คำตอบที่ 3
ผมขอเอาข้อความของป๋าซันแดนด์ มาน่ะครับ
Colt ก็ Colt ... Ithaca ก็ Ithaca นะครับ ... ไม่มี Colt Ithaca ...มีแต่ 1911A1 Ithaca ขอแนะนำให้เก็บเอาไว้
เป็นปืนเก่าแก่ อายุกว่า 50 ปี ... 1911A1 Singer ก็เช่นกัน ตะครุบเลย เป็นปืนที่ควรสะสมครับ คงผ่านอะไรต่ออะไรมาเยอะ (ไม่ใช่ปืนที่จะเอาไปยิงแข่ง)
ประวัติความเป็นมา ....
จอห์น บราวนิง จัดการออกแบบคอลท์ใหม่ คือแบบ 1910 เมื่อผ่านทดสอบภาคสนาม ทางการก็รับเข้าประจำการ ให้ชื่อว่า " 1911 ยูเอสอาร์มี่ .45"
ปืน 1911 กึ่งอัตโนมัติ นี้ บรรจุกระสุน 7 นัด ลำกล้อง 5 นิ้ว หนัก 37 ออนซ์ รุ่นแรกๆ นกสั้น แต่ระหว่างสงครามก็ทำยาวขึ้นเพื่อความสดวกในการขึ้นนก
ในปี 1913 จอห์น บราวนิง ทำปืนให้ทำงานง่ายเข้า ลดชิ้นส่วนให้น้อยลง คอลท์ผลิต 1911 ไม่กี่กระบอก สปริงฟีลด์อาร์มเมอรี่
ผลิต 1911 ระหว่างปี 1914-1915 เรมิงตันเริ่มผลิตระหว่าง 3 ปีหลังของสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นจำนวนประมาณ 21,000 กระบอก
ถ้าสงครามยืดเยื้อไปอีกไม่กี่เดือน อีกหลายบริษัทก็คงจะเข้ามามีส่วนในการผลิต ปืน 1911 ที่ผลิตให้กองทหารแคนาดานั้นมีขนาดกระสุน .455
เมื่อสงครามสงบในเดือนพฤศจิกายน 1918 ทหารอเมริกันในฝรั่งเศส กว่า 60% ก็มีปืนกึ่งอัตโนมัติ 1911 ขนาด .45 นี้ ประจำกาย
ในการต่อสู้รบกันในสนามเพลาะของฝรั่งเศส M1911 ใช้ได้ดียิ่ง และก็เป็นปืนทหารของกองทัพบก ทัพเรือ หน่วยนาวิกโยธิน
ไม่มีปืนอื่นพกใดได้พัฒนาขึ้นมาอีก และการเปลี่ยนแปลงก็มีเพียงเล็กๆน้อยๆ คือการเปลี่ยนรูปไกปืน นกสับ ด้าม และปรับปรุงโครงนิดหน่อย
เดือนมิถุนายน 1926 M1911 ได้ชื่อใหม่เป็น M1911A1 วันที่ 17 พฤษภาคม 1926 คำสั่ง 5453 บอกว่า
" ปืนที่มีหมายเลขต่ำกว่า 700,000 ให้เรียกว่า M1911 ตั้งแต่หมายเลข 700,000 ขึ้นไป ให้เป็นปืน M1911A1" ช่วงระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งและสองนั้นก็มีการผลิตไม่กี่กระบอก
เมื่อใกล้สงครามโลกครั้งที่สองเข้ามา คอลท์เร่งผลิต M1911A1ออกมา หลายบริษัทได้รับสัญญาจากรัฐบาลให้ทำปืน M1911A1 นี้ด้วย คือ
Remington-Rand (เรมิงตัน-แรนด์) 900,000
Colt (คอลท์) 400,000
Ithaca Gun Co (บริษัทปืนอิธาคา ) 400,000
Union Switch & Signal (ยูเนียนสวิทช์แอนด์ซิกแนล) 50,000
Singer Co (บริษัทซิงเกอร์) 500
ปืน 1911 ที่ยังคงค้างอยู่ในคลังอาวุธก็เอาออกมาตรวจสอบและเอากลับเข้าประจำการ กรมสรรพาวุธทำหน้าที่ตรวจซ่อม
ส่วนใหญ่เป็นการเลี่ยนชิ้นส่วนที่สึกหรอ และทำผิวใหม่เป็นผิวด้าน (Parkerized)
แม้ว่า 1911A1 จะถูกตำหนิว่าหนัก เก้งก้าง และไม่แม่นยำ แต่ในระยะประชิดแล้ว มันเป็นปืนที่เชื่อถือได้ ทำงานยอดเยี่ยม
ประเภทโป้งจอด บรูซ เอ็น. แคนฟีลด์ เขียนไว้ในหนังสือ "อาวุธของทหารราบในสงครามโลกครั้งที่สอง" ดังนี้
"มีเหตุการณ์เขย่าขวัญที่กองบัญชาการเมื่อนายทหารญี่ปุ่นถือดาบซามูไรโผล่ออกมาในที่แจ้งกับพลปืนยาวสองนาย
แล้วพุ่งเข้าใส่ อาชเชอร์ แวนเดอกริฟท์ ซึ่งยืนอยู่คนเดียวโดยปราศจากอาวุธ จ่าเชฟฟีลด์ แบนทา หยุดพิมพ์รายงาน
คว้าปืนกึ่งอัตโนมัติ .45 เป่านายทหารญี่ปุ่นผู้นั้นร่วง ล้มลงตายทันที"
แม้ว่าปืนคาร์บีน วิลเลียมส์ M1 จะออกมามากมายเพื่อมาใช้แทน M1911A1 ก็แทนกันไม่ได้อยู่ดี จะเห็นภาพทหารอเมริกันถือคาร์บีน ห้อย .45 ที่เอวจนชินตา
จากสงครามโลกครั้งที่สอง M1911A1 ก็ไปรบที่เกาหลี แล้วก็เวียตนาม ถูกปลดประจำการในที่สุด เมื่อกองทัพเอาแบเรตต้า 9 มม.
เข้ามาแทน แม้ว่าจะถูกปล่อยเข้าป่า M1911A1 ก็ยังอยู่ในความนิยม บรรจุกระสุนได้ไม่มากเท่าปืนที่เข้ามาแทน แต่อำนาจการหยุดยั้งนั้นไม่มีใครเถียง
ขอให้ M1911A1 จงอยู่คู่ฟ้าดิน
ไม่รู้ว่าทำปืนด้วย 
