คำตอบที่ 1
       จตุโลกบาลไม้แกะสลักอีกองค์หนึ่งที่ขนาดเท่ากับองค์แรกคือต้องเอายักษ์วัดพระแก้วมาขยายเพิ่มอีกครึ่งหนึ่งถึงจะใหญ่ได้เท่ากัน

นึกไม่ออกว่าต้นไม่ต้องใหญ่ขนาดไหนแม้จะต่อแขนก็เถอะเพราะลำตัวเป็นชิ้นเดียวกันแน่ๆ แต่เมื่อพันสองร้อยกว่าปีก่อนไม้คงหาได้ไม่ลำบากหรอกเพราะแถวนี้ก็ป่าทั้งนั้น

แม้แต่วัดพระแก้วของเราก็ตัดไม้เอามาสร้างแถวราชดำเนินนั่นแหละเพราะตามบันทึกได้บอกว่าแรงงานไพร่สมที่เกณฑ์มาสร้างวัดพระแก้วและวังหลวงโดนเสือคาบไปกินหลายคน นั่นเมื่อสองร้อยกว่าปีก่อนตอนสร้างกรุงเทพฯนึกไม่ออกเลยว่าแถวราชดำเนินปัจจุบันเป็นป่าขนาดมีเสือด้วย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       ฝีมือหล่อโลหะของคนเมื่อพันกว่าปีก่อนถ้าเป็นของชิ้นเล็กๆผมไม่แปลดใจหรอกแต่ถ้าชิ้นใหญ่ขนาดนี้แล้วต้องต่อโลหะที่หล่อเข้าด้วยกันทีละชิ้นให้ได้ตามแบบที่วางไว้นี่ผมว่าสุดยอดฝีมือแล้วครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       ออกมาอีกทีก็ใกล้ค่ำแล้วโดนยามไล่อีกต่างหาก

แต่ก็ดีไปอีกอย่างที่ออกมาแล้วไม่มีคนทำให้ถ่ายรูปได้สบายไม่ติดหัวคนเหมือนขาเข้า แต่ปัญหาใหญ่คือแสงมันใกล้จะหมดแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       ลานวัดสงบเงียบมากจนผมอยากอยู่ที่นี่นานๆจนให้มันค่ำคาตาไปเลยว่าวัดตอนกลางคืนจะสวยขนาดไหน แต่ก็คงเป็นไปไม่ได้เพราะเดี๋ยวเขาก็ปิดประตูไล่ให้ออกแล้ว

ในรูปเห็นว่ายังสว่างอยู่แต่ของจริงมันมืดกว่านี้จะเห็นว่าลานวัดเปิดไฟทางเดินแล้ว เพราะกล้องเปิด ISO ไว้ค่อนข้างสูงเลยดูเหมือนมันไม่มืด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       มีคนไล่ยิงตูดผมอีกแระ

วัดตอนนี้น่าถ่ายรูปจริงๆเพราะมันสงบเงียบมาก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 8
       ถ้าเลือกได้อยากนั่งตรงนี้แหละจนดาวขึ้นคาตา

ที่เขาพนมเพลิงศรีสัชชนาลัย พอเย็นลงคนหนีกลับกันหมดเพราะชาวบ้านเขาบอกว่าที่นี่มันแรง แต่ผมกลับชอบอยู่ดูดวงอาทิตย์ตกและนั่งอยู่จนดาวขึ้นเต็มฟ้าแล้วค่อยลงจากเขา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 9
       รถเมล์สายรอบเมืองต่อไปสถานีนาราค่อนข้างว่างกว่าเมื่อตอนกลางวัน นั่งห้านาทีก้ถึงสถานีรถไฟแล้ว ผมคิดว่ามานาราครั้งนี้ยังไม่จุใจเท่าไร ในสมองกำลังคิดแผนการเที่ยวในอีกสี่วันใหม่อีกครั้งว่าจะมาเมืองนาราอีกสักรอบ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 10
       พอถึงสถานีรถไฟท้องก็เริ่มร้องเตือนว่าถึงเวลาอาหารอีกแล้วหลังจากมื้อสุดท้ายที่กินอูโด้งหมาป่าที่ยอดเขาอินาริแล้วก็ยังไม่ได้มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันตกท้องเลย

