จาก คุณเอ294
อาทิตย์ที่ , 26/4/2552
เวลา : 21:37
อ่าน = 946
125.25.7.175
|
ตีสามคณะของผมบ่ายหน้าออกจากกรุงเทพฯในกลางดึกสงัด...
โดยมีผมรับหน้าที่เป็นพลขับไม้ที่หนึ่ง....จะเรียกไม้หนึ่งก็คงไม่ถูก...
เย็นวันนั้นผมแอบหลับเอาแรงมาได้สักชั่วโมง....เท่านี้ก็คงเพียงพอแล้ว
สำหรับการนอนที่เกินมาจากชีวิตประจำวันอีกหนึ่งชั่วโมง....
.................................................................
ก่อนถึงตัวเมืองตราดสักราวสามสิบกิโล....เราฝ่าสายฝนที่โหมกระหน่ำมาจากทางทิคตะวันออก...
ฤดูกาลนี้ลมฟ้าค่อนข้างปรวนแปร...เมฆฝนดูราวจะหมุนวนอยู่บนฟ้า....สักพักสายฝนก็เทกระหน่ำลงมาอีกครั้ง...ทำให้การเดินทางต้องเนิบช้าออกไปอีก....ผมเบาแรงกดที่แป้นคันเร่ง....ชีวิตที่ผ่านมาบนท้องถนนบอกให้รู้ว่าการแล่นทะยานไปอย่างประมาทบนพื้นถนนที่เปียกอาจไม่พาเราไปสู่ปลายทางอย่างปลอดภัยได้....ผมถอนเท้าออกจากคันเร่งอย่างเบาแรง....ฟ้าเริ่มสางแล้ว....ผมคิดว่าฝนคงตกหนักอย่างนี้ได้ไม่นานหรอก...ยังไงก็คงไปถึงปลายทางก่อนฟ้าเปิดแน่ๆ.......
|
ได้ยินมั้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
