คำตอบที่ 17
มีเรื่องเล่าให้ฟังสำหรับการถ่ายภาพชุดนี้ครับ 
เจ้าจรเข้ชุดนี้ ไปถ่ายมาได้จากฟาร์มจรเข้ชำโสม จ.จันท์ฯ นั่นแหล่ะครับ....ผมก็วิ่งไปตาม GPS ที่แนะนำสถานที่ท่องเที่ยวไปเรื่อย ๆ ออกนอกเมืองไป 10 กว่า ก.ม. เห็นจะได้...หูก็คอยฟังเจ้า GPS มันสั่งให้เลี้ยวซ้าย-ขวา อย่างเดียว....จนสุดท้ายมาถึงหน้าฟาร์มฯ ปรากฏว่าว่า "เค้าเลิกกิจการ" ไปแล้วครับ.....แป่วววว.. 
เอาไงดี อุตสาห์มาถึงนี้จะเสียเที่ยวได้ไง ลองขับเข้าไปดูเหมือนสวนร้างน่ะครับ เลยค่อย ๆ ย่องผ่านสวนกระท้อนไปเรื่อย จนถึงบ่อเก่า ๆ ขับลึกไปเรื่อย ๆ ยังไม่เห็นใครซักคน ....จนจะถอยรถกลับมีผู้หญิงออกมาจาก สนง. มาต้อนรับ ผมก็แจ้งความประสงค์ไปว่าจะมาชมจรเข้หน่อยครับ ....จนท. ก็พาไปที่บ่อบอกว่าบ่อนี้เยอะสุด น่าจะประมาณ 20 ตัวได้.....ผมตกลงพร้อมควักเงินจ่ายค่าบริการ 30 บาทตามที่เธอร้องขอ 
เดินขึ้นบันไดไปด้