๆ ราคาแพงๆ เลนส์เทพๆ ผมก็คงไม่ไปอีกแล้ว ที่นี่ก็เลยอยากจะมาแบ่งปันให้ชมแบบรวมๆที่ละดอย ที่ประทับใจมากที่สุดไปหาน้อยที่สุด เพื่อความทรงจำในครั้งนี้


อุปกรณ์คู่กาย canon 450 D และ 40 D เลนส์ ประจำกาย 18-135 F 3.5 และ 55 - 250 F 3.5 คู่กายในการเดินทาง 10 ดอยที่แสนจะทรมานและยาก

การถ่ายภาพสำหรับผมมันอาจจะไยกเท่าไหร่ แต่การที่จะได้ไปถ่าย นี้ยากกว่า และต่อไปนี้คือภาพที่มีความหมายและถ่ายยากที่สุดในชีวิตของผม

เชิญชมไปด้วยกันครับ

อิจฉา พี่คาริน กับ ยิ้มแป้น มากๆ ไปไหนไปด้วยกัน เที่ยวแบบลุยๆ จาก : okienokie(okienokie) 7/3/2555 7:31:18 [202.176.137.227] ไม่ต้องอิจฉาหรอกครับ เดี๋ยวโอกาศหน้าจะเทียบเชิญไปด้วยนะ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 10:02:02 [125.25.200.89] มาอิจฉาศิษย์ด้วยอีกคนและกุ๊กไก่เพื่อนรู้ใจด้วย ..น้องเยี่ยมมากๆ ขอบอก จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:08:07 [27.130.16.109] ใบนี้แสงสีเยี่ยมครับเรื่องราวเยี่ยม ถ้าลายน้ำลดให้เล็กลงไม่กวนตาละก็จะสุโค่ยมากศิษย์น้อง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:09:42 [27.130.16.109] ขอบคุณมากครับ อ ปู่ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 12:58:19 [125.25.200.222] แจ่มครับ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:17:12 [58.8.238.156] ขอบคุณครับ น้าป้อม จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:32:17 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       ภาพพิเศษ ภาพอันเป็นที่น่าภูใจ ไม่สามารถตามหาได้ว่าใครถ่าย แต่ที่แน่ๆนี่คือดอยแห่งแรกที่ไปพิชิตแล้วกัน รู้แต่ว่าตอนนั้นอายุได้แค่ 13 กับการเดินทางแบบไม่รู้จักเหน็ดหรือเหนื่อยเอาเสียเลย รู้แต่ว่าตอนนั้นทางโรงเรียนประกาศว่าชมรมอนุรักษ์ธรรมชาติจะมีการได้ไปเที่ยวทุกปี พอเข้า ม 1 การเลือกชมรม นี้คงไม่ใช่เรื่องที่น่าคิดให้มากมายนัก เด็กน้อยอย่างผมลงชื่อแบบไม่ต้องเขียนจดหมายไปถามพ่อแม่เลยตอนนั้น แล้วมันเหมือนกับฝันมากเพราะจำได้ ภูกระดึงเป็นอะไรที่ได้ยินชื่อมามาก แม้กระทั้งตอนที่เรียนคุณครูก็จะเล่าว่าภูกระดึงสวยมาก เดินยากมาก อัศจรรย์มาก มันทำให้เด็กชายที่ยังไม่ได้ถ่ายบัตรประชาชนอย่างผมอยากจะไปขึ้นมาทันที พอได้เข้าชมรม วันๆก็ไม่มีไรมาตอนมาเข้าชมรมแต่ละอาทิตย์ นอกเหนือจากการเดินเก็บขยะรอบโรงเรียนทุกอาทิตย์ รอเวลาแค่ว่าแล้วชมรมจะพาไปไหนวะปีนี้ แต่แล้วความฝันก็เป็นจริงยิ่งกว่านั้น ข่าวลือว่าจะไปภูกระดึงก็ลอยมา แล้วทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นข่าวลือหรือความฝัน เพราะวันที่เท่าไหร่จำไม่ได้ แต่นั้นคือปลายเดือนถุมภาพันธ์ เด็กน้อยอย่างผม ได้แบกกระเป๋า ผูกรองเท้า ใส่หมวก พกอาหาร น้ำ เสียหยาดเงื่อ เดินพิชิตภูกระดึง ภูเขาในฝันและยังคงในฝันและหลงใหลให้หลายๆคนเดินทางผ่านไปแวะเวียนและสัมผัสตลอดมาและเป็นตำนานไปแล้ว

ปล จุดเริ่มต้นคือภูกระดึง บางท่านอาจจะไปอีกรอบและหลายๆครั้ง แต่สำหรับผม ตั้งแต่ปี 2535 ผมยังไม่เคยไปเยือนที่นี่อีกเลย หรือมันจะเป็นจริงเรื่องอาถรรพ์ ถ้าใครโยนเหรียนลงสระอโนดาส จะทำให้ได้กลับมาอีก แต่วันนั้นผมไม่มีเงิน ผมเลยไม่ได้โยนลงไป เลยทำให้ทุกวันนี้ว่าจะไป จะไป ก็มีเหตุไม่ได้ไปสักที .....คิดฮอดแท้น้อ ภูกระดึง เจ้าคือจุดเริ่มต้นของเรา

5555 ทำไมเป็นเช่นนั้น ไอ้ตอนที่พี่เรียน ปิดเทอมที เอ๊ะอ่ะ มันก็จะไปภูกระดึง กับ เสม็ด จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:11:28 [27.130.16.109] เออแต่พี่ก็ไปมันทุกที 4 ปีก็สลับกันไปอยู่นั่นแหละศิษย์น้อง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:12:13 [27.130.16.109] ปีนี้ก็เก็บของรอแล้วครับ แต่มีเหตต้องเปลี่ยนอีก ยังนึกอยู่อาถรรพ์แรงจริงๆ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 10:16:01 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       อันดับที่ 1 ที่สุดแห่งการเดินทาง ที่สุดแห่งความยาก ที่สุดแห่งความเหนื่อย ที่สุดแห่งหินก้อนเดียว ดอยโมโกจู

ดอยโมโกจู อยู่ในอุทยานแห่งชาติแม่วงก์ ยอดดอยโมโกจูสูง 1924 เมตร จากระดับน้ำทะเล อยู่ในรอยต่อเขตรักษาพันธ์สัตว์ป่าอุ้มผาง
การเดินทางต้องใช้เวลาเดินเท้า ด้วยระยะทางประมาณการ 60-70 กม ใช้เวลาในการเดินทาง ไปกลับ 5 คืน 6 วัน นี่คือข้อมูลในการเดินทาง

เคยถามเจ้าหน้าที่เหมือนกันค่ะ อยากไปยอดนี้ แต่พอบอกเดิน ห้าวัน ก็ขอลาก่อน...ฮ่าๆๆ จาก : okienokie(okienokie) 7/3/2555 7:32:18 [202.176.137.227] เดินถ่ายรูปนกไปเรื่อยๆดิครับคุณโน้ต จาก : KeN(inspire01) 7/3/2555 8:11:13 [58.9.82.141] 5555 พอดีเวลามันได้พอดี จังหวะดีครับก็เลยได้ไป จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 10:02:44 [125.25.200.89] เจ้าดอยนี้คิดไว้ตั้งแต่สังขารยังดีดีอยู่แต่ก็แคล้วคลาดทุกทีเรื่อง เดินสมัยก่อนต้อง 7 วันอัพ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:13:34 [27.130.16.109] แล้วป่าดิบกว่าปัจจุบันเดินยากกว่าเลยท้อ และก็ยังไม่ได้ไปซ๊ากที สงสัยจะไปตอนแก่ซะมั้ง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:14:24 [27.130.16.109] เวลาไปกลัวไม่ได้ฟ้าแบบนี้อ่ะดิน้อง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:14:53 [27.130.16.109] นั้นคือสิ่งที่กลัวเหมือนกันครับ เพราะถ้าไม่ได้ฟ้าแบบนี้ คงไม่มีทางกลับไปอีกแน่ๆ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 12:59:58 [125.25.200.222]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       แน่นอนครับโมโกจู ได้ยินชื่อนี้มานานตั้งแต่ตอนสมัยเรียนอยู่มหาลัย ทุกครั้งหรือหลายครั้งก็จะเห็นภาพดอยโมโกจูอยู่ตามนิตยาสารหลายๆฉบับ แต่พอได้ลงลึกอ่านลงไปถึงกับหมดหวังหรือจนปัญญา สมัยก่อนจะจำได้ว่าดอยนี้ใช้เวลาในการเดินทาง 7 วัน นั้นก็ทำให้เด็กมหาลัยอย่างผมหมดสิทธ์ ไหนจะเรื่องตังค์ ไหนจะเรื่องเพื่อนร่วมทาง ไหนจะเวลา ทุกอย่างยังคงเป็นได้แค่ความฝัน พอจบมาก็มาเอาดีทางด้านออฟโรดแบบโงหัวไม่ขึ้น แล้วก็เที่ยวแบบไร้จุดหมายแต่ก็เที่ยวไปเรื่อย แต่ก็ไม่มีวันที่จะลืมนึกถึงโมโกจูเลยก็ว่าได้ ทำยังไงจะได้ไปสักที จนปี 2554 ที่ผ่านมา ความฝันก็เริ่มจุดประกายมาอีกครั้งแต่ก็เกือบไม่ได้ไป เพราะการเดินที่นี้ต้องใช้ 5 คนขึ้นไปเขาถึงจะนำทาง ต่ำกว่านั้นไม่ไป ทำไงดีเรามีกันแค่ 2 คน งั้นเราขอเอาชื่อไปฝังไว้ในอุทยานก่อนแล้วกัน เผื่อใครมากัน 3 คน แล้วไม่พอ เราขอรวมทริปด้วย โดยปกติผมจะไปกันแค่ 2 คน แล้วในที่สุดก็มีอีกกลุ่มขึ้นดอยโมโกจู ผมเลยได้อนิสงอย่างงามในการเดินทาง แต่หนทางย่อมเป็นอุปสรรค ขึ้นชื่อดอยโมโกจู ที่สุดของนักเดินป่าในเมืองไทย ไม่ใช่ง่ายๆเลย เราเดินกัน 3 วันจนถึงยอดเขาเรือใบ พอมาถึงคุ่น เห็บ แมง เยอะ มีพิษทั้งนั้นล่องลอยเต็มไปหมด เหนื่อยก็เหนื่อย คันก็คัน แถมอากาศฟ้าไม่เปิด ลมก็แรง หิวก็หิว หนาวก็หนาว แค่อยากจะบอกว่าต้องใช้ความอดทนในการรอคอย กับแสงที่จะมาอย่างมาก วันแรกที่ขึ้นมาถึงฟ้าดับสนิท แต่โชคดีเอาตอนท้ายเลยได้ภาพแสงตอนเย็นๆมา อย่างที่บอกแหละครับ ภาพนี้มันดูมีความหมายและสุขสุดๆจริงๆ กับการเดินทางในแบบฉบับ และการถ่ายภาพในแบบของผม ซึ่งผมดูที่ไร ก็จะยิ้ม สุข เราทำได้ไง มันเป็นไปได้ไง มันเป็นของเราได้ไงภาพนี้

