คำตอบที่ 61
       ขอบคุณอาจารย์วอนมากครับ ฝุ่นผงที่บังตาอยู่หลุดออกไปเยอะเลยครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 62
       ขอบพระคุณอาจารย์กับธรรมข้อที่สาม

สองคน นักข่าวจัดรายการสัมภาษณ์ทางทีวี กับ
ผู้สมัครเป็นผู้ว่า กทม.

น่าจะมาศึกษา ฆราวาสธรรม ๔ โดยเฉพาะข้อ ขันติ




แย่ด้วยกันทั้งคู่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 63
       4. จาคะ มาถึงหัวข้อสุดท้ายคือ จาคะ ความเสียสละ


ความเสียสละก็ถือว่าเป็นสิ่งที่ผู้ครองเรือนได้อาศัยจาคะ ทำให้ทุกคนมีความสุข มีความสะดวกสบายขึ้น ถ้าแต่ละคนนั้นมีแต่ความตระหนี่ ก็จะทำให้ทุกคนลำบากขึ้น

พ่อที่หวงของกินแม้กระทั่งลูกเมียนี่คงไม่ไหวแล้วใช่ไหมครับ
พ่อที่หวงเงินในสิ่งที่ทำให้ชีวิตลูกดีขึ้นนี่ก็ไม่ถูกต้อง
พ่อสูบบุหรีซองละสี่สิบกว่าบาทแต่บ่นเรื่องลูกจะไปซื้อโค๊กกินสักขวดนี่ก็ไม่ไหว
ผัวที่ให้ของที่เหลือเดนตัวเองแก่ลูกเมียนี่ก็ไม่ไหวครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 64
       สิ่งที่ตรงกันข้ามต่อความเสียสละคือความตระหนี่ ความตะหนี่มีสี่อย่าง


1 ลาภมัจฉริยะ ความตระหนี่ลาภ ธรรมชาติของมนุษย์มักจะตะหนี่ลาภที่ได้มา มีน้อยคนที่มีความเสียสละลาภ ถ้าไม่มีคนเสียสละลาภ คนได้ลาภมันก็ไม่มี นอกจากจะไปโกงเขา ลาภมันอยู่ที่ความรู้สึกครับ ว่าเรารู้สึกว่าได้ลาภก็เป็นลาภ ถ้าเราไม่ต้องการ ได้มามันก็ไม่ใช่ลาภ


อย่างคนเช่นมีคนเอาอะไหล่เชโรกีมูลค่าเกือบแสนบาทมาให้ผมผมถือว่าไม่เป็นลาภอาจจะกรรมน้อยๆที่ผมต้องขับรถเอาไปให้ป๋านิธิเสียด้วยซ้า แต่ถ้าใครเอาอะไหล่เก่าของโตโยต้ารุ่นพระเจ้าเหาไม่มีราคาเป็นขยะรกบ้านมาให้ผมแบบนี้ผมถือว่าเป็นลาภ

มีคนเอาเหล้าบูลเลเบิลขวาดละห้าพันมาให้ผมถือว่าไม่เป็นลาภ แต่ใครไปเมืองเพชรเอาข้าวหมากรสสุดยอดมาให้ผมห่อเดียวก็ถือว่าลาภปาก

ถ้าเรามีความรู้สึกอยากได้ เราต้องการได้มามันก็รู้สึกว่าเป็นลาภ แล้วก็มีทุกขลาภ ได้มามันก็เป็นทุกข์ ถ้าเป็นพระไม่ใช่คฤหัตถ์อะไรที่ไม่ใช่อัฐบริขารเขาเรียกว่าสหคตทุกข์ ทุกข์ที่ไปด้วยกัน ได้ลาภก็ทุกข์เพราะลาภ ได้ยศก็ทุกข์เพราะยศ สหคตทุกข์ ได้อะไรมันก็เป็น สังขตธรรม มันเป็นโลกธรรม เพราะท่านสอนให้พิจารณาว่าไม่เที่ยงเป็นทุกข์

