คำตอบที่ 121
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 122
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 123
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 124
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 125
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 126
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 127
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 128
      

fiogf49gjkf0d

ลาก่อนโรงเรียนบ้านองสิต และเด็ก ๆ แล้วพบกันใหม่เมื่อกิจกรรมการสร้งอาคารเรียนกำหนดเป็นรูปธรรม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 129
      

fiogf49gjkf0d

ภาพในคำตอบที่ 116 กับ 122 มาไงก็ม่ะรุ๊

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 130
      

fiogf49gjkf0d

ขอยกคำตอบของคุณนิดา(ดิน) จากกระทู้ วันเด็กปีนี้ไปไหนและทำอะไรกันดีมาไว้ที่กระทู้นี้ดีกว่านะ

คำตอบที่ 86



DIN
อังคาร, 13/1/2552
เวลา : 22:35
IP: 124.120.129.188


แก้ไข / ลบคำตอบ
เอาภาพมาฝากพร้อมคำขอบคุณสุดหัวใจค่ะ
http://www.oknation.net/blog/372smallroom/2009/01/13/entry-1


**ขอบคุณภาพทุกภาพโดย ตากล้องอิมพอร์ตมาจาก ประเทศอรัญ**

ชมภาพอื่นๆ ตามลิ้งค์นี้ค่ะ


http://www.oknation.net/blog/vision/2009/01/12/entry-1


http://www.oknation.net/blog/panakom/2009/01/11/entry-30


http://www.oknation.net/blog/tengpong/2009/01/12/entry-1


http://www.oknation.net/blog/folkner/2009/01/13/entry-4

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 131
      

fiogf49gjkf0d

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 132
      

fiogf49gjkf0d

ขอนำข้อเขียนจากบทความใน Blog ของคุณดิน แม่งานใหญ่ที่ทำให้งานนี้เกิดขึ้นและนำพาเราให้มาพบปะ เจอะเจอ และร่วมกิจกรรมดี ๆ ด้วยกันมาให้เพื่อน ๆ ได้อ่านกันในกระทู้นี้เพื่อความต่อเนื่อง

วันอังคาร ที่ 13 มกราคม 2552
ปิดกิจกรรมวันเด็ก พู่กันสัญจร
Posted by Din , ผู้อ่าน : 133 , 20:16:39 น.

ทิ้งรอยเท้าให้ก้าวตาม

5 ปี ที่แล้ว ฉันไปร่วมด้อมๆ มองๆ กิจกรรมวันเด็กตามคำเชิญชวนในฐานะคนชอบสีน้ำ กับกลุ่มที่เรียกตัวเองว่า “พู่กันสัญจร”


ครั้งนั้นพวกเขาไป รร. บ้านวังปลา....ปราณบุรี ที่มีเรื่องเล่าขานผ่านเวบแห่งหนึ่ง จากปากต่อปาก เม้าส์ต่อเม้าส์ เรื่องราวฟังดูรันทดขึ้นเรื่อยๆ นำพาผู้คนแห่แหนไปช่วยกันล้นหลาม


ฉันได้มีโอกาสนั่งสนทนากับครู ตามประสาสื่อที่ติดนิสัยแสวงหาข้อเท็จจริง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 133
      

fiogf49gjkf0d

-ความจริง รร. มีครูเต็มอัตราอยู่ 3 คน แต่ช่วงนั้นย้ายไป 1 คน คนใหม่ยังไม่ได้ย้ายมา ครูลาออกไป 1 คน ยังไม่ได้คนใหม่มา ได้พระที่วัดบริเวณนั้นอาสามาช่วยสอน ช่วงเวลานั้นกินเวลากว่า 3 เดือน ประโยคที่ว่า “ทั้ง รร. มีครูเพียงคนเดียว” จึงฟังดูคับแค้นเกินไปเล็กน้อย



-มีเด็ก นร. บางส่วน อยู่อีกด้านของอ่างเก็บน้ำ ครูและชาวบ้านต้องพายเรือรับ-ส่ง ทุกวัน เรื่องนี้เป็นน้ำใจเสียสละอันน่าสรรเสริญยิ่ง เพราะมันไม่ใช่หน้าที่เลย