หลังจากที่นั่งมอง นั่งดูภาพถ่ายของคนอื่น ไม่น่าเชื่อนี่เป็นฝีมือของผม

ดอยโมโกจู

สวยจริงๆเลยครับ วิวสวยๆแบบนี้เหมือนเป็นรางวัลที่ให้เราตอนปีนไปถึงเลยจริงๆ จาก : KeN(inspire01) 7/3/2555 8:10:24 [58.9.82.141] ขอบคุณครับ รางวัลที่สวยงามจริงๆครับ คุ้มกับการเดินทาง จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 10:03:21 [125.25.200.89] แสงสวยมากพี่ไปก็กดเป็นร้อย.. จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:16:58 [27.130.16.109] แสงสวยจริงครับ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:19:16 [58.8.238.156]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       กว่าจะได้ภาพนี้มาก็ลุ้นแทบตับทะลัก เพราะอย่างที่กล่าวมาเบื้องต้นกว่าจะมาถึง ไหนจะคุ่น ใหนจะแมลง แถมฟ้าไม่เปิด ผมถึงกระทั้งขอพรจากเจ้าที่เจ้าทางเลยก็ว่าได้ขอให้ฟ้าเปิด เพราะยังไงก็คงไม่มีปัญญามาอีกแน่นอน แต่ก็ยังจะพอมีหวังเพราะผมเคยมีประสบการณ์และเชื่อว่าฟ้ามันจะเปิดยามก่อนพระอาทิตย์จะตกดินแค่นิดเดียว แต่คนอื่นไม่เชื่อผมเดินลงจากดอยเพื่อไปแคมป์กันหมดเพราะหมดหวัง แต่ผมไม่หมดหวังเริ่มตั้งกล้อง ลมก็แรงขาตั้งกล้องก็เล็ก ถ้าใครจะเอาใหญ่มาก้ได้นะถ้ามีปัญญาแบก ปรับโหมดที่ต้องการ เดินหามุมและคาดการณ์ล่วงหน้าว่าแสงจะมาทางไหน ทำได้เท่าที่มีเวลา แล้วก็ไปวัดดวงเอาว่า ฟ้าจะเปิดจริง หรือแสงจะมาจริงอะป่าว จากสิ่งที่คาดเดามันไม่เคยทำไห้ผมผิดหวังเลยจริงๆ หลังจากที่ให้นางแบบปืนหินขึ้นไปรอ

ผมหันหลังให้กล้องที่ตั้งไว้ เพื่อหันไปมองอีกกลุ่มและทางเดินทีเดินลงว่าถ้ามืดแล้วเราจะเดินไปทางไหน แต่ทันใดนั้นแสงที่ผมรอก็มาตามนัดหมายอย่างเหลือเชื่อ หมอกที่ปกคลุม จนมองอะไรไม่เจอเหมือนกำลังอยากจะเปิดทางให้ผม ได้นัดกันลอยลงด้านล่างอย่างรวดเร็ม ลมที่พัดแรงยิ่งกว่าสิบล้อสวนตอนขับมิร่า ก็พัดไปทางอื่น พร้อมกับแสงเฮือกสุดท้ายใด้เปิดทาง ให้ผมได้ถ่ายได้อย่างเต็มใจ นาทีนั้นทั้งคุ่น ทั้งเห็บ ไม่สนแล้ว รู้แค่ว่า มันต้องดีที่สุด เอาให้ดีที่สุด ผมพกเลนส์อีกตัวนึงมา ไม่ต้องพูดถึงเก็บไปเหอะ ขืนถ้ามัวแต่เปลี่ยนก็คงไม่ทันกิน ฟิวเตอร์ที่พกไป มันอยู่ในกระเป๋าก็ขี้เกียจควักออกมาเพราะกลัวไม่ทันแสง ถ้าโมโกจูไปง่ายมาง่ายยังกะภูทับเบิก ผมจะทำทุกอย่างและจะไม่รีบ แล้วทุกอย่างก็สงบเพราะฟ้าเปิดให้ไม่ถึง 5 นาทีจริงๆครับ

จังหวะและเวลา การวางแผน คาดการณ์ สุ่ม เสี่ยง อดทน ผมเลยได้ภาพนี้มา ดอยโมโกจู

เสียวแทนอ่ะ ขนลุกเลย กลัวตก จาก : okienokie(okienokie) 7/3/2555 7:32:51 [202.176.137.227] รอชมต่อพี่ ผมก็คิดแบบนั้นนะ ฟ้าไม่มืดอย่าหนีไปไหน แสงทไวไลท์แสงสวยๆมันต้องมี จาก : KeN(inspire01) 7/3/2555 8:08:38 [58.9.82.141] ใช่ครับ ถ้าไม่มืดอย่าพึ่งรีบกลับ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 10:03:54 [125.25.200.89] อ่านี่แหละครับวิญญาณช่างภาพ ถึงจะสมัครเล่นแต่ก็รอให้ถึงที่สุด จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:19:31 [27.130.16.109] รางวัลแห่งการรอคอย จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:20:30 [58.8.238.156] สวยเลยครับพี่ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 25/3/2555 21:10:43 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       เอาอีก เอามาชมอีก เอามาชมอีก

ขอบคุณครับ มาแล้วครับ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 10:04:13 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       ขอบคุณมากศิษย์น้อง ที่พี่ขอไป เป็นเรื่องเล่า เรื่องราวที่น่าฟังมาก เป็นภาพถ่ายที่สวยมว๊ากก . ที่พี่ชอบเพราะเราคู่กันนี่แหละ
อย่างที่พี่เคยบอกให้เก็บเป็น RAW File ไว้เป็นบางภาพก็ได้เพราะมันยืดหยุ่นมากเวลาเราโพรเสส ....ถ้าจะให้ดี มาร์คทูก็น่าจะลดราคา
ลงเพราะมาร์คทรีเปิดตัวแล้ว ก็ไปซ้อนซื้อรับรอง ภาพน้องต้องงามสุดใจแน่เมื่อใช้ฟูลเฟรม ...

มาเพิ่มเติมเรื่อยๆ นะศิษย์น้อง...

ขอบคุณครับ อยากได้อยู่แต่เก็บตังค์อีกนิดครับ 555 จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 13:01:20 [125.25.200.222]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       อันดับที่ 2 ที่สุดแห่ง 2 สายน้ำ ที่สุดแห่งความสูงของน้ำตก ที่สุดแห่งความอลังการ น้ำตกรูปหัวใจ น้ำตกปิ๊ตรุโกร