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 65
       อย่างเช่นถ้าผมไปได้รถเพิ่มมาอีกคนมันเป็นทุกข์ลาภเพราะต้องสละชีวิตอีกส่วนไปดูแลมัน
ผมได้บ้านอีกหลังมันเป็นทุกข์ลาภเพราะวันหยุดผมต้องไปปัดกวาดเช็ดถูทุกวันหยุดแทนที่จะได้นอนพักสบายๆเพื่อเอาแรงทำงานวันจันทร์


แม้ว่าจะเป็นลาภทางฝ่ายดี ทางฝ่ายที่น่าปรารถนาเหมือนบ้านหลังใหม่และรถคันใหม่ นั้นมันเป็น อนิจฺโจ ทุกฺโข วิปริณามธมฺโม ไม่เที่ยงเป็นทุกข์ มีความแปรปรวนเป็นธรรมดา เพราะว่าสุขเวทนา ท่านให้พิจารณาโดยความเป็นทุกข์


เรื่องนี้ยาวโคตรๆเอาไว้ผมมีเวลาจะเขียนให้อ่านอีกเรื่องจะดีกว่า


คนที่ตระหนี่ลาภ พอมีลาภมันก็ไม่อยากที่จะเสียสละ อย่างเช่นได้อะไหล่รถมาสิบชิ้นต้องแบ่งให้เพื่อนบ้าง แม้จะมีอยู่ชิ้นเดียวของเหลือกองอยู่บ้านเฉยๆไม่ได้ใช้จะหวงเพื่อนที่เดือดร้อนต้องการอยู่ทำไมกัน


ได้ปลามามากคนสมัยก่อนชาวบ้านเขาจะไม่ทำปลาแห้งไว้กินวันหลังเป็นอย่างแรกหรอกครับ เขาเอาปลาสดไปแจกเพื่อนบ้านก่อนแล้วจึงเอาที่เหลือแจกมาทำปลาแห้งกิน

ได้เงินพิเศษมาก้อนหนึ่งหลายๆคนคิดถึงอะไรครับ บางคนซื้อของที่อยากได้มานานแล้ว ทั้งของเล่นของใช้ส่วนตัว ซ่อมรถแต่งรถ คิดแต่เรื่องตัวเองก่อนใช่ไหมครับ แต่มีน้อยคนที่คิดถึงค่าเรียนพิเศษลูกและเครื่องครัวใหม่ของเมีย ยางรถชุดใหม่ของรถที่เมียใช้ ก่อนคิดถึงรายจ่ายของตัวเอง

บางคนรถตัวเองของเล่นเพียบเต็มรถแต่รถของเมียน่าสงสาร แท็กซี่ยังมีวิทยุติดรถดีกว่ารถของเมียก็มีหลายบ้านให้เห็น

บางคนล้างรถตัวเองแต่ไม่สนใจรถเมียที่เขรอะไปทั้งคัน ทั้งที่เมียทำอาหารให้กินทุกวันไม่ได้ทำกินคนเดียวสักหน่อย แบบนี้เรียกว่าเห็นแก่ตัวคือตะหนี่ขั้นหนักหนา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 66
       2 ตระหนี่ตระกูล ข้อนี้อาจจะโบราณไปหน่อยอยากให้ใครเข้าไปเกี่ยวข้องกับตระกูลที่ตนเกี่ยวข้อง เหมือนนิยายบ้านทรายทอง แต่ความหมายกว้างไปถึงเกิดในตระกูลใหญ่แล้วภาคภูมิใจในตระกูลที่ตัวเกิด ก็รังเกียจผู้อื่นที่เกิดในตระกูลอื่นที่ต่ำกว่านี้ก็ตระหนี่ตระกูลเหมือนกัน