-ผู้คนที่แห่กันมา ต่างซื้อต่างหาข้าวของมาให้ ตามที่รู้มาว่าต้องการ ตามที่คิดว่าน่าจะเป็นที่ต้องการ และตามสะดวก เด็กๆ ได้อะไรบางอย่างมากมายเกินความต้องการ ข้าวของเหล่านั้นถูกใช้อย่างทิ้งๆ ขว้างๆ ไร้ค่า สิ่งที่ขาดแคลนอาจจะยังขาดอยู่เช่นเดิม


-คุณครูเหนื่อยและเบื่อกับการต้องต้อนรับท่านผู้ใจบุญที่มักจะเดินทางมาในวันหยุด ทุกๆ สัปดาห์ยอดนิยมในช่วงนั้น ไม่เป็นอันได้พักผ่อน

ปีต่อมา ฉันถูกตามตัวไปร่วมอีกครั้ง ครั้งนั้นฉันได้บอกกล่าวเพื่อนๆ ในสังคมใกล้ตัว โดยส่วนตัวฉันรวบรวมความช่วยเหลือได้จำนวนหนึ่ง ตามกลุ่มไป รร. บ้านหนองไทร จ. บุรีรัมย์ ที่นี่เราได้รับคำบอกเล่าว่าเด็กอยากกินอาหารโต๊ะจีน พู่กันสัญจร จึงจัดให้ เด็กตัวน้อยนิดเดียว อาหารเหลือบานเบอะ ฉันไม่แน่ใจว่าเด็กๆ ชอบอาหารโต๊ะจีนมากกว่าน้ำพริกปลาแดก ไม่เป็นไร ไม่ลองไม่รู้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 134
      

fiogf49gjkf0d

อีกปี เราไป รร. บ้านขุนแหง อ. เถิน จ. ลำปาง ปีนี้ฉันเริ่มสังเกตว่า ข้าวของบริจาคที่ขนกันมาทั้งของซื้อมาใหม่และของที่ใช้แล้ว กองสุมไม่ต่างกับขยะ ฉันไม่รู้ว่าทาง รร. มีวิธีแบ่งปันอย่างไร แต่คุณครูบอกกับฉันว่าจะเอาไปแบ่งให้ รร. ใกล้เคียงที่ยังไม่มีใครไป จำได้ว่าเด็กๆ ที่นี่ผิวแห้ง น้ำมูกเขียวเกรอะกรัง ในหน้าหนาว


ในส่วนตัวฉันได้ขยายการบอกกล่าวกิจกรรมนี้ออกไปมากขึ้น ฉันสังเกตเห็นว่าพวกเราหลายๆ คน โดยเฉพาะกลุ่มศิลปินที่บอกกล่าวกับบรรดากลุ่มลูกศิษย์ไว้แต่เนิ่นๆ แต่เมื่อถึงเวลาบางคนที่รับปากให้ความช่วยเหลือต่างๆ นาๆ เกิดไม่อยู่ บางคนลืม บางคนทำไม่รู้ไม่ชี้ นำความลำบากใจมาให้ซึ่งกันและกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 135
      

fiogf49gjkf0d

ต่อมา ที่ รร.บ้านหนองโพธิ์ อ.ด่านขุนทด จ.นครราชสีมา มีเพื่อนชาวต่างประเทศเชิญฉันและครอบครัวไปเลี้ยงปีใหม่ที่ โรงแรมหรู ริมแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งน่าจะต้องใช้เงินไม่ต่ำกว่า ห้าหมื่นบาท ฉันขอเปลี่ยนเป็นพาเขาไปที่ร้านอาหารริมแม่น้ำ บรรยากาศดีแห่งหนึ่ง แล้วขอค่าอาหารส่วนต่างนั้นมาเป็นเงินช่วยเหลือกิจกรรมวันเด็กของฉันแทน ปีนี้เรามีเงินเหลือมอบให้กับทาง รร. จำนวนหนึ่งหลังจากจัดกิจกรรมเสร็จแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 136
      