น้ำตกปิ๊ตรุโกร หรือชาวเวปหรือหนังสือบางเล่มเรียก เปรโต๊ะลอซู ตั้งอยู่บนดอยสะมึ๋นตุง หรือบางเวปและชาวเมืองเรียก ดอยสามหมื่นหรือหนักกว่านั้นคือดอยมะม่วงสามหมื่น (หาให้ตายก็ไม่เจอต้นมะม่วงครับ) ภาษาที่ผมเรียกนั้นเป็นการสอบถามคนพื้นถิ่น คนนำทางและชาวกะเเหรี่ยงในพื้นที่ครับ
น้ำตกแห่งนี้ตั้งอยู่หมู่บ้านกุยเลอตอ ซึ่งห่างจากเมืองอุ้มผาง 70 กม ไปทางเดียวกับน้ำตกทีลอซู แต่เลยทางเข้าน้ำตกทีลอซูไปอีก ต้องใช้เท้าเริ่มเดินทีหมู่บ้านกุยเลอตอ ทริปนี้เราใช้เวลา 2 คืน 3 วันในการพิชิต ทั้งน้ำตกและดอยแห่งนี้
น้ำตกปิ๊ตรุโกร ลักษณะจะคล้ายๆกับรูปหัวใจ (จินตนาการเองนะครับ) เขาบอกว่า ทั้งผมด้วยก็น่าจะบอกว่า นี่น่าจะเป็นน้ำตกที่สวยที่สุด และสูงที่สุดในไทยแล้วครับ ณ เวลานี้ (เอาแค่ที่เคยไปนะครับ) เรื่องสวยอาจจะวัดกันยาก แต่สูงผมว่าน่าจะใช่ เพราะสูงมากจริงๆ แหงนหน้ามองแทบไม่พ้นสายตา การที่ได้มาน้ำตกแห่งนี้เป็นเรื่องที่ตื่นเต้นมากมายกับการได้ถ่ายน้ำตกแห่งนี้ วันแรกที่เราเดินนั้นยังไม่ถึงตัวน้ำตก แต่แค่ได้ยินเสียงน้ำตก เพราะเวลาในการเดินนั้นช้าและมืดก่อน แต่เสียงน้ำตกมันเย้ายวนให้ผมอยากไปเจอมากมาย
ผมนั่งนึกในการเลือกอันดับที่ 2 อยู่นานพอควรว่าจะเอาที่ไหน ทั้งเรื่องความสวยงาม ทั้งความยาก ทั้งความประทับใจ เพราะเลือกยากมากทุกที่ที่ไปก็ล้วนแต่ประทับใจทั้งหมด แต่มาสะดุดที่เทคนิคในการถ่ายที่นี่ยากพอควร ต้องระมัดระวังในการถ่ายพอควร เพราะอะไรนั้นหรือกว่าจะได้ภาพนี้มา ฝนตกตลอดทั้งวันทั้งคืน แทบไม่มีเวลาหยุดให้ผมได้กดเลย ผมต้องเอากล้องออกมาแล้วมาซุกไว้ในเสื้อกันฝน แล้วตั้งค่าให้พร้อม แต่มือไม้ก็ไม่ถนัดเปียกไปหมด เรียกได้ว่าพังก็พังวะ บางที่ก็หันหลังให้ละอองน้ำเซ็ทหน้ากล้อง เช็ดหน้าเลนส์ทั้งเปียกๆแล้วหันไปกดภาพที่ต้องการแล้วก็ต้องหันหลังกลับมาไหม่ หันกลับไปกลับมาหลายๆรอบ ส่วนใหนจะตั้งขาตั้งกล้องก็เหนื่อย เวลาตั้งเสร็จ ก็ต้องถอดเสื้อกันฝนมาคลุมกล้องแทน ยอมให้ตัวเองตัวเปียก
เป็นแบบนี้อยู่นานจนหนาวเหน็บแทบจะไม่ไหว
แต่ภาพนี้ก็ได้มาจากความพยายามจริงๆบวกกับโชคช่วย ที่ละอองฝนที่โปรยปรายลงมาเกิดอาการเหนื่อยมั้งเลยหยุดพักไปประมาณ 5 นาทีเลยทำให้ผมได้มีโอกาศเช็ดหน้าเลนส์ วางมุมมอง และถ่ายภาพน้ำตกตามสูตรที่ได้เรียนรู้มา แล้วผมก็หลงรักที่แห่งนี้เข้ามาเต็มตาเลยทีเดียว

น้ำตกปิ๊ตรุโกรแห่งขุนเขาสะมึ๋นตุง

เสียดายตรองมุมบนขวามือนะ ถ้าเปิดให้เห็นน้ำตกทั้งสายละก็งามโครตๆ แต่นี่ก็สวยมากแล้วนะ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:46:22 [27.130.16.109] ไม่เสียแรงที่แบกขาตั้งขึ้นไปนะ เป็นน้ำตกที่ฟอร์มสวยทีเดียวน้อง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 10:48:04 [27.130.16.109] จริงๆแล้ว ด้านขวาคือเหวนะครับ ตรงที่มุมกล้องถ่ายตั้งขอบเหวพอดี ก็สูงไม่มากครับ แค่ขาสั่น จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 13:02:39 [125.25.200.222] สวยมากเลยครับพี่ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 25/3/2555 21:17:43 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       ทริปนี้เป็นทริปที่ทรมานโครตๆเลยก็ว่าได้ มีอยู่วันนึงเมื่อ 3 ปีที่แล้วได้เปิดดูเวปการท่องเที่ยวนี่แหละ แล้วเข้าไปใน Google พิมพ์คำว่าน้ำตกใหนสูงที่สุดในประเทศไทย ปรากฏว่ามีแต่ชื่อน้ำตกแม่สุรินทร์ ขุนยวมขึ้นมาเพียบ แต่ทันใดนั้นดันมีอีกชื่อโผล่เข้ามาในเวป เขียนว่าเปรโต๊ะลอซู เลยเข้าไปดูโอ้แม่เจ้า นี่อยู่ในไทยหรือนี่ ถึงกับ งง กันไปเลย ว่าแล้วก้เลยติดตามเจ้าน้ำตกนี้มาตลอด และฝันไว้สักวันคงจะได้ไปเยือนสักที และวันที่มาถึงก็ได้เริ่มขึ้น ทริปนี้เรากะไปกันหลายคน แต่ก็ต้องไปกัน 2 คนเหมือนเดิม เพราะอีกกลุ่มที่จะไปดันมีทริปอีกที่ แต่ก็ดีครับไปกัน 2 คนดูแลกัน ค่อยๆไปเพราะเราเดินกันไม่เก่งทั้งคู่ แต่เป้าหมายแค่ต้องการไปเห็น
ทริปนี้เราขับรถเข้าไปในหมู่บ้านเอง เพราะรถผมเป็นรถขับเคลื่อน 4 ล้ออยู่แล้ว เรียกได้ว่าพร้อมลุย ถึงจะคันเล็กแต่คนขับบ้าน่าดู ไม่ใช่อะไรหรอกครับ ก่อนจะหันมาเดินป่า ก็หลงไหลและก็ขับออฟโรดแบบเข้าขั้นเลยว่าได้ ทางแบบนี้ก็เลยสบายครับ เหมือนประสบการณ์สอนเอาไว้แล้ว คนนำทางบอกส่วนใหญ่เขาจะเช่ารถออฟโรดเข้าไปในหมู่บ้าน แต่สำหรับผมจะเช่าทำไมเรานี่แหละขาลุยขนานแท้ 5555 อย่าพึ่งเหม็นขี้หน้าผมนะครับ อาจจะราคาคุยเยอะไปหน่อย แต่เรื่องจริง
พอมาถึงหมู่บ้านก็ฝากรถไว้กับหมู่บ้าน ที่ปลอดภัยที่สุดคือบ้านผู้ไหญ่บ้าน ถ้าใครสัมผัสชาวกะเหรี่ยงมาแล้วจะรู้ว่า ผู้ไหญ่บ้านยิ่งใหญ่มาก ใครไม่กล้าแหยม แล้วการเดินทางของผมก็เริ่มขึ้น กับคนนำทางชาวกะเหรียง 2 คน ที่นี่ไม่ใช่อุทยานนะครับ เป็นป่าเขา ทางที่เราไปมันจะไปสุดที่ ชายแดนพม่า
โอ้วววว น่ากลัวแถมตื่นเต้น
แต่เราก็มถึง สิ่งที่นึกภาพไว้คืออยากเห็นมุมสูง อยากเห็นยอดน้ำตก ภาพนี้คือภาพที่ดีที่สุดของมุมนี้ เพราะได้มาภาพเดียวจริงๆ ฟ้าเปิดให้ 2-3 นาทีจริงๆ หรืออาจจะไม่เปิดเลย ฝนตกไม่หยุด ลมแรง ถ้าจะยืนรอคงไม่ไหว เพราะเราต้องเดินทางกันต่อ แต่ถ้ามาหน้าหนาวน้ำคงไม่เยอะแบบนี้ บางครั้งเราก็ต้องยอมแพ้บ้าง ได้แค่ไหนแค่นั้นบ้าง บางทีมันก็จนปัญญาจริงๆ ภาพนี้ผมจนปัญญามาก อยากจะให้ก้อนเมฆมันลอยหายไปแล้วเห็นภูเขา ยืนเป็นชัวโมง เวลาผ่านไปยิ่งแย่ลง ในที่สุดเราก็ต้องยอมแพ้และถอนตัวกลับลงมา

แต่ยังไงก็ยังได้เห็นสายน้ำ 2 สายที่ทอดยาวบนเทือกเขา ที่อ่อนไหวไหลลงสู่พื้นล่างในหุบเขาแล้วหายไปในผื้นต้นไม้ด้านล่าง ที่เกิดขึ้นและแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง นี่หรือ ปิ๊ตรุโกร

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       วันที่เราต้องปืนไต่เพื่อไปหาดอยสะมึ๋นตุง หรือไอ้มะม่วงสามหมื่น ประมานว่าใครเอาไปพูดว่ามีต้นมะม่วงบนดอย ไอ้ผมก็ส่งสัยมากมาย มะม่วงอะไรจะมาโตบนนี้ นี่ไม่ใช่ดอยเตี้ยๆเลยนะเนี๊ยะ ผมหายังไงก็หาไม่เจอพร้อมกับหัวเราะในใจ เออคำพูดคนเราเพี้ยนไปได้เยอะจริงๆ แต่ๆๆๆ แต่ๆๆๆ แต่ๆๆ หลังจากวันนั้นมาถึงวันนี้ ผมว่าก็อาจจะเป็นไปได้นะ เพราะอะไรนั้นหรือ ผมไปเดินโมโกจู คนนำทางบอกถ้าโชคดีเราจะได้กินส้มโอ ผมก็ไม่เชื่อหรอกเพราะโดนคนนำทางอำมาตลอดทาง แล้วก็จริงครับ มีต้นส้มโอไหญ่ต้นนึง อยู่บนดอยโมโกจู ที่ความสูง 1700 กว่าเมตร ก่อนถึงยอดดอย ผมละ งง ไปเลย ต้นส้มโอจริงๆ ต้นใหญ่ด้วย แถมมีลูกด้วย คนนำทางยังสอยมาให้กินเลย จังหวะมันออกผลพอดี แต่รสชาติ ก็มะนาวดีนี่แหละแต่ก็พอให้กระหายได้ ผมเลยมานึกย้อนดอยสะมึ๋นตุง ที่เขาเพี้ยนไปเป็นมะม่วงสามหมื่น เพราะเขาล่ำลือกันว่า มีต้นมะม่วงบนดอย หรือมันอาจจะมีจริงแล้วผมไม่เห็น หรืออาจจะไม่มีเพราะคนนำทางบอกว่าไม่เคยเจอ ต่างๆนานาครับ ใครไปดอยนี้ช่วยนำมาแบ่งปันกันนะครับ