การดูถูกตระกูลเมียตัวเองก็เข้าข่ายนี้ ผมอยากให้คิดว่าตอนยังไม่แต่งงานคิดเรื่องนี้หรือเปล่าหรือมาคิดได้ตอนหายอยากแล้วถึงตาสว่างว่าเมียกรูผุดขึ้นมาจากรูไหนของประเทศไทยก็ไม่รู้


ความหมายตัวนี้กว้างไกลไปอีกหลายสภาวะไม่ใช่แต่คำว่าตระกูลแบบโบราณเช่น

เว็ปของกรูใครห้ามแตะ กรูใหญ่สุด ใครแหลมมากรูด่าเช็ด นอกกลุ่มมาเล่นเว็บกรูไม่ตอบไม่คุยด้วยกรูคุยแต่พวกกรู

เตี่ยกรูชื่อ ตั๊กสิน เตี่ยกรูทำอะไรก็ดีหมด รวยเองจากสวรรค์ ใครเตะเตี่ยกรู กรูด่าเช็ด

ไม่ใช่เพื่อนกรู กรูไม่คุยด้วย เพื่อนเก่าก็ลี้หายไปที่ละคนสองคน เพื่อนใหม่ก็ไม่มี เลยต้องนั่งลูบหัวหมาหัวแมวรดน้ำต้นไม้แก้เหงาไปวันๆกับโทรคุยกับเพื่อนหน้าเก่าซ้ำซาก เพราะการรังเกียจผู้อื่นที่ไม่เหมือนตัวเอง



ผมถามอะไรแล้วตอบจริงๆนะครับว่า ปีที่ผ่านมามีเพื่อนใหม่กี่คน

ห้ามเอาจำนวนคนรู้จักแบบโทรคุยได้แต่ไม่ได้คบเขาเป็นเพื่อนมาโมเมรวมเข้าไปเป็นจำนวนเพื่อนนะครับ


หรือว่าไม่รู้จักความหมายว่า เพื่อน คืออะไรเลยตอบข้อนี้ไม่ได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 67
       3 ตระหนี่ที่อยู่ อาวาสมัจฉริยะ ไม่อยากให้ใครมาอยู่

พระพุทธเจ้าเคยตรัสว่า ใครที่ยังไม่มาสู่อาวาสขอให้มา ที่มาแล้วขอให้อยู่เป็นสุข ตั้งจิตปรารถนาว่า ใครที่ยังไม่มาสู่อาวาสขอให้มา ที่มาแล้วขอให้อยู่เป็นสุขๆ


พูดถึงบ้านนี้ทุกคนหวงบ้านเพราะเป็นห่วงลูกเมียเป็นเรื่องธรรมดาและถูกต้องแล้ว แต่ความหมายของ อาวาสมัจฉริยะ ตระหนี่ที่อยู่ ที่จริงแล้วมันหมายถึงสังคมและทรัพยากรส่วนกลางต่างหาก


ถ้าเรารู้ถึงธรรมอันนี้ก็แบ่งๆ กันกิน แบ่งกันอยู่ สังคมมันก็พออยู่ได้ ถ้าเผื่อว่ามีจาคะ มีความเสียสละตามสมควร ไม่หวงแหนไว้แต่ผู้เดียว ไม่กอบโกยไว้แต่ผู้เดียว เผื่อแผ่ถึงผู้อื่นบ้าง นึกถึงคนอื่นบ้าง นึกถึงว่าคนอื่นเขาจะอยู่อย่างไร พอเรานึกถึงอย่างนี้ ก็ทำให้เราเผื่อแผ่ได้ คือว่าถ้าเขาอยู่มากเกินไป คนอื่นเขาจะอยู่อย่างไร ทำนองนี้นะครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 68
       ไม่ใช่คิดค้านข้อนี้แบบโง่ๆว่าถ้าปฎิบัติธรรมข้อนี้ต้องเอาห้องนอนลูกไปให้แขกนอน หรือให้เพื่อนมานอนบ้านไม่รู้จักหยุดว่างเว้น แบบไม่เกรงใจลูกเมีย คิดแบบนี้เรียกว่าคิดแบบหาเรื่องครับ