fiogf49gjkf0d

ปีที่ผ่านมา เราไป จ.บุรีรัมย์ อีกครั้งหนึ่ง ที่ อ.ประโคนชัย ฉันแก้ปัญหาความลำบากใจเรื่องการขอบริจาคด้วยการจัดทำ สคส.ชุด “จักรยานเพื่อน้อง” มาขาย ฉันรับเอาความลำบากใจมาด้วยการบากหน้าไปขอภาพแรกจาก ศิลปินสีน้ำระดับปาดแปรงละแสน “สุชาติ วงษ์ทอง” ฉันแค่ขอให้ท่านวาดภาพจักรยานมาให้ถ่ายรูปแล้วจะนำไปคืน ท่านวาดมาให้ 2 ภาพ และให้ภาพมาเลย...2 ภาพนั้น ขายได้ 40,000 บาท ทันที ...เป็นความกรุณาที่ฉันไม่ได้คาดหวังไว้เลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 137
      

fiogf49gjkf0d

การมีของดีๆ อยู่ในมือประกอบการเสนอเรื่องราวขอความช่วยเหลือ ทำให้การทำงานนี้ง่ายขึ้นสำหรับทุกๆ ฝ่าย การ์ด สคส.ชุด “จักรยานเพื่อน้อง” ไม่ใช่เป็นแค่การ์ด สคส.ธรรมดา แต่ เป็นงานชุดพิเศษที่รวบรวมงานของศิลปินชั้นนำอีกกว่าสิบท่านมารวมกัน วันนี้ใครได้มีไว้จงภูมิใจและเก็บรักษาไว้ให้ดี เพราะมันหมดเกลี้ยงไปแล้ว


สคส.ชุด “ด้วยพู่กัน...จะปั้นป่า” ที่มียอดพิมพ์มากขึ้นกว่าเดิม ก็จะกลายเป็นคอลเล็คชั่นหายากตามมาในเวลาอันใกล้ เป็นความภูมิใจเล็กๆ ของฉัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 138
      

fiogf49gjkf0d

น้ำใจและความเมตตาไม่เคยขาดแคลนในประเทศไทยของเรา ฉันได้มีโอกาสรู้จักกับเจ้าของ บ. เอ็มบีเอ อินเตอร์เนชั่นแนล จก.ผู้แทนจำหน่ายเครื่องพิมพ์ดิจิตอลทุกชนิด นับตั้งแต่ตัวเล็กจ้อยพิมพ์ภาพถ่ายจากกล้องดิจิตอลไปถึงขนาดใหญ่ยักษ์สำหรับพิมพ์งานอิงค์เจทติดรถบัส คัทเอาท์ ป้ายโฆษณานั่นเลย

คุณบัณฑิต มีไอเดียที่จะทดลองขยายแนวตลาดการพิมพ์ระบบดิจิตอลจากงานพาณิชย์ที่ทำกันอยู่มาสู่แนวศิลปะดูบ้าง ฉันได้รับคำชวนให้ไปช่วยประสานงานในหน้าที่จัดทำสูจิบัตร เราเริ่มงานแรกด้วยการแสดงภาพชุด “ดุจดั่งผลงานชิ้นเอกครั้งที่ 1” ในงาน “Sign Asia Expo’07” ที่เมืองทองธานี

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 139
      

fiogf49gjkf0d

นี่เป็นการริเริ่ม Reproduction งานศิลปะชิ้นเอกของศิลปินไทย นำระบบสากลมาใช้ในประเทศไทยเป็นครั้งแรก งานทุกชิ้นมีทะเบียน จำนวนการผลิต กำกับด้วยลายเซ็นศิลปิน หรือ ทายาท ตัวจริง งานต้นฉบับสูงด้วยคุณค่าเหล่านี้ เกือบทุกชิ้นขายไปแล้ว หลายชิ้นไปอยู่ต่างประเทศ งานบางชิ้นศิลปินล่วงลับไปแล้ว แต่เรายังมีโอกาสเป็นเจ้าของงาน Reproduction ที่มีลิขสิทธิ์ถูกต้องได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 140
      

fiogf49gjkf0d

หลังจากนั้น คุณบัณฑิต นี่เองที่อาสารับงานการพิมพ์ สคส.ชุด “จักรยานเพื่อน้อง” ไปทั้งหมด นับตั้งแต่การใช้เครื่องพิมพ์ OKI ตามที่ปรากฏโลโกอยู่ด้านหลังการ์ด สคส.ทุกใบ ค่ากระดาษ ค่าหมึกพิมพ์สีสวยกันน้ำด้วย ไม่เว้นแม้แต่ค่าซอง เท่ากับเป็นผู้บริจาคเงินทั้งหมดที่ฉันขายการ์ดได้ จำนวนประมาณหกหมื่นบาท เพราะฉันไม่มีต้นทุนเลย ไม่เพียงเท่านี้ บ.เอ็มบีเอ และ บ.ดิจิตอลสตาร์ ซึ่งเป็นบ.ในเครือ จ่ายเงินสดสั่งซื้อการ์ดของ...ของใครกันนะ?!?! เป็นจำนวนหลายร้อยใบ เพื่อส่งให้ลูกค้าบริษัท

