คำตอบที่ 65
ซาบซื้งจาย ที่พี่ทั้งสองมีส่วนช่วยให้จิบเดินทริปนี้รอดไปได้ สอนให้รุว่า 
- ความสำเร็จได้จากการเดินไป หยามน้องไปเป็นระยะ ๆ แถมถ้าเดินช้า ไม่เป็นไร น้องคนเดียวทิ้งได้ โดยเฉพาะพี่โตแถมด่าให้ด้วยตลอดทาง 
- อดทนแม้น้องจะโวยวายเรื่องต่าง ๆ ที่ไม่เคยทำตลอดเวลา (ใช่มะพี่แม็ค) 
- ทำของตก ของร่วง ไม่มีช่วยเหลือใด ๆ เป็นการสอนให้หัดช่วยเหลือตัวเองล้วน ๆ ยังแถมใช้ทำนู่นทำนี่ เพื่อให้กำลังอยู่ตัวตลอดเวลา 
- รวมไปถึงการรับน้องด้วยการให้แบกหินลับมีดเป็นระยะ ๆ จนถึงกรุงเทพเยย 
- สอนให้รุจักระมัดระวังตัวตลอดเวลาและ รอบคอบด้วยการให้คุยกะพี่ทนายโรมีโร ก่อนเดินทาง เผื่อมีอุบัติเหตุ 
และ สุดท้าย รุจักให้อภัย แม้น้องจะพาหลงทาง หลงทิศเดินลงหน้าผา ไปซะไกล สุดท้ายต้องปีนกลับขึ้นมาใหม่ เหอ เหอ 
ขอบคุณพี่ยาย ผู้นำทาง พี่แขก และพี่ๆ ที่ภูกระดึงที่ช่วยประคองจนกลับมาด้วยดี
สอบผ่านแล้ว ทริปหน้าหลังฝนว่ามาเยย อิ อิ 
ปากดีจิงเรา จำสภาพเราตอนกลับมาถึงกรุงเทพแล้วลงจากรถไปกินข้าวต้มได้มะพี่ พิการยืนแทบไม่ได้ เดินกะเผลกเข้าร้านกันทุกคน กลับบ้านเดี้ยงไปอีกหลายวัน
แต่ระหว่างรอทริป จิบกะลังเรียนยิงปืนไปพลาง ๆ นะคะพี่ เห็นงี้ สู้คนนะ ฆ่าได้หยามมะได้ 
จะยอมแพ้เฮียแกเหรอ ต้องให้ทั้งสองคนเค้านั่งยุยง เหยียดหยาม ดูถูก ถากถาง สารพัด แล้วเราจะมีกำลังใจเดินเอง เชื่อดิ เราเป็นมาแย้ว 
เอามะเด๊ะหาให้ 