อันนี้ก็เป็น อปริหานิยธรรม ลองพิจราณาดูนิยายสมมุติของผม

สมมุติว่าไปยกมือไหว้พระที่วัดสักแห่งว่าหลวงพี่ครับผมกระเป๋าเงินหายหิวข้าวมาก ไม่มีที่นอน ขอนอนค้างวัดสักคืนหนึ่งและขออาหารเหลือประทังชีวิตสักมื้อ พรุ่งนี้ลูกเมียถึงจะส่งเงินมาให้ ลองเติมคำในช่องว่างดูว่าพระจะตอบอย่างไร


เอาอีกขั้นก็ได้ มีพระถือย่ามถือกระเป๋ามาจากวัดต่างจังหวัดไปกราบท่านเจ้าอาวาสวัดอารามหลวงว่าผมมาจากวัดกุฎยายนุ้ยหนองหมาว้อ มาเรียนนักธรรมในกรุงเทพฯ ผมอยากขอที่นอนวัดนี้สักสามเดือน ลองเติมคำในช่องว่างดูว่าพระพเนจรจะได้นอนไหม


เอาอีกข้อก็ได้ สมมุติว่าเป็นวัดเดียวกันกับที่พระพเนจรมาเรียนนักธรรมมีเสี่ยใหญ่ข้างวัดมาบอกกับเจ้อาวาสว่าขอจอดรถเบ็นซ์คันงามที่วัดสักเดือนนะครับเพราะตอนนี้กำลังซ่อมบ้านอยู่ เรื่องได้จอดหรือไม่ได้จอดคงตัดปัญหาไปไม่ต้องพูดถึง ลองเติมคำในช่องว่างว่าจะได้จอดที่ลานวัดหรือใต้ถุนกุฎิเจ้าอาวาส

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 69
       4 ธรรมมัจฉริยะ ตระหนี่ความรู้

มีความรู้แล้วก็ไม่อยากจะให้ใครมีความรู้เสมอตัวเท่าตัว หวงความรู้ ไม่ได้ตระหนักไม่เข้าใจว่า ความรู้ยิ่งให้ยิ่งได้ เรายิ่งให้ความรู้กับผู้อื่น ก็จะยิ่งได้ ยิ่งบอกเพื่อนบอกฝูงได้อะไรมาก็บอก ขยันให้ความรู้ มันก็จะยิ่งเพิ่มพูนขึ้น


ข้อนี้ความกรุณาเป็นที่ตั้ง อยากจะให้เขารู้อย่างที่เรารู้ คือถ้าให้กันได้มีเท่าไหร่เอาไปหมดเลย บางคนเขาก็มีความรู้สึกอย่างนั้น เขาก็รับเท่าที่จะรับได้ คนเรานี่รับความรู้เท่าที่ตัวจะรับได้ ดังนั้น เขาจะรับสิ่งที่เราให้ได้มากเท่าไรขึ้นอยู่กับบารมีของเขา อย่างเช่นเรียนมาทางบริหารธุรกิจเราให้เขาเรื่องการทำไบโอดีเซลเขาอาจจะรับได้เท่าที่ความรู้พื้นฐานจะอำนวยได้


ยิ่งตั้งใจจะให้ความรู้กับผู้อื่นด้วยความจริงใจ อยากจะให้คนอื่นเขาได้มีความรู้อย่างที่เรารู้ เราก็ต้องหาความรู้มากขึ้น หามากขึ้นเราก็ต้องได้มากขึ้นแม่นยำขึ้น ได้มากขึ้น สิ่งเหล่านี้ยิ่งให้ยิ่งได้ อย่างน้อยมันก็ได้ความรู้สึกที่ดี ว่าเราได้ทำในสิ่งที่ควรทำ