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 141
      

fiogf49gjkf0d

ปีนี้ ฉันอ้อมแอ้มเกริ่นถามไปเรื่องการพิมพ์การ์ด ด้วยความเกรงใจจากภาวะเศรษฐกิจที่รู้ว่าท่านก็คงลำบากไม่ต่างกับใครๆ และแล้วไม่ว่าจะด้วยปัญหาสารพันที่ฉันได้รับจากการวิ่งเต้นดำเนินงานมาทั้งหมด หรือบางวันที่ทดท้อห่อเหี่ยวหัวใจด้วยวาจาเชือดเฉือนของใครบางคน....พลันสลายด้วยคำตอบที่เจือรอยยิ้มในน้ำเสียง “เต็มที่ครับ”

......อันความกรุณาปราณี...หลั่งมาเองเหมือนฝนอันชื่นใจ....

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 142
      

fiogf49gjkf0d

ปีนี้ฉันใช้เงินที่กันไว้ส่วนหนึ่งจากปีที่ผ่านมา เป็นทุนในการจัดพิมพ์การ์ด ครั้งนี้ เราซื้อกระดาษและซองเอง เราจ่ายค่าพิมพ์อันหมายถึงค่าหมึกเท่านั้น ในราคาพิเศษ รบกวนเฉพาะการไปใช้เครื่องพิมพ์และพนักงาน คงไม่ได้หมายความว่าเราได้รับความช่วยเหลือน้อยลง แต่มันหมายความว่าเราเติบโตขึ้น

เพื่อนๆ คะ....โปรดเก็บชื่อนี้ไว้ในใจ เมื่อใดที่ใครมีกิจอันใดเกี่ยวข้องกับคำว่า การพิมพ์ระบบดิจิตอล เชื่อว่าเพื่อนๆ จะได้พบกับคำตอบ และธุรกิจที่เป็นธรรมด้วยน้ำใจไม่ใช่น้ำเงินจาก คุณบัณฑิต จิรานภาพันธุ์ กรรมการผู้จัดการ บริษัท เอ็มบีเอ อินเตอร์เนชั่นแนล จก.

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 143
      

fiogf49gjkf0d

ในช่วงสองปีหลังๆ จากข้อมูลที่ได้เก็บสะสมมาตั้งแต่ปีแรกๆ ที่ฉันเข้ามาร่วมในกิจกรรมวันเด็กนี้ เราเริ่มมีระบบกันมากขึ้น เรามีระบบการหาทุน ที่ทำให้เราควบคุมการจัดหาของบริจาคได้รัดกุมมากขึ้น เรามีการติดต่อไปสอบถามทาง รร. ก่อน เพื่อการจัดหาสิ่งของให้ตรงความต้องการ เพื่อลดข้าวของบางอย่างที่กองเหมือนขยะลงบ้าง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 144
      

fiogf49gjkf0d

ปีนี้เป็นปีแรกที่ฉันนำเรื่องเสนอผ่านเวบ ฉันต้องสารภาพว่า ฉันเข้ามาเป็นบล็อกเกอร์ที่โอเคเนชั่น ก็แค่อยากหาโอกาสเขียนอะไรที่ไม่ใช่งานเขียนบทสัมภาษณ์ บทความ สารคดี บ้าง ฉันไม่ใช่คนชอบเข้าสังคมเพื่อความสนุกสนาน เพราะธรรมชาติของฉันเป็นคนขี้อาย ฉันไม่คิดว่าจะต้องมาให้ใครรู้จัก แต่แล้ว กิจกรรมเพื่อสังคมที่ด้อยโอกาสหลายอย่างที่เกิดขึ้นในชุมชนแห่งนี้ดึงให้ฉันค่อยๆ เข้ามาเกี่ยวข้องมากขึ้นเรื่อยๆ


