จาก หนูขาว
IP:203.146.174.100
จันทร์ที่ , 23/2/2547
เวลา : 23:29
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
.. เสียงคำรามเบา ๆ ในจังหวะถอยลงร่องสลับของ เจ้าม้ากระโดด คือแว่วเสียงสุดท้ายที่ ผมได้ยินจากม้าลำพองตัวนี้ ก่อนที่ เจ้าม้ากระโดด อันเปรียบเสมือน เรือธงของ พวกเราชาวบูรพา ได้พลิกม้วนตกไปทางไหล่เขาด้านข้าง และเหลือให้เห็นเพียงแค่ล้อทั้งสี่เท่านั้นที่ยังหมุนอยู่เพียงเบา ๆ...
พวกเรา ผม กบแดง (ดำ) กระทิงโทน เต่าดอย และ จิงโจ้ป่า ต่างพากันวิ่งล้อมเจ้าม้ากระโดดทันทีทันใด พร้อมทั้งร้องเรียก พี่รงค์... พีรงค์ ผ่านเข้าไปข้างในทั้ง ๆ ที่ตอนนั้นเสาทั้งสี่ของหลังคาได้ยุบตัวลงไปหมดเหลือเพียงแค่ฟุตกว่า ๆ เท่านั้น...
โลกทั้งใบในความคิดผมตอนนั้นเหมือนหยุดลงไปชัวขณะ เวลาประมาณ เกือบนาทีที่ ไม่มีเสียงตอบรับจากพี่รงค์ นั้นมัน ช่างแสนยาวนาน ที่สุดเหลือเกินในห้วงคำนึงนั้น..
จนเมือกระทิงโทนเข้าไปประคองร่าง พี่รงค์ออกมาจากช่องหน้าต่างอย่างทุลักทุเล พร้อมร่องรอยบาดแผลบริเวณต้นแขนจากเศษกระจกนั่นแหละ.. โลกของผมถึงได้เริ่มหมุนอีกครั้ง...
... รอชมภาพประกอบมันส์ ๆ ทั้งก่อนคว่ำ หลังคว่ำ และ ตอนลำเลียงลงจากเขา จากทีมงานนรก นะครับ..
|
(ไม่มีใครใช้มานาน)