บางคนก็กลัวคนอื่นเขาจะรู้เท่าตัว อันนี้ก็เลยไม่อยากจะให้ใครบอกใครก็เลยอุบเงียบ อันนี้ถือเป็นการตะหนี่ กุศลไม่มีบารมีไม่เกิดมีแต่ใช้หมดไปทุกวัน สักวันก็ไม่มีความรู้อะไรใหม่เลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 70
       5 วรรณมัจฉริยะ ตระหนี่วรรณะ

ในสมัยพุทธกาลที่ทรงแสดงธรรมเรื่องนี้มีวรรณะ ถือวรรณะกัน กษัตริย์ พราหมณ์ ไวศยะ ศูทร นี่ก็ตระหนี่วรรณะกัน เหยียดหยามวรรณะของผู้อื่น


พระพุทธเจ้าท่านสละวรรณะหมดเลย วรรณะไม่มี มีกันที่ศีลธรรม มีมาตรฐานกันที่คุณงามความดี ใครมีคุณงามความดีมากคนนั้นเป็นคนดีมาก ไม่ใช่ดีเพราะชาติตระกูล หรือวรรณะ อันนี้เป็นการปฏิวัติของพระพุทธเจ้าอย่างได้ผลมาจนถึงปัจจุบันนี้ เราได้รับพุทธศาสนามาก็ทำให้เราตระหนักและก็ซึ้งถึงเรื่องพวกนี้ว่า แม้ท่านจะเป็นกษัตริย์แต่ท่านก็ไม่ได้ถือวรรณะ ลงมาอยู่กับคนทุกชั้น


วรรณะแปลว่า สรรเสริญ บางคนก็ตระหนี่คำสรรเสริญ คือว่าไม่อยากให้ใครสรรเสริญผู้อื่น อยากแต่จะให้สรรเสริญตน และก็มีความริษยาเข้ามาด้วย ถ้ามีการสรรเสริญผู้อื่น ความริษยาเข้ามา อันนี้ก็จัดเข้าได้ในความตระหนี่วรรณะ


เพื่อนคนไหนชมเพื่อนคนไหนก็ขัดคอ เริ่มเล่าเรื่องไม่ดีของเพื่อนคนนั้นทันที เป็นการกระทำที่ห่วยแตกของเพื่อนที่มีต่อเพื่อน

บางครั้งการกระทำแบบนี้ทำโดยอัตโนมัติโดยไม่รู้สึกตัว ลองคิดย้อนกลับว่าตัวเองเป็นแบบนี้หรือเปล่าทำโดยไม่รู้ตัวโดยกิเลสเข้าครอบงำโดยอัตโนมัติหรือเปล่า

ไม่รู้ตัวหรอกว่าตัวเองทำอะไรเลวๆแบบอัตโนมัติถ้าไม่มีใครกระตุกใจให้คิดย้อนหลังเหมือนกดรีโมทถอยหลังชีวิตให้ดู

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 71
       เรื่องจาคะ คือมันต้องละความตระหนี่ไปด้วย เมื่อมีจาคะต้องทำการเสียสละไปด้วย ทำไปพร้อมๆ กัน มันเป็นเหตุเป็นผลของกันและกัน จาคะและเสียสละ เสียสละมันก็ละความตระหนี่ไปในตัว เมื่อละความตระหนี่มันก็ต้องจาคะไปในตัว มันทำไปพร้อมๆ กัน


ทีนี้ขอพูดเรือง จาคะ ความเสียสละ แบบมีสติ คือว่าเสียสละเท่าที่เห็นด้วยปัญญาว่าควรเสียสละ ตั้งแต่สละทรัพย์สิน ความสุขที่มีตามควร แต่ต้องไม่ขัดต่อเหตุผลที่เป็นจริง ไม่ขัดขัดต่อหลักเหตุผลและความผาสุกอันชอบธรรม เป็นการสละกิเลสต้องไม่เป็นเหตุของความยุ่งยากทั้งปวงที่จะเกิดตามมาภายหลัง