หากมีใครสังเกตจะเห็นว่า ถ้าเป็นกิจกรรมสังสรรค์อื่นๆ ฉันจะไม่ได้เข้าไปร่วม ด้วยเวลาและโอกาสที่ต้องจำกัดไว้แค่สิ่งที่ตัวเองถนัด คงต้องถือโอกาสบอกกล่าวกันไว้ ณ ที่นี้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 145
      

fiogf49gjkf0d

ฉันเคยมีข้อขัดแย้งทางความคิดกับเพื่อนร่วมงานในกลุ่มพู่กันสัญจร ที่อยากบอกกล่าวให้ผู้คนไปร่วมงานกันมากๆ ฉันคิดว่าฉันอยากได้คนที่ไป ไปเพื่อช่วยไม่ใช่ไปเพื่อเที่ยว แต่ในที่สุดฉันก็เข้าใจ.......


เพียงการนำพาผู้คนไปดู ไปเห็น ความขาดแคลน ความยากไร้ เห็นกลุ่มผู้คนที่นำสิ่งเหล่านี้ไปให้พวกเขา เห็นรอยยิ้มของเด็กๆ ในวันที่พวกเขาได้รับข้าวของ ได้รับขนม กินไอติม ได้จับพู่กัน ดินสอสี ดินสอเทียน ได้สร้างความสวยงามลงในกระดาษ แล้วประกาศให้โลกรู้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 146
      

fiogf49gjkf0d

เพียงรอยยิ้มของเด็กๆ เหล่านั้นจะติดตาตรึงใจ นำพาท่านไปเข้าร่วม ที่ไหน กับใคร หรือไปริเริ่มสร้างเครือข่ายเอง.....ให้ภาพที่พบเห็นได้สลักคำว่าเมตตาและแบ่งปันลงในหัวใจ แค่นั้น....โลกก็คงน่าอยู่มากขึ้นแล้ว



ในที่สุดไม่ใช่ความปรารถนาของเราที่อยากจะให้ท่านเข้ามาเพิ่มศักยภาพให้กับกลุ่มของเรา





ฉันเคยให้สัมภาษณ์ไว้ในรายการ “เรื่องจริงผ่านจอ” ว่า ฉันไม่ต้องการขยาย ขยับให้กลุ่มของเรากลายเป็นองค์กรที่ใหญ่โต อันจำเป็นต้องมีระบบ ระเบียบ กฎ กฎหมาย เข้ามาเกี่ยวข้องอีกมากมาย ในทางหนึ่งมันอาจจะทำให้งานง่ายขึ้น แต่ในอีกทางหนึ่งมันกลับทำให้ฉันอึดอัดกับการผูกมัดเหล่านั้น


ฉันคงขอแค่ความรัก ความเชื่อใจ ความมั่นใจ จากคนกลุ่มเล็กๆ ใกล้ตัว เท่านั้นก็เพียงพอแล้วสำหรับคนตัวนิดๆ อย่างฉัน



...ก็หรือมิใช่ที่เป็นเพียงเป็นคนที่เดินตามรอยเท้าของคนอื่นมา...

...มาพบ มาเห็น...


...มาทิ้งรอยเท้า....หากใครจะก้าวตาม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 147
      

fiogf49gjkf0d

สุดท้ายนี้ขอได้รับความขอบคุณในน้ำใจของเพื่อนๆ ทุกคน


คำขอบคุณนี้คงไม่มีค่าเท่ากับที่การร่วมกันทำกิจกรรมนี้ ได้นำความสุขให้กับหัวใจทุกดวงไปแล้ว

-ไม่ว่าจะเป็นกลุ่ม คุณชาลี พี่มะอึก คุณตงพ้ง คุณโจ้ น้องพร จ่าจินต์ ที่รู้สึกผิดที่เดินทางไปถึงล่าช้า