อนาคตผ่านไป ไม่แน่นะดอยนี้อาจจะเปลี่ยนไปอีกชื่อก็ได้ แต่ผมแล้วนี่คือ ดอยสะมึ๋นตุงแห่งน้ำตกปิ๊ตรุโกร
น้ำตกปิ๊ตรุโกร แห่งดอยสะมึ๋นตุง

พี่ชอบฟิลใบนี้มาก Negative Space สวยใบนึงเลยครับ ....ให้เพื่อนๆ ดูไว้เป็นตัวอย่างใบนี้ถ้าไม่มีน้อง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 13:49:46 [27.130.16.109] กุ๊กไก่ใส่เสื้อสีตักกันกับสีเขียว ละก็ดูธรรมดา ๆ มากๆเลยนะครับ...แต่พอไปยืนตรงนั้น จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 13:51:24 [27.130.16.109] ทำให้ผู้ดูอย่างผมต้องจินตนาการต่อไปอีกว่าบรรยากาศ ณ.เวลานั้นมันคงสุดยอด จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 13:52:18 [27.130.16.109] และเป็นตัวเปรียบแทบความยิ่งใหญ่ของธรรมชาติ กับมนุษย์ตัวจ้อยด้วยครับ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 13:53:12 [27.130.16.109] แจ่มครับใบนี้ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:22:47 [58.8.238.156] สวยมากเลยครับพี่ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 11:30:53 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       เนื่องจากทริปนี้ฝนตกกระหน่ำทั้งวันทั้งคืน ฟ้าไม่เคยเปิดให้เลย แต่ระหว่างที่เรากำลังจะลงจากดอย ฟ้าเจ้ากรรมมาเปิดช่วงขากลับลงมา เหมือนเป็นโบนัสในการเดินทางอีกอย่าง และก็เป็นจังหวะในการพักเหนื่อยด้วย ก็เลยได้ภาพนี้มาด้วยความบังเอิญ
สิ่งที่ตั้งใจ มักจะไม่ได้ดั่งใจเสมอ สิ่งที่ไม่ได้ตั้งใจ บางครั้งก็มักจะมีมาให้เห็น ผมว่าบางครั้งก็อยู่ที่จังหวะและเวลาครับในการถ่ายภาพ

ดีใจที่ได้เห็น ภาพบนดอยสูงสวย ๆ หลายรูป เพราะผมคงเดินไปถึง จาก : tipong(tipong) 7/3/2555 14:40:35 [110.168.19.96]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       อันดับที่ 3 ที่สุดแห่งการผจญภัย ที่สุดของป่าดงดิบ ที่สุดที่มาพร้อมกับความเดี้ยง ที่สุดทุกรสชาติ ที่สุดกับ 8 เนิน 4 ผา มากน้ำตก ดอยภูเมี่ยง

ดอยภูเมี่ยง หรือภูเมี่ยงหรือเขาเมื่ยง เพราะด้านบนต้นเมี่ยงเยอะ หรือชาวบ้านบางท่านก็เรียกเขาง่ามเพราะมองจากด้านล่างตีนดอย จะเหมือนง่ามหนังสติ๊ก ภูเมี่ยงคงเป็นที่รู้จักกันมากขึ้นหลังจากเกิดเหตุการณ์ น้ำป่าดินถล่มพัดเอาบ้านเรือนชาวบ้านต้นขนุน อำเภอน้ำปาด จังหวัดอุตรดิตถ์เสียหายเรียบเป็นหน้ากอง น้ำป่าทั้งหลายพัดมาจากภูเขาลูกนี้แหละครับ แต่พัดมาหลังจากที่พวกเราขึ้นไปได้ไม่นาน ถ้าใครได้ไปที่นี่จะรู้ว่าป่าที่นี่ อุดมสมบูรณ์มากจริงๆ กับการเดินทางที่ถือว่าผมทรมานมากที่สุดเลยก็ว่าได้ กับ 3 คืน 4 วัน เจอทั้งฝน ผึ้งต่อย คุ่นกัด เหลือบกัด เจอทั้งงู สารพัดจะเจอ ฝนก็ตกตลอดแทบไม่หยุด ต้องเดินขึ้นเนิน 8 เนิน นั้นหมายถึงขึ้นเขา 8 ครั้ง ไต่หน้าผาอีก 4 หน้าผา ข้ามน้ำตกมากมายกายกอง เยอะจนนับไม่ได้ เอาเหอะครับ ใครได้ไปที่นี่ผมว่าก็ไม่ธรรมดามากมาย แต่ทุกอย่างมันผ่านมาแล้ว และไม่รู้จะได้ไปอีกหรือเปล่า ใจยังไม่คิดอยากจะไปเลยที่นี่ ได้แค่เก็บเขาไว้ในความทรงจำเช่นกัน
ภาพนี้ถ่ายตอนปีนหน้าผา เป็นภาพที่ไม่ได้ให้แบบทำท่าทางให้เห็น แต่เป็นการปืนหน้าผาเพื่อพิชิตจริงๆ ไม่มีทางอื่นนอกจากทางนี้จริงๆ หินก็ลื่น หมอกก็ลอยไปลอยมา ฝนก็ตก ลมก็แรง หนาวก็หนาว ฟ้าก็เปิด แดดก็ออก เออไม่รู้มันจะหน้าใหนกันแน่ ถ้าสังเกตุในภาพก็จะรู้มันมีทุกอย่างจริงๆ

แล้วมันก็มีทุกอย่างจริงๆและก็มากเกินไป ณ ยอดดอยภูเมี่ยง

เห็นเลข 3 ที่ก้อนหินด้วยอ่ะ ...งวดนี้วิ่ง 3 อิอิอิ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:23:58 [58.8.238.156] 55555 ถูกขึ้นมาจริงเดี๋ยวผมเลี้ยงครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:34:01 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       เราได้มีโอกาศได้นั่งคุยกันกับเรื่องการท่องเที่ยว เราจะเดินตอนที่ยังมีแรงและเราจะขับรถเที่ยวชิวๆตอนที่ไม่มีแรงเดิน นี่คืออุดมการณ์การเที่ยวแบบเรา

ภูเมี่ยงเราเดินทางกัน 2 วันจนพิชิตยอดดอยแห่งนี้ได้สำเร็จ ที่อย่างที่เคยบอกบางครั้งมันก็ไม่ได้ดั่งใจเสมอไป เรามานั่งรอพระอาทิตย์ตกดิน ยอมโดนคุ่นกัด แต่ก็ยังไม่เห็นพระอาทิตย์สักที ก้อนเมฆมันลอยสวนกันไปสวนกันมาอย่างกะรถ ไม่ยอมหยุดนิ่ง ภาพก็ได้ก็อย่างกะที่เห็น จะเปิดก็ไม่เปิด จะรอแสงเทพก็ได้แต่แสงต๊ะติ๊งโหน่ง ไม่ยอมโผล่มสะที ก็เลยต้องยอมแพ้กับที่นี่ไปโดยปริยาย ที่นี่ก็ถือเป็นประสบการณ์อย่างนึงที่ดีไห้ผม เพราะการมีถุงกันน้ำพกไปด้วยจะดีมาก เพราะทริปนี้ผมยืมเอาจากพี่อีกคนที่ติดไปด้วย ไม่งั้นกล้องผมไม่รู้จะเป็นอย่างไร ถึงแม้จะราคาไม่แพงและคุณภาพไม่ถึงขั้นโปร แต่ถ้าไม่มีภาพติดกับมา มันก็ไม่ต่างอะไรกับมีกล้องดีๆ แต่ไม่มีภาพไว้ในความทรงจำสักภาพเลย นาทีนั้นผมติดไป 2 ตัวคุยกับแฟนว่าพังก็พัง มันคงไม่พังพร้อมกัน 2 ตัวละมั้ง

แล้วภูเมี่ยงก็เสร็จเรา โดยปริยาย ถึงแม้จะเดี้ยงก็ตาม

แจ่มเลยครับใบนี้ ...ถึงกล้องจะเล็กแต่ฝีมือการควบคุมอุปกรณ์รวมกันเป็นหนึ่ง รีดพลังได้อย่างเต็มที่ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:25:06 [58.8.238.156] ใบนี้ก็ชอบฟิลน้องสาวพี่มีความสุขจังเลย... จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 7:38:26 [210.213.59.188] เห็นอย่างนี้นะครับ แต่ละที่หล่อนนำเสนออยากจะไปเองทั้งนั้นแหละครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:34:39 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       งามทุกที่เลยครับ