การเสียสละนี่เป็นกิจกรรมสำคัญอย่างหนึ่งในสังคมมนุษย์แต่ต้องไม่ใช่ทำแบบโง่ๆ ผมขอยกตัวอย่างการสละอย่างโง่ๆที่โลกไม่ยินดีเลยเช่น

เงินในบ้านมีเหลือสำหรับให้ลูกเมียจนสิ้นเดือนแต่เจือกจะเอาหน้าให้เพื่อนยืม แบบนี้เรียกว่าจาคะแบบโง่ๆ


รถในบ้านมีคันเดียวต้องส่งลูกเมียไปทำงานเรียนหนังสือเจือกให้ญาติยืม ทั้งที่ญาติก็หน้าด้านมายืมโดยไม่เกรงใจลูกเมียเขา แบบนี้ไม่นับครับ


เอาสิ่งที่เป็นของลูกเมียมาให้เพื่อน แบบนี้ไม่ใช่จาคะเพราะมันไม่ใช่ของตัวเองมันเป็นของลูกเมีย มีแต่คนบ้าเท่านั้นที่ทำแบบนี้


การกู้หนี้ยืมสินมาทำบุญแบบนี้ไม่ใช่จาคะ การผ่อนบุญไม่ใช่จาคะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 72
       พุทธภาษิตที่ว่า ททํ มิตฺตานิ คนฺถติ ผู้ให้ย่อมจะผูกมิตรไว้ได้ ช่วยขจัดสนิมในใจคือความตระหนี่ ความเห็นแก่ตัวมัจฉริยะ ซึ่งจาคะต้องเริ่มจากครอบครัวโดยสามีต้องสละความสุขส่วนหนึ่งของตัวเองให้ภรรยา พ่อแม่ต้องสละความสุขส่วนหนึ่งให้ลูก ครอบครัวต้องสละส่วนเกินให้ญาติพี่น้อง กลุ่มคนต้องสละส่วนเกินให้สังคม


ฆราวาสธรรม เริ่มต้นในครอบครัวก่อน แล้วก็แผ่ขยายไปในวงศาคณาญาติ ตลอดถึงเพื่อนร่วมสังคมเดียวกัน จังหวัดเดียวกัน ประเทศเดียวกัน แล้วก็โลกเดียวกัน
ความตระหนี่นี่เป็นมลทินอย่างหนึ่งในมลทิน 9 ความเห็นแก่ตัว ซึ่งก็เป็นต้นตอของการเอารัดเอาเปรียบกันในสังคม สังคมมนุษย์เราจะไม่วิกฤติอย่างที่เห็นอยู่ทุกวันนี้ ถ้าแต่ละคนสละความเห็นแก่ตัวให้มากที่สุด คือนึกถึงตัวเองให้น้อยลง และนึกถึงคนอื่นให้มากขึ้น


เราควรตั้งคำถามให้แก่ตัวเองอยู่เสมอว่า เราได้ให้อะไรแก่สังคมที่เราอาศัยอยู่บ้าง ไม่เอาเปรียบสังคม ในสาราณียธรรมสูตร พระพุทธเจ้าทรงแสดงการเสียสละว่าเป็นธรรมข้อหนึ่ง ที่เป็นเหตุให้ระลึกถึงกัน เรียกว่า สาราณียา แปลว่าทำให้ระลึกถึงกัน ใครเขาให้อะไรเรา และถ้าเมื่อเห็นสิ่งนั้น ก็มักจะระลึกถึงผู้ให้เมื่อเห็นสิ่งนั้น