กรุงเทพ-กาญจนบุรี ระยะทางแค่ 128 กม. แต่เชื่อว่ามีหลายคนไม่รู้ว่า อ.ศรีสวัสดิ์ถูกแบ่งออกเป็นสองส่วนเพราะการสร้างเขื่อนศรีนครินทร์ การเดินทางไปถึงตัว รร.บ้านแม่องสิตนั้น จาก อ.เมืองออกไปอีก 80 กม.ถึง อ. ศรีสวัสดิ์ เลี้ยวเข้าเส้นทางเพื่อลงแพขนานยนต์ ที่วัดท่ากระดาน อีกประมาณ 10 กม. เวลาที่รอลง-ขึ้นแพ อยู่ในแพ อาจถึง 2 ชม. จากแพไปถึง รร. อีก 21 กม. วันนั้นมีกิจกรรมมากมาย รถติดเกือบตลอดทาง วันรุ่งขึ้นเป็นวันเลือกตั้ง ใครๆ หลายคนอยากกลับมาให้ทันเลือกตั้ง เสียเวลาขนาดนั้นเมื่อไปถึงแล้วทุกคนก็อยากจะได้ไปเยือนน้ำตกห้วยแม่ขมิ้นอันเลื่องชื่อลือชา ซึ่งต้องนำรถลงแพอีกครั้ง ไปถึงแล้วก็ได้แค่ดอมดม ได้ภาพน้ำตกชั้น 4 มาชั้นเดียว แล้วก็ตาลีตาเหลือกขับรถกลับ อีกไม่ต่ำกว่า 5 ชม.


มันง่ายกว่าเยอะเลย ที่จะโทรศัพท์มาบอกว่า “ขอโทษด้วย ที่มาร่วมงานไม่ได้”


นี่คือน้ำใจอันยิ่งใหญ่แล้วค่ะ

ขอบคุณ มุกกี้ สำหรับสัญญาและการนำพาเพื่อนๆ อีก 3 คน ฅนผ่านทาง พ่อต้นฝ้าย โฟลค์เหน่อ ขอบคุณคำเดียวคงไม่เพียงพอกับสิ่งที่ทำให้กัน กับน้ำใจที่นำส่ง แต่ก็มีเพียงคำขอบคุณ อยากได้เท่าไรเติม ไม้ยะมก เอาละกันนะค้าบบบบ


-ขอบคุณ ซัน ตะวันยิ้ม ที่พาตัวเองพร้อมแพ็คเกจ และพี่สุภาวัลย์ คนขยันร่วมเดินทางไปเป็นเพื่อนนอนด้วยกันอีกครั้ง BG Din รักเดียวใจเดียวนอนกับฺ BG พี่สุภาวัลย์คนเดียวเท่านั้น เพราะว่าพี่เค้านอนเก่ง นอนดี นอนเงียบ หัวถึงหมอนปุ๊บ หลับปั๊บ ตื่นปุ๊บ ย่องหายจ้อย

-ขอบคุณ ชัย แมนยู ที่พารอยเท้าเล็กๆ ของบล็อกเกอร์รอย คีน กับตุ๊กตา ตาโต ผมหยอยน่ารัก มาย่ำเต็มสนาม มาให้ทุกคนได้พักมาจุ๊บและได้อมยิ้มทุกครั้งที่เหนื่อย

-ขอบคุณ ก้อย-แม่มดขาว นับตั้งแต่การช่วยทำอาร์ตเวอร์คต่างๆ เป็นต้นมา...เป็นต้นไป...จนเป็นสวนดอกไม้งาม ขอบคุณ ต๋อย-วันศุกร์ ที่กลับจากเชียงใหม่มาปุ๊บก็หนีงานกระโดดขึ้นรถไปเมืองกาญจน์เลยด้วยพันธะทางใจที่มีต่อกัน ขอบคุณและขอโทษ แตน-ภิริสา ที่ความตั้งใจแรงกล้าที่จะไปช่วยงานทำให้เกิดทุกข์แถมมาด้วยนิสนึง นิ่งเสียนะ คนดี

-ขอบคุณสายลมที่ผ่านฯ พัดพาน้ำใจมาอีกหลายสาย.....กลายเป็นตัวเลข กลายเป็นรถจักรยาน กลายเป็นไอติมและยิ้มหวาน ขอบคุณทุกๆ สายในสายลม....