ขอบคุณครับ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 21:57:04 [125.25.200.241]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       อย่างที่บอกไปอะครับ ฟ้าปิดซะส่วนใหญ่บนภูเมี่ยง มองดูโดยรอบถ้าฟ้าเปิดมันต้องเป็นอะไรที่ยอดมากๆเลย ทางเดินภูเมี่ยงมีทั้งดอกไม้แมลงแปลกๆมากมาย แต่เนื่องจากสภาพอากาศ ร่างการที่ต้องแบกของและก้าวเดิน ยังไงก็ไม่มีปัญญาในการถ่ายมาโครแน่นอน ผมไม่ใช่ที่ถูกจ้างเพื่อมาถ่ายทำรายการ หรือนำภาพกลับไปแล้วไปต่อยอดทำธุรกิจ ที่จะมีเงินทุนในการเดินทางมาบ่อยๆ ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว สิ่งที่ทำได้คือเอาเท่าที่ได้ และให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้เท่านั้นเอง
ภาพนี้ถ่ายบนยอดภูเมี่ยงเลย เขาที่อยู่ด้านหน้าคือยอดเขาที่เราจะลงในอีกวันต่อไป คืนที่ 2 เป็นอะไรที่โหดร้ายมาก ฝนตกไม่เท่าไหร่ลมแรงมากมาย พวกเราแทบไม่ได้นอนกันเลย แต่ก็เผลอหลับไปเพราะความเพลีย แต่พอตื่นขึ้นมาเราตื่นพร้อมกับความเปียกแฉะ เพราะเรานอนอยู่กับน้ำทั้งคืน อะไรก็เอาไม่อยู่จริงๆ บนยอดภูเมี่ยง

สวยครับ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 12:06:05 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       จากสวรรค์กลายเป็นนรกชัดๆ เอาแค่เราตื่นเช้าขึ้นมา อากาศก็ดูจะไม่ค่อยเป็นใจเท่าที่ควร เราเดินทางกันอีกวัน วันนี้น่าจะเป็นวันที่แสนจะทรมานจริงๆ ฟังดูเหมือนจะง่ายเพราะต้องเดินลง แต่ใครจะไปรู้การเดินลงเป็นอะไรที่ยากมาก เราเดินลงอีกทาง เส้นทางนั้นเหรอชันบรรลัยเลยครับ ลื่น ชัน เหว หิน ไต่เชือก เกาะเถาวัลย์ มีครบ ทาก แมลง งู ฝนก็ตกตลอดทาง จริงๆแล้ววันนี้เราต้องออกจากป่าให้ได้ แต่เนื่องด้วยหลายเหตุการณ์ เราจึงติดป่ากันอีกวัน ไม่มีปัญญาออกทันได้ เป็นอะไรที่สาหัสมากสำหรับผม ขาบวม ตีนบวม เป็นไข้ หมดแรง อ่อนเพลีย แต่ทุกอย่างก็ผ่านมาได้แบบสาหัสอีกที่ในภูเมี่ยง
อย่างที่บอกภูเมี่ยงน้ำตกมีเยอะมากมาย ระหว่างทางเดิน แต่พวกเราไม่มีปัยญาถ่ายกันเลย เพราะเอาแรงและกำลังเดินและประคองตัวเองอย่างเดียว ใครที่เอ่ยว่าน่าจะแวะถ่ายมาไห้ดูหน่อย ขอบอกหมดปัญญาครับ ถ้าคุณได้เดินทางไปเองจะบอกว่าคุณก็คงจะหมดปัญญาแบบผมนั้นแหละ เพราะคุณแทบอยากจะยกทุกอย่างกองไว้ แม้กระทั้งกล้องตัวเองเลยก็ว่าได้ แทบไม่อยากเอาเดินออกไปเลย อยากจะเดินตัวเปล่าแบบสบายๆ แต่นั้นก็คืออุปสรรคที่เราต้องเจอ อย่างที่เดินผ่านมาเราเจอน้ำตกแห่งนึ่ง สูงมากที่รู้เพราะเราเดินเลาะหน้าผา เหว ที่น้ำตกไหลลง เรียกได้ว่ามองลงไปไม่เห็นก้นน้ำตกเลยก็ว่าได้ แต่พวกเราไม่มีเวลามากพอจะลงไปถ่ายอีกอย่างฝนตกไม่ยอมหยุดเลยว่างั้น
ภาพนี้ผมถ่ายตอนวันสุดท้ายที่เราจะออกจากป่ากัน เป็นจุดพักเหนื่อยพอดี แต่พวกเราก็อยู่ไม่เป็นสุขหรอกเพราะ ทากตรงนี้เยอะมากมาย เอาแค่ตั้งกล้องยังไต่ขาตั้งกล้องเลย แต่ทำไงได้ ผ่านมาหลายน้ำตกแล้ว ขอมีน้ำตกในภูเมี่ยงสักรูปจะเป็นไร

แล้วแล้วผมก็ถ่ายน้ำตกที่ชื่ออะไรก็ไม่รู้ มันอยู่ในหุบเขา ณ ดอยภูเมี่ยง

อืมสาหัสเอาการอยู่เหมือนกันนะภูเมื่ยง นางแบบเหมือนรู้หน้าที่ยืนนิ่งเลยนะ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 7:41:03 [210.213.59.188] ภาพนี้น้ำเต็มหน้าเลนส์เลย เช็ดแล้วเช็ดอีกครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:35:10 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       อันดับที่ 4 ที่สุดแห่งเมืองน่าน ที่สุดภูเขาหิน ที่สุดแห่งขุนเขาสองสี ที่สุดแห่งความหนาวเหน็บ ภูที่ถูกทอดทิ้งมานาน ดอยภูแว ณ เมืองน่าน

ภูแวเป็นยอดดอยที่ติดอันดับยอดภูที่สวยอีกที่นึง ตั้งอยู่ในอุทยานแห่งชาติดอยภูคา อำเภอบ่อเกลือ จังหวัดน่าน ดอยส่วนใหญ่จะเป็นหิน ต้องใช้เท้าเดินประมาณ 8-9 กม แต่ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย เราใช้เวลาเกือบ 1 วันในการเดินพิชิตดอยแห่งนี้ ดอยนี้อยู่ตรงไหนนั้นรึ ถ้าคุณเคยไป อำเภอบ่อเกลือ ดอยนี้จะไปทางซ้ายมือ ทางเดียวกับไป อช ขุนน่านแต่จะเลยขุนน่านไปอีก 30 กม เรียกว่าไกลเอาเรื่องเลยทีเดียว
แต่ก่อนผมเคยนั่งดูหนังสือเล่มนึงที่ประกวดการถ่ายท่องเที่ยว เอาเท่าที่จำได้ภาพที่ได้รางวัล 1 ในนั้นคือภาพภูแว จากช่างภาพคนนึง ทุกวันนี้ผมยังจำภาพนั้นติดตาติดใจมิรู้ลืม และก็อยากจะมาสัมผัสสักครั้ง จนเวลาผ่านไปนานแสนนานจนลืมไปแล้ว มีอยู่วันนึงเมื่อไม่กี่ปี ได้เอารถไปซ่อมที่อู่แห่งนึง ตอนที่นั่งรอรถนั้น ได้หยิบหนังสือ อสท ตั้งแต่สมัยยังไม่ได้เป็นภาพสีและมันทั้งเล่ม ปี พศ เห็นแล้วอึ้ง เรียกได้ว่ายังไม่ถึง 2530 เลยด้วยซ้ำ น่าจะปี 2523 หรือ พศ 2524 นี่แหละ ในเล่มนั้นมีทริปดอยภูแวด้วย ทำเอาผมขนลุกขึ้นมาทันที แล้วอุทานในใจว่า ภูแวนี้ มันมีคนไปเดินมาตั้งนานแล้วนิ นึกว่าพึ่งจะมี ทำเอาผมเกิดแรงบัลดาลใจและฮึกเหิมขึ้นมาทันทีเลยก็ว่าได้ ว่าแล่วเราก็ได้มาภูแวอย่างใจนึกจริงๆ
ก่อนจะมาภูแวผมศึกษาภาพถ่ายหลายๆคนที่ไปภูแว จดจำภาพที่เคยได้รางวัลที่คนนั้นมาถ่ายบนภูแว ดูมุมกล้องหลายๆคน เรียกได้ว่าต้องถ่ายและหามุมมหาชนให้เจอ อย่างที่บอกผมไม่อายและไม่กลัวเสียเหลี่ยมหรอกว่า มุมนี้เป็นมุมเดียวกับคนอื่น แต่ผมจะภูมิใจมากว่ามุมเดียวกันก็จรอง แต่มันคือฝีมือผม มันคือภาพของผม แต่เชื่อได้เลยมุมเดียวกัน มองเห็นเหมือนกัน แต่จินตนาการของผมที่มองและเล่า มันแตกต่างกันแน่นอน พอเดินถึงผมเดินหามุมก่อนเลยว่าเขาถ่ายมุมนั้นตรงไหน เหมือนกับตามหาไอดอลของภาพนั้นเลยก็ว่าได้ หาอยู่ไม่นานมาก เราคาดเดาไม่ยาก จุดที่มหาชนถ่ายกันก็ควรจะเป็นยอดสูงสุดแน่นอน แล้วก็มองไป 4 มุมไม่มีไรมากเดี๋ยวก็เจอ แล้วผมก็เจอมุมนั้นแบบที่ผมคาดไว้จริงๆ

มุมมหาชนที่ผมฝันมานาน มุมไอดอลจากคนอื่น มุมที่ตามหา มุมภูแว ที่เหมือนๆกันโดยทั่วไป แต่ภาพนี้คือ ภูแว ในแบบฉบับของผมเอง

ผมรู้แล้วว่าทำไมคุณคารินถึงวางจังหวะคนและสีเสื้อผ้าได้แจ่ม ๆ ที่แท้เป็นศิษย์น้องพี่ปู่ฯ นี่เอง จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:27:08 [58.8.238.156] 5555 ลุงป้อมคร๊าบ เป็นคล้ายๆกัน ออกแนวอินดี้ ไม่ค่อยแคร์สื่อ ...เอิ๊กกกก จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 7:27:47 [210.213.59.188] 5555 ไม่แคร์สื่อ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:35:56 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
       ขอบคุณมากนะคะ...สำหรับภาพบรรยากาศสวยๆงามๆ
แล้วจะแวะมาอ่านคำบรรยายอีกครั้ง