อย่างผมเห็นหนังสือรวมงานศิลปะดีๆของยุโรปหลายเล่มที่ผมเก็บไว้ข้างเตียงนอนก็นึกถึงคนให้หนังสือเหล่านั้น เห็นของใช้จุกจิกในรถก็นึกถึงว่าคนโน้นให้อะไรวางในรถ เช่นเห็นกล่องกระดาษเช็ดมือทำด้วยผ้าสวยๆก็นึกถึงเจ้าป้า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 73
       ดังนั้นการผูกใจกันที่เป็นจาคะในข้อธรรมสังคหวัตถุ คือธรรมที่เป็นเครื่องสงเคราะห์กัน ผูกน้ำใจกัน พระพุทธเจ้าได้ทรงแสดงการเสียสละไว้ 4 ประการดังนี้

1. ทาน ผมคงไม่อธิบายเพิ่มเพราะได้พูดมามากแล้ว

2. ปิยวาจา คือการพูดจาที่น่ารัก พ่อพูดดีกับลูก สามีพูดดีกับภริยา เป็นการผูกบ้านให้อยู่กันอย่างมีความสุข เมื่อไรที่พูดจาหยาบช้าใส่กันบ้านก็แตกสลาย อยู่ด้วยกันแบบทนอยู่

3. อัตถจริยา การบำเพ็ญประโยชน์ต่อผู้อื่น ยิ่งให้ยิ่งได้รับยิ่งสละตัวเองยิ่งได้รับการยอมรับจากสังคม บ้างคนบอกว่าผมบ้าในบางเรื่องทำในสิ่งที่ไร้ประโยชน์ แต่ผมก็ตอบสั้นๆว่าผมได้มากกว่าที่ผมให้

4. สมานัตตตา ความวางตนเหมาะสมแก่ฐานะแก่ภาวะของตน เรื่องนี้มันมีหลายอย่างเช่นฐานะทางการเงิน ฐานะทางสังคม ฐานะทางศิลธรรม เมื่อวางตนให้เหมาะกับเป็นพ่อ เป็นสามี เป็นเพื่อน เป็นพี่ ย่อมเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขของครอบครัว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 74
       ผมอยากเขียนให้มากกว่านี้แต่รู้สึกว่าผมเขียนเรื่อง จาคะ มามากกว่าทุกวันไม่รู้ว่าของขึ้นอะไรกับเรื่อง จาคะ นี่ขนาดผมเขียนแล้วลบไปเกือบครึ่งยังยาวขนาดนี้


คงต้องถึงเวลาจบแล้วครับ


ตอนนี้เชื่อผมแล้วหรือยังว่าเรี่องฆราวาสธรรมมีเพียงสี่ข้อแต่ระเบิดได้ลุ่มลึกขนาดเรียนกันได้เป็นพรรษา และถ้าปฎิบัติได้ตามนี้แล้วได้ธรรมขั้นสูงไปเรื่อยๆก็เป็นรองเพียงพระอรหันต์เท่านั้น ดังนั้นไม่ต้องไปนั่งหลับตาที่วัด ปฎิบัติต่อลูกเมียให้ถูกต้องปฎิบัติต่อเพื่อนฝูงให้ถูกต้องก็ถือว่าปฎิบัติธรรมแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 75
      


จบแล้วครับ



คำถามสั้นๆของป๋านิธิแต่ต้องตอบกันระดับหลายหมื่นตัวอักษร เรื่องสุภาษิตสอนชาย "ฆราวาสธรรม"

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 76
       ถ้าอย่างนั้น การเป็นพ่อบ้านที่ดี ก็มิใช่แค่การหาเงิน และพยายามกลับบ้านตรงเวลา ต้องมีอย่างอื่นประกอบอีกมากมาย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 77
       สุดยอดครับอาจารย์

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 78
       ขอบคุณครับ อ.von และขอน้อมรับไปปฏิบัติด้วยครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 79
       84000พระธรรมขันธ์จะขนาดไหนเนี่ย.....

แสดงความคิดเห็นย่อย