-ขอบคุณ หงษ์กับป้อ.... Darkrabbit & Blackhead กับทุกๆ ความช่วยเหลือ...รู้มั้ยว่า เมืองกาญจน์วันนั้น อุณหภูมิต่ำ 10 เสื้อยืดสวยๆ ของ Quality T-Shirt อุ่นกาย อุ่นไปถึงใจเด็กๆ รู้มั้ยว่า อีเมลถึงกลุ่ม SME ที่สละเวลาทำส่งให้ ทำให้ขายการ์ดได้เยอะเลย แถมยังนำพาเพื่อนใหม่ที่ร่วมปันน้ำใจอีกหลายคนเข้ามาในชีวิต ชื่นใจนัก

-ขอบคุณ ภูผาน้ำฝน กับการนำเพิ่มยอดเงินบริจาคมาอีก 250,000 เราหมั้นกันแล้วนะจ๊ะ เราสัญญาว่าจะซื่อสัตย์ต่อกัน For good and for bad..

-ขอบคุณทุกๆ บล็อกเกอร์ทื่ร่วมบริจาคเงิน ร่วมบริจาคภาพสำหรับทำ สคส. ร่วมช่วยซื้อการ์ด สคส. ช่วยซื้อภาพเขียน ร่วมบริจาคสิ่งของ ร่วมส่งข่าวต่อ ร่วมให้กำลังใจ.....ร่วมแอบเข้ามาอ่านเค้าขอบคุณกัน....

-ขอบคุณพี่ๆ น้องๆ เพื่อนๆ แวดล้อมชีวิตนอกบล็อก ที่เคารพ และ รักนะ...

และ...อย่าลืม ช่วยกันขอบคุณกลุ่มออฟโรด "เพื่อนแชมป์" ที่ช่วยเราขนของข้ามน้ำ ข้ามทางวกวน จนถึง รร.บ้านแม่องสิต ยังต้องร่วมมือกันต่อไปในขั้นตอนของการก่อสร้างอาคารจนกว่าจะสำเร็จ



**ขอบคุณภาพทุกภาพโดย มุกกี้ ตากล้องอิมพอร์ตมาจาก ประเทศอรัญ**





ชมภาพอื่นๆ ตามลิ้งค์นี้ค่ะ





http://www.oknation.net/blog/vision/2009/01/12/entry-1


http://www.oknation.net/blog/panakom/2009/01/11/entry-30


http://www.oknation.net/blog/tengpong/2009/01/12/entry-1


http://www.oknation.net/blog/folkner/2009/01/13/entry-4

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 148
      

fiogf49gjkf0d

ได้อ่านบทความที่ถ่ายทอดความรู้สึกของคุณดินแล้วรู้สึกว่า ผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ช่างแกร่งกล้า ยิ่งใหญ่ซะหลือเกิน เธอช่างสามารถที่จะทำอุดมการณ์ของเธอให้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี แม้จะเพิ่งได้พบและร่วมกิจกรรมกันเป็นครั้งแรก ถึงแม้ว่าจะยังไม่ได้พูดคุยแลกเปลี่ยนความคิดและประสบการณ์กันเท่าไร

แต่เราสามารถสัมผัสได้ว่า ผู้หญิงคนนี้ช่างมุ่งมั่นและมีจิตอันเป็นกุศลที่ผู้ชายอย่างเรา ๆ ควรอย่างยิ่งที่จะปรบมือให้ รอยเท้าที่ก้าวเดินของเธอ จนมาบรรจบกับรอยล้อของพวกเรากลุ่มเพื่อนแชมป์ คงจะประสานเป็นรอยทางเพื่อสร้างสรรค์อนาคตของเยาวชนที่ด้อยโอกาศได้บ้าง เราหวังอย่างนั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 149
      

fiogf49gjkf0d

น้าหมู...ก็...เกินปายยยยย....มันเป็นอะไรที่เล็กๆ เองนะคะ...แค่สื่อไป-ได้มา-ประสานทุกๆ น้ำใจที่มีอยู่แล้ว มารวมกัน...ทุกคนสมควรได้รับแจกความสุขที่ได้รับ....
เบื่อภาพกิจกรรมแล้ว เอาน้ำตกมาชมกันดีกว่านะคะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 150
      

fiogf49gjkf0d

ขอยืมรูปถ่ายสวย ๆ จากบล็อกของพี่สุภาวัลย์ มารวบรวมไว้ที่นี่ให้เพื่อนพ้องน้องพี่ได้ชื่นชม

แสดงความคิดเห็นย่อย