เห็นร้านอูโด้งหยอดเหรียญอยู่ร้านหนึ่งน่ากินมากเลยฝากท้องไว้ที่นี่เสียเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 11
       เจ้าของร้านไม่รู้ว่าแม่ลูกกันหรือเปล่าต้อนรับอย่างดีตามประสาคนญี่ปุ่น ตู้หยอดเหรียญภาษาญี่ปุ่นตอนนี้เริ่มเดาถูกแล้วว่าอะไรเป็นอะไรทำให้กดเบอร์อาหารได้ไม่ยากเหมือนวันแรกๆที่ต้องดูเมนูภาษาอังกฤษประกอบก่อนกด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 12
       หลังจากอิ่มท้องแล้วกับอูโด้งหยอดเหรียญ กินอูโด้งทุกวันอย่างน้อยหนึ่งมื้อจนหน้าจะยาวเป็นเส้นอูโด้งอยู่แล้วก็ออกมาเดินดูเมืองนารายามค่ำสักครู่เพื่อรอรถไฟกลับเกียวโต

ยังพอมีเวลาอีกสามสิบนาทีก่อนรถเอ็กเพรสสายเกียวโตจะเข้าสถานีเลยออกมาเดินเที่ยวสูดอากาศเย็นๆให้สบายจมูกดีกว่าไปนั่งในสถานี

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 13
       ไม่มีอะไรดีกว่ากาแฟอุ่นๆหลังอาหารหรอก

ตู้กดกาแฟที่นี่มีกาแฟสาระพัดยี่ห้อทั้งแบบเข้มๆและแบบกลมกล่อมแบบผู้หญิงกิน

ผมชอบกาแฟของคิรินกระป๋องแดงที่เขียนว่า Fire มันเข้มแบบอาราบิก้าจนเผ็ดปลายลิ้น

ใครไม่กินกาแฟก็มีชาเขียวและอย่างอื่นให้กดสาระพัดน้ำไปหมด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 14
       หลังจากโต๋เต๋กินกาแฟสูบบุหรี่ดูแสงไฟจนใกล้ถึงเวลาก็กลับมาสถานีกลับเกียวโต

รถวิ่งไม่ถึงชั่วโมงจากนาราก็ถึงเกียวโตอีกหน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 15
       ที่สถานีนาราก่อนขึ้นชานชาลามีซุ้มให้นักท่องเที่ยวเขียนความประทับใจในเมืองของเขาด้วยโดยเขียนใส่ใบไม้กระดาษแล้วแปะไว้ที่บอร์ดที่เห็นนั่นแหละ

ผมเลยเขียนไปว่าผมชอบอะไรบ้าง แล้วลงชื่อว่ามาจากประเทศไทย ตอนแรกนึกว่าจะเป็นคนไทยคนแรกของบอร์ดเสียแล้วแต่พอดูที่ใบไม้ใบอื่นเจอคนไทยเขียนตัดหน้าไปก่อนเรียบร้อยแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 16
       พอถึงสถานีเกียวโตคุณนายก็เจอร้านถูกใจอีกแล้ว

เป็นร้านเค็กผลไม้สดล้วนๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 17
       ของที่วางโชว์แต่ละถาดน่ากินมาก ผมว่าศิลปะการปรุงอาหารต้องยกให้จีน แต่ศิลปะการแต่งอาหารต้องให้ญี่ปุ่นเพราะว่าอาหารของญี่ปุ่นแต่งสวยทุกอย่างแม้กระทั่งอูโด้งริมถนนยังใส่ชามเรียงท็อปปิ้งมาสวยงาม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 18
       เค็กหน้าลูกพลับราดช็อกกาแร็ตมูส

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 19
       กล้วยหอมสลับโยเกิตมูสตีออกเป็นลูกเหมือนไอสครีมแต่ไม่ใช่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 20
       ฟักทองนึ่งราดครีม เมนูนี้แหกความคิดของผมไปไกลเลยว่ามันจะอร่อยได้อย่างไร แต่สงสัยว่ามันจะอร่อยไม่อย่างนั้นคงไม่ทำขายหรอก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 21
       จานนี้คือผลไม้รวมสำหรับคนคิดอะไรไม่ออกว่าตัวเองชอบอะไร

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 22
       ในที่สุดเราก็เลือกของที่ชอบที่ชอบได้ในที่สุด

รสชาดไม่เลวเลยอร่อยกว่าที่คิดว่ามันต้องรสชาดแหยะๆเพราะผลไม้คลุกครีมมันนึกไม่ออกว่ามันจะอร่อยได้อย่าไร

แต่พอเข้าปากคำแรกต้องบอกว่าไม่เป็นอย่างที่คิดไว้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 23
       กินแค่จิ๊บๆของหวานแกล้มกาแฟแต่ราคามันกินบุฟเฟ่เนื้อโคขุนโพนยางคำหรือร้านชาบูชิได้สามมื้อเลย