ขอบคุณมากเช่นกันครับ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 21:55:03 [125.25.200.241]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       ดอยภูแวจากกานสอบถามเจ้าหน้าที่นำทาง ได้บอกว่าดอยแห่งนี้เดี๋ยวนี้มีคนมาเยือนและพิชิตน้อยมาก แทบจะไม่มีเลย บางอาทิตย์ช่วงหน้าหน้าหายเกลี้ยง ผมมองประเด็นตรงที่ว่าไกล ไกลในที่นี้หมายถึงระยะทางก่อนที่จะต้องเดินกว่าจะมาถึงคงหมดไป 1 วัน แล้วส่วนไหญกลุ่มที่ชอบผจญภัยส่วนมากก็จะเป็นคนบางกอก คนในเมือง ที่อยากจะมา จากประสบการณ์การท่องเที่ยวคนในพื้นบางครั้งยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจังหวัดตัวเองมีดีอะไร แต่บ้างก็มีนะครับที่รู้ว่าบ้านตัวเองมีอะไร เพราะบางครั้งที่เดินทางไปไหนชาวบ้านก็จะถามว่ามาจากไหน พอบอกไปชาวบ้านก็จะบอกว่ามันมีอะไรเหรอ เพราะเขาเองก็ยังไม่เคยไป เป็นแบบนี้เยอะครับ แต่เราจะไปสนใจทำไมกันในเมื่ออยากจะเที่ยวและถ่ายรูป
ในเมื่อภูแวมีแต่ความเงียบเหงานสำหรับเรา 2 คนเพราะคนนำทาง ไม่ได้ขึ้นมากับเรา พักอยู่ตรงแคมป์ แจ่แคมป์กับจุดสูงสุดห่างกันไม่ถึง 200 เมตร เราเลยขึ้นมาเองได้ เลยมีเวลานั่งชมวิว บรรยากาศสวยๆ เย็นๆ ที่นี่ดีหน่อยไม่มีคุ่นและแมลงรบกวนเยอะ แต่ติดตรงที่ว่า วันที่เรามานั้นทำไมมันหนาวไปถึงไส้ติ่งเลย มือกดกล้องไม่ได้ถนัดเลย หลังจากที่เราถ่ายมุมมหาชนเรียบร้อนโรงเรียนน่านนั้น เราก็มานั่งวิเคราะห็ว่า ที่เขาบอกเขา 2 สี เขาเปลี่ยนสีมันเปลี่ยนยังไง อ้อ นึกออกแล้วครับ ใอ้เทือกเขาที่ทดยาว มันจะเป็นแนวขวางกั้นระหว่างพระอาทิตย์ขึ้นและตกครับ ประมาณว่าถ้าพระอาทิตย์ตก แสงก็จะกระทบกับหน้าผาและแนวภูเขา แล้วทำไห้อีกฝั่งเกิดเป็นเงามืด ถ้าพระอาทิตย์ขึ้นก็จะเช่นกัน แสงก็จะกระทำกับแนวภูเขาแบบนี้เหมือนเดิมแต่คนละฝั่งกัน เออ เข้าท่าดีแฮะพลันนึกลุ้นตั้งแต่ 4 โมงเย็น ว่าแสงแบบนั้นจะมีจริงงานนี้ได้ภาพไปอวดเพื่อนแหงเลย แต่ครับแต่คือว่าฝันเฟื่องมากมายครับ แสงที่ว่ามันไม่มาอีกแล้วครับ มันดับและหายไปอีกแล้วครับ นั่งรอมาชั่วโมงมันมาพร้อมกับก้อนเมฆอีกแล้ว ไอ้เราอุตสาเลือกวันที่ฟ้าปลอดโปร่งมาแล้วนะ แต่ทำไมถึงทำกันแบบนี้ ผมนั่งรอจนหมดหวัง แต่ก็แอบมีหวังเล็กๆ เผื่อมีมุมมองใหม่เกิดขึ้นกับผมก็ได้ ก็เพราะอะไรหรือครับ ไอ้เจ้าก้อนเมฆที่ลอยอยู่อีกฟากทางทิศตะวันตก มันปิดปังขุนเขาไม่มิด มันเลยเกิดช่องว่างระหว่างเขากับเมฆ แต่ดวงอาทิตย์กำลังจะตกลง แน่นอนมันย่อมมีแสงลอดออกมาให้เห็น เมื่อพระอาทิตย์ลอยลงมาตรงช่องพอดี ผมไม่รอช้าจัดฉากหามุมทันที ยังไงช๊อตนี้ต้องโดนแน่ๆ บางคนอาจจะมองว่าเป็นเรื่องบังเอิญ หรือเป็นที่จังหวะและเวลา แต่จริงแล้วมันไม่ใช่หรอกครับ ถ้าเรารู้จักอนาคต และการณ์คาดเดา แต่การคาดเดาผมว่ามันอยู่ที่ประสบการณ์ครับ แต่สำหรับผมมันไม่ใช่ประสบการณ์ด้านการถ่ายภาพหรอกครับ ผมยอมรับว่าไม่ใช่โปร แต่ไอ้เรื่องประสบการณ์เรื่องเที่ยวเนี๊ยะแหละบวกกับความเป็นเด็กบ้านนอกของผม ไม่เป็นรองแน่นอนเชื่อผมได้เลย ว่าแล้วเหมือนทุกอย่างจะมาตามนัด ยิ่งกว่าธนาคารส่งใบมาทวงหนี้เสียอีก

ประทับใจและภูมิใจกับภาพนี้มากที่สุด ภูแวในสมองที่เป็น ไอดอล ถูกลบเลือนไปทันที เพราะมุมนี้เราเลือกเองสร้างเอง ถ่ายเอง ออกแบบเอง ภูแวแบบไหนเป็นอย่างไรเราไม่รู้ แต่นี้แหละ ยอดภูแว ที่ประทับใจที่สุด แล้วผมจะคิดถึงมันแม้จะไม่ได้ไปเยือนอีกแล้ว

ภูแว จังหวัดน่าน

แสงเด็ดสะระตี่จริงๆ สวยมากๆครับพี่ จาก : ดาบเงิน(ดาบเงิน) 7/3/2555 20:36:00 [124.121.112.164] ภาพนี้เหมือนหนังฮอลีวูด๊เลยครับ... จาก : od(od) 7/3/2555 21:34:24 [223.205.28.56] แจ่มแบบครบ ๆ เลยครับ...ขออนุญาตแนะนำว่า ลดน๊อยส์เพิ่มนิดนึง สุดติ่งเลยครับ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:28:11 [58.8.238.156] ช่างมีเทพีแห่งโชคเหลือเกินน้องพี่... จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 7:29:04 [210.213.59.188] โอ้ย ... สุดยอดเลย จาก : campingday(campingday) 9/3/2555 0:00:44 [223.207.65.31] สวยมากเลยครับพี่....เยี่ยมมากเลยครับ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 12:21:34 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
       ก็เป็นอีกที่ ที่เราคงไม่ได้กลับไปเยือนอีก แต่ก็เป็นความประทับใจในดวงใจอีกที่เลยครับที่นี่ จะจดจำว่าคืนของการนอนที่บนดอยภูแวนั้นมันช่างหนาวเข้ากระดูกจริงๆ ค่ำคืนแห่งนั้นมีเพียงเรา 2 คนและคนนำทางอีก 1 คน ที่นอนอีกฟากนึงของต้นไม้และก้อนหิน อากาศหนาวขนาดเราต้องจุดกองไฟและนั่งผิงไฟกัน 2 คนท่วมกลางเสียงที่เงียบ ลมแผ่วๆ เพราะจุดที่เรานอนมันอยู่ในหุบเขา ผมนอนไม่ค่อยหลับสนิทมาก เพราะความที่เงียบสงบมากเกินไปทำไห้หลับๆตื่นๆ จนต้องลุกมานั่งผิงไฟอีกรอบ จนไกล้สว่าง ร่างกายตอนนั้นปวดไปทั้งตัว เพราะทางเดินขึ้นมาชันมาก ชันตลอดแถมเจอแต่ก้อนหินตลอดทาง
แสงนี้ภาพนี้เรายืนมองพระอาทิตย์และแสงที่กำลังจะลับฟ้า เพื่อเริ่มเดินทางกันต่อในวันไหม่

wow ใบสีสีแสงสุดติ่งจริงๆ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 22:11:39 [27.130.16.109] เป๊ะครับ ...ฝีมือการ Process มิธรรมดาจริง ๆ ...ฝีมือ ๆ ๆ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:29:11 [58.8.238.156] ใบนี้ถ้า RAW FILE ทำได้อีก แต่นี่ก็งามซะ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 7:29:59 [210.213.59.188] ว้าว ปะทับใจจริงรูปนี้ จาก : campingday(campingday) 9/3/2555 0:01:55 [223.207.65.31] สวยครับ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 12:24:35 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       เป็นคอลเลคชั่นที่งาม พร้อมความประทับใจทั้งชุดเลยครับ...

ขอบคุณครับ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 21:55:23 [125.25.200.241]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
       ถึงแม้ว่ายามเช้าจะไม่เห็นแสงกระทบเขาอีกฝั่งเพื่อทำให้เกิด เขาสองสีก็ตาม แต่อย่างน้อยเราก็ได้สัมผัสไอหมอก ที่ฟุ้งกระจายตัวกันมากมายบนเขาให้เราได้สัมผัสกัน และนี่ก็เป็นความทรงจำดีๆกับภูแวที่เราได้ไปสัมผัสมา

ใบนี้ก็ชอบเว้ยสีสวยแท้ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 7/3/2555 22:14:10 [27.130.16.109] มุมมองแจ่มมาก ๆ เลยครับ จาก : mop(mop) 8/3/2555 5:29:56 [58.8.238.156] ทั้งดอยมีกันแค่ 2 คน จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:36:52 [125.25.200.89] สวยมากเลยครับพี่ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 12:25:32 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       มีทีกด LIKE มั๊ยครับ

55555 ขอบคุณมากครับ จาก : karinjin(karinjin) 7/3/2555 22:32:49 [125.25.200.241]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       อันดับที่ 5 ที่สุดในการเสียว ที่สุดในการเสี่ยง ที่สุดแห่งขุนเขาที่อันตราย ที่สุดของการท้าทาย นามแห่งเขาสันคมมีด เขาช้างเผือก

เขาช้างเผือกตั้งอยู่ในเขต อช ทองผาภูมิ ในจังหวัดกาญจนบุรี อยู่ในเขตบ้านอีต่อง ที่หลายคนเวลาไปเยือนบ้านอีต่องก็จะมองเห็นภูเขาหัวโล้นลูกนึงที่โดดเด่นมากมาย เขาลูกนี้ผมเห็นบ่อยมาก แต่ได้แค่ถามและไม่ได้สนใจใดๆ มากนักเวลาที่ไปเยือนแถวๆนั้น เพราะอย่างที่บอกตั้งแต่แรกๆ บ้าขับรถออฟโรดเป็นว่าเล่น เส้นทางที่ไกล้ๆแถวนั้นก็จะมี ปิเต็ง อันลือชื่อ แต่ผมไม่เคยไปนะครับ น้ำตกจ๊อกกระดิ่ง เหมืองสมศักดิ์ น้ำตกเจ็ดมิตร โปร่งกระดังงา เรียกได้ว่าแต่ก่อนก็ไปเที่ยวแถบนั้นมาจะพอสมควร เพราะอายุตอนนั้นก็ไม่เท่าไหร่ แต่หัวใจออฟโรดมันมาตั้งแต่ยังไม่จบมหาลัยเลย พอจบมาได้ 1 ปีรถคันแรกที่เป็นออฟโรดก็มาเลย จนทุกวันนี้ก็สิ้นเปลืองและหมดไปเยอะ แต่ก็มันส์ไปอีกแบบครับ
เขาช้างเผือกเส้นทางในการเดินถือว่า ช่วงแรกอาจจะง่ายๆ ไม่ยากนัก แต่ของขึ้นชื่อของเขาลูกนี้คือการพิชิตยอดดอย ที่ต้องเดินบนสันเขา ทางเดินแคบๆ ที่ซ้ายเหวขวาเหว ที่เรียกว่าตกลงไปก็ไม่ต้องถามเรื่องกันแล้วครับ ที่นี่จึงเป็นที่ประทับใจในการไปเที่ยวและถ่ายรูปของเราอีกที่ครับ

เพราะมันเสียว ท้าทาย วัดใจ บ้าบิ่นดี กับยอดเขาแห่งนี้ เขาช้างเผือก

เริ่มก็งามแล้ว ที่นี่ สวยทั้งหน้าฝนและหน้าหนาวยามหญ้าสีทองเหมือนกันนิ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 7:31:45 [210.213.59.188] ใช่ครับ ผมก็อยากจะไปหน้าแล้งเหมือนกัน แต่ดูๆไปหน้าฝนเย็นสบายครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:37:33 [125.25.200.89] สวยครับ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 12:28:34 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
       เข้ามาให้กำลังใจและขอชื่นชมในความอดทน วิริยะ อุตสาหะ เพื่อให้ได้มาซึ่งตวามฝันของตนจนบรรลุความสำเร็จ ขอบคุณสำหรับภาพสวยๆที่นำมาแบ่งปันพรัอมกับคำบรรยายที่ประทับใจ เหมือนได้เดินทางไปเที่ยวด้วย และทำให้มีฝันอยากได้ไปสัมผัสของจริงเหมือนคุณคารินบ้าง ก็คงต้องรอ เวลาและโอกาส ที่จะมาถึงครับ สู้ๆๆต่อไปนะครับ

ขอบคุณครับสำหรับกำลังใจ มีความสุขกับการแบ่งปันครับ และขอให้มีความสุขเช่นกัน จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:27:46 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 26
       เยี่ยมมากเลยศิษย์น้อง เป็นกระทู้ที่ดีแห่งปีเลยก็ว่าได้ ...เห็นน้องไปแล้วให้อิจฉาจริงๆว่ะผ่าเถอะ ....แล้วเหมือนจะพกเทพีแห่งโชค
ไปด้วยเสมอ ได้ภาพกลับมางามๆ ที่สำคัญกล้องน้องก็ไม่ได้โปรเทพอะไรเล้ย ธรรมดาสามัญมาก แต่น้องถ่ายทอดได้เยี่ยมยอดจริงๆ
เหมือนลุงป้อมว่า รีดพลังของมันจนถึงที่สุดจริงๆเลยครับ ....

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำหลายๆอย่างครับสำหรับการถ่ายรูปของผม ถ้าผมไม่มาเล่นเวปนี้ คงไม่รู้จัก อ ปู่ ครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:29:23 [125.25.200.89] และคงไม่ได้รับคำแนะนำดีๆด้วยครับ ป่านนี้ผมคงนั้งมองภาพตัวเองด้วยความเสียดายอย่างยิ่งครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:30:30 [125.25.200.89] การมาเข้าเวปนี้และได้คำแนะนำดีๆ เหมือนเป็นการเรียนทฤษฎี แล้วสามารถนำไปปฏิบัติจริงตอนผมออกเดินทางครับ จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:31:54 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 27
       งดงามมากครับ...ดูแล้วนึกถึงเนื้อเพลงศรัทธาของพี่โป่งเลย...เส้นชัย ไม่มาต้องไปหามัน รางวัลมีไว้ให้คนตั้งใจ ขวากหนาม ทิ่มแทงก็ผ่านพ้นไป โลกนี้ไม่มีอะไรได้มาง่ายดาย

ขอบคุณมากครัย จาก : karinjin(karinjin) 8/3/2555 12:37:55 [125.25.200.89]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 28
       เยี่ยมมากเลยศิษย์น้อง เป็นกระทู้ที่ดีแห่งปีเลยก็ว่าได้ ...เห็นน้องไปแล้วให้อิจฉาจริงๆว่ะผ่าเถอะ ....แล้วเหมือนจะพกเทพีแห่งโชค
ไปด้วยเสมอ ได้ภาพกลับมางามๆ ที่สำคัญกล้องน้องก็ไม่ได้โปรเทพอะไรเล้ย ธรรมดาสามัญมาก แต่น้องถ่ายทอดได้เยี่ยมยอดจริงๆ
เหมือนลุงป้อมว่า รีดพลังของมันจนถึงที่สุดจริงๆเลยครับ ....
…………………………………………………………………………………………………………………………………………….
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำและกำลังใจดีๆในการถ่ายภาพของผมครับ
เทคนิคในการถ่ายภาพของผม สำหรับคนที่กำลังจะเริ่มถ่ายภาพ และสนใจในการถ่ายภาพครับ
แต่ก่อนผมก็ไม่สับปะรดมากๆ ห่วยขั้นเทพเหมือนกัน ไม่เอาอ่าวเลย แต่เป็นคนที่ชอบเที่ยว ชอบเดินทาง และมีพลังในความตั้งใจที่เยอะมากๆ ขอย้ำพลังในความตั้งใจ ถ้าสมัยก่อนผมถ่ายรูปสวยๆและรู้เทคนิคดีๆ ทริปที่ผมท่องเที่ยวในประเทศไทยหลายที่ คงมีภาพสวยๆเยอะแยะมากมาย ถ้าท่านใดรู้จักผมจะรู้ว่าเรื่องเที่ยวของผมเนี๊ยะเยอะครับ พลังเยอะ แต่พอหันกลับมามองเรื่องการถ่ายภาพ บอกตรงๆ รู้สึกชื่นชอบ และมองว่ามันเป็นงานศิลปะชิ้นนึง เรามองหาวัตถุประสงค์ตัวเองเจอ เพราะวัตถุประสงค์เราต้องการไปเก็บภาพแต่ละสถานที่ที่เราเคยเห็นในนิตยาสารหรือตามเวปต่างๆ เพื่อให้ได้มาซึ่งภาพเราและเก็บไว้ในความทรงจำ ไม่ได้นำมาเพื่อจำหน่ายและสร้างธุรกิจเพราะผมก็มีงานประจำทำอยู่แล้ว ผมมีความสุขแค่นั้นผมตีวัตถุประสงค์ออก แต่จะแตกต่างกับโปรท่านต้องเข้าใจคำว่าโปร เพราะนั้นคืองานหลัก และเป็นศาสตร์ของเขาเราต้องยอมรับในศาสตร์ของเขา เราต้องแบ่งให้ได้ระหว่างโปรกับมือสมัครเล่น โปรในเวปเรามีเยอะมือสมัครเล่นก็มีเยอะ ส่วนผมนั้นคือมือสมัครเล่นที่มีวัตถุประสงค์ในการถ่ายและมีความสุขกับการนำมาแบ่งปัน การเรียนรู้ในการถ่ายภาพของผมนั้นคือ ศึกษามุมมองภาพของมือโปรและตามหนังสือที่เรารู้สึกชื่นชอบในผลงานฝึกในการถ่ายให้มากๆ ลงพื้นที่ปฏิบัติเยอะๆ เหมือนเราได้ประสานกันระหว่างกล้องกับคนอย่าคิดว่าเราเก่งแล้วอย่าอายที่จะภาพมานำเสนอและให้วิจารณ์ เพราะคนมีประสบการณ์และโปรเขาจะมองออกว่าสวยหรอไม่สวย ดีหรือไม่ดี จงมีพลังที่จะเรียนรู้และมีไฟอย่างมากๆ จงเชื่อมั่นในตนเอง และสิ่งที่สำคัญผมจะยอมรับในการติเตือนและคำแนะนำ
การเดินทางไปท่องเที่ยวของผมก็อย่างที่บอก บางที่ผมดูมุมมองจากคนอื่นมา และลอกเลียนแบบมุมนั้น ผมจะหามุมมหาชนให้เจอก่อนแล้วก็จะถ่ายตามมุมเขา แต่เมื่อเวลาผ่านไปเมื่อเราถ่ายเยอะๆ ลอกเลียนแบบเยอะๆ สิ่งที่หลุดออกมาได้คือเมื่อมันเกิดเป็นประสบการณ์ ที่นี่เราสามารถหามุมมองของตัวเองเจอไปโดยไม่รู้ตัว เหมือนกับว่าลอกเลียนแบบ 1000 ภาพ ภาพที่ 1001 ยังไงมันก็ต้องเป็นของเรา มันเหมือนตอนผมเรียนศิลปะ ก็ถูกฝึกมาให้ลอกเลียนแบบ ฝึกทำไห้เยอะๆ จนกลายเป็นทักษะและผลงานของตัวเอง ผมว่าอยู่ที่พลังและแรงบัลดาลใจครับ อยากให้มีมากๆครับ
กระทู้นี้เป็นการเขียนสำหรับมือสมัครเล่นอย่างผมนะครับ เพื่อถ่ายทอดและเป็นแรงบัลดาลใจให้กับมือใหม่ที่กำลังจะเริ่มสนใจในงานถ่ายภาพครับ หาวัตถุประสงค์ให้เจอ หาแนวทางให้เจอ มีพลังให้เยอะ แล้วอย่าหยุด
ขอขอบคุณเวปนี้ที่ทำให้ได้รู้จักมือโปรหลายท่าน เพราะผมก็ศึกษาเทคนิค และแนวทางของท่านแทบทุกคน และคนสำคัญเลยต้องขอเอยนามหน่อย อ ปู่ เฟืองจำปี แน่นอนเลยคนนี้ ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนหรอกครับ รู้จักกันมาก็ในเวปนี่แหละครับ เอาไปเอามาก็เป็นศิษย์สถาบันเดียวกัน ที่คอยแนะนำและสั่งสอนเสนอแนะมาตลอด จนทำให้พลังของผมมันไม่เคยหมดเลย ทั้งพลังในการเดินทางและถ่ายภาพครับ ขอบคุณทุกท่านและขอบคุณจริงๆ

ผมขอยกคำพูดของ( อนุชัย ) รุ่นพี่ผมอีกคน ที่เป็นไอดอลของผมที่บอกว่า
เดี๋ยวนี้อัจฉริยะสร้างเครื่องมือให้คนโง่ใช้ ความคิดเป็นสิ่งสำคัญ
คือแค่เราถ่ายรูปแค่เล่าเรื่องให้คนอื่นเห็นอย่างที่คนอื่นเขาเห็น มันก็เหมือนไม่มีอะไรใหม่
มันต้องเล่าในมุมมองที่คนอื่น เห็นเหมือนเรา แต่สิ่งที่เราเล่า แตกต่างกว่าเขา อันนี้สำคัญ

มิติภาพเด็ดขาดไปเลยใบนี้ วัดแสงได้แม่นมากๆ ครับ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 8/3/2555 14:33:22 [210.213.59.188] สวยมากครับ ชอบๆๆๆๆๆ จาก : ธามทัย(ธามทัย) 8/3/2555 22:16:23 [124.122.105.94] ที่จริงศิษย์น้องก็เก่งอยู่แล้วนะครับ เพียงแต่พี่ช่วยชี้แนะ ส่วนที่บกพร่องนิดนิดหน่อยๆ แค่นั้นเอง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 9/3/2555 7:13:08 [210.213.59.188] น้องนั้นมีทั้งพรสวรรค์ และพรแสวง จึงทำให้เข้าใจง่ายประกอบกับพวกเราก็ได้เปรียบท่านอื่นที่เรามีพื้นฐาน จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 9/3/2555 7:15:12 [210.213.59.188] ด้านศิลปที่ร่ำเรียนกันมา...ก็ต้องขอบคุณนะครับที่เราได้เจอกันเป็นศิษย์สถาบันเดียวกัน นะจ๊ะ จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 9/3/2555 7:18:04 [210.213.59.188] สวยมากเลยครับพี่ จาก : KAKAKUP(KAKAKUP) 26/3/2555 12:35:47 [125.24.213.93]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 29
       มาต่อกันที่อันดับ 5 กันต่อ กับภาพที่คิดว่าถ่ายยากที่สุด และเดินทางยากที่สุดของผม เขาช้างเผือก

ครั้งแรกที่รู้จักที่นี่ก็ในเวปครับ แฟนเป็นคนเปิดให้ดู พอเห็นเท่านั้นแหละบอกได้คำเดียวเลย ตรูไม่ไปเด็ดขาดและจะเป็นดอยเดียวที่มิอาจจะเอื้อม เพราะผมนั้นกลัวความสูงมาก เพราะดอยดีต้องเดินบนทางเดินที่ไม่กว้างมาก เพื่อพิชิตยอดเขา ก็อย่างว่าแหละครับไปที่ไหนแต่ละที่ถ้าไม่ถึงก็ดูกระไรอยู่ ยิ่งมาเจอทางเดินที่สูงซ้ายเหว ขวาเหว เฮ้อออ ฝันไปเหอะบอกกับแฟนตัวเองว่าอย่างนั้น แต่เราก็ไม่ได้นึกกันมากมายหรอกว่าจะต้องมาที่นี่ แต่ก่อนหน้าที่จะมาก็มีกลุ่มเดินป่าและท่องเที่ยวด้วยกันอยู่หลายคน แต่เนื่องจากบางครั้งมัวแต่รอกันไปกันมามันเลยทำให้เราไม่ได้เดินทางกันสักที ครั้งนี้เลยตัดใจมากัน 2 คน ใหนๆก็ไหนๆแล้ว ลองดูว่าจะเป็นอย่างไรกับเขาลูกนี้ ถ้ามาถึงก็คงเอาแค่ที่ได้ละกัน ถ้าเสียวมากก็ไม่ไหว
ว่าแล้วเราก็ตัดสินใจเดินทางมายังเขาช้างเผือก ซึ่งเรามาช่วงปลายฝนต้นหนาว แต่รู้สึกฝนจะเยอะมากไปหน่อย เดินไป ปืนไป ตากฝนไป ตลอดทาง แต่ก่อนจะถึงทางลงสุดท้ายเพื่อถึงแคมป์พักของเรา แน่นอนภาพที่อยู่ข้างหน้ามันทำหัวใจผมมันพองโตขึ้นมาเลยทีเดียว นั้นหรือเขาช้างเผือกพอมายืนมองและเห็นใกล้ๆ มันยิ่งใหญ่จริงๆ นาทีนั้นกดไม่ยั้งเลยครับ อย่าปล่อยให้โอกาศนี้หลุดลอยไป กับหมอกที่ลอยมากระทบภูเขาอีกข้าง มันดูช่างได้อารมณ์จริงๆ

เขาช้างเผือก

ไปเห็นของจริงพี่ก็คงเสียวเพราะก็กลัวความสูงเช่นกัน จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 9/3/2555 7:19:18 [210.213.59.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 30
       มานั้งทำอารมณ์ก็นานโข ว่าจะเอายังไงดีตอนที่เดินมาถึงแคมป์พัก เพราะจากแคมป์พักมันยังไม่ถึงที่สุดของเขาช้างเผือกหรอกครับ ต้องปืนเขาอีกลูก ซึ่งลูกนั้นก็มีทางแคบๆวะด้วย นั้งทำใจอยู่นาน คิดมาคิดไป อีกกลุ่มเดินทางมาทริปเดียวกันแต่คนละก้วน เดินย้ำเท้าค่อยๆใต่ขึ้นไป ไอ้เราเองมันกลัวความสูงต้องนั่งนึกนานก่อน มานั่งนึกมาถึงขนาดนี้แล้ว เหมือนดูหนังแหละครับ ถ้าไม่ได้ดูว่าตอนจบมันเป็นอย่างไรมันจะขัดข้องหมองใจไปตลอดแน่เลย เพราะไม่รู้ว่ามันจะจบยังไง จะไปถามคนอื่นถ้าเขาเล่าให้ฟังยังไงมันก็ไม่เท่าเราดูเอง ว่าแล้วก็เลยไต่ระหำ แบบไม่คิดเหมือนกัน จนในที่สุดเราก็ผ่านความกลัวมาได้

นี่แหละที่สุดบนยอดเขาช้างเผือกที่เราผ่านมา บนยอดเขาที่เบื้องหน้านั้นคือ เขื่อนเขาแหลมจังหวัดกาญจนบุรี เราคือผู้พิชิตเขาช้างเผือก

ใบนี้แสงที่หญ้าสวยจัง จาก : ปู่เฟืองจำปีคนเดิม(ปู่เฟืองจำปีคนเดิม) 9/3/2555 7:19:56 [210.213.59.188]   แสดงความคิดเห็นย่อย