กินทุกวันได้วายวอดกระเป๋าระเบิดแน่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 24
       หลังจากอาหารหลักอูโด้งหยอดเหรียญราคามิตรภาพที่สถานีรถไฟเมื่องนาราและของหวานราคาหูฉี่ที่สถานีเกียวโตแล้วเราก็เดินกลับเรียวกังไปนอนพักผ่อนแล้วเพราะพรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้าเดินทางไกลอีกรอบ

เราจะล่องใต้ลงไปอีกจุดหมายคือฮิโรชิม่าเมืองที่ระเบิดปรมาณูลูกแรกถูกจุดขึ้นพร้อมกับชีวิตหลายแสนคนต้องตายลงพร้อมกับดอกเห็ดไฟยักษ์

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 25
       คืนนี้พอเท่านี้ก่อนครับ

พรุ่งนี้ถ้ามีเวลาผมจะพาเที่ยวฮิโรชิม่า เพราะสิ่งสวยงามระดับหนึ่งในสามของวิวที่สวยที่สุดในญี่ปุ่นอยู่ที่ฮิโรชิม่านี่แหละ ถือว่าเป็นสัญญาลักษณ์ของประเทศญี่ปุ่นเลยก็ว่าได้

นั่นคือประตูทอริอิกลางน้ำ ที่ศาลอิสสุคูชิม่า มิยาจิม่า Miyajima ประตูทอริอิ Torii Gate วัดอิสุคูชิม่า Itsukushima Shirine ไปที่นี่ต้องลงชินกังเซ็นในตัวเมืองแล้วขึ้นรถไฟหวานเย็นไปนอกเมืองอีกด้านของอ่าวแล้วต่อเรือเฟอรี่กันวุ่นวายไม่น้อยแต่ไม่เกินมือผมหรอกยากกว่านี้ก็ไปมาแล้วเท่านี้จิ๊บๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 26
       ดึกแบบนี้เห็นอาหารแล้วหิวเลยครับ

วัดที่ญี่ปุ่นสวยงามมาก ฝีมือช่างไม้ของเขานี่เยี่ยมยอดมาก สร้างได้สวยงามและยิ่งใหญ่ จริง ๆ

อาจารย์ ได้ถ่ายรูปวัดคินคาคุจิที่เกียวโตหรือเปล่าครับ ??

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 27
      

จากคำตอบที่ 5 6 7 เเละ 8

ทำให้คิดถึงบรรยากาศการเดินในห้างสรรพสินค้าหลังปิดห้าง ฯ จริง ๆครับ

เพราะมีเพียงเรากับสถานที่นั้นตามลำพัง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 28
      
ยังจำบรรยากาศห้างปิดได้ดี สมัยนั้นนัดชกตัวๆกับชูวิทย์หลังห้างปิดแต่มันปอดแหกไม่ยอมมา


ได้รูปมาพอสมควรซิหนุ่ม กลับไปล้างตา เกียวโตกับนารา อีกสองวันหลังจากกลับไปนอนโตเกียว ฟูจี กับฮิโรม่า

ไป คินคากูจิ ไม่ได้เจอท่านโชกุนเจอแต่อิกคิวซังแทน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 29
       เช้าวันรุ่งขึ้นแต่เช้าเราออกเดินทางไปฮิโรชิม่าเพื่อจะได้มีเวลาเที่ยวเพิ่มมากขึ้น จากเกียวโตไปฮิโรชิม่ามีระยะทางพอๆกับโตเกียวไปเกียวโตคือเดินทางประมาณเกือบสามชั่วโมง

ดังนั้นไปแต่เช้าจะได้เหลือเวลามากๆสำหรับเที่ยวดีที่สุด

วิธีที่แหกหัวคนขึ้นชิงกังเซ็นตอนเช้าได้ต้องใช้มุขเดิมคือไปจองตั๋วนั่งที่ตู้ Reserved car แล้วเดินแบบมาดผู้ดีช้าๆขึ้นรถไม่ต้องรีบขึ้นไปแย่งที่นั่งเหมือนตั๋วซื้อบนขบวนเพราะได้นั่งคนละตู้กัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 30
       และก็เตรียมอาหารกลางวันไปกินบนขบวนด้วยดีที่สุดเผื่อจะหิว ความจริงเมื่อเช้ากินที่โรงแรมมาเต็มอิ่มแล้วยังคิดอยู่เลยว่าซื้อไปแล้วจะกินหรือเปล่า

แต่อย่าประมาทดีที่สุด แวะร้านขายเบนโตะที่ชอบแล้วติดตัวไปดีกว่าชัวร์ที่สุด ร้านนี้จัดอาหารน่ากินสมราคาเลยเล่นไปสักชุดดีกว่า

แสดงความคิดเห็นย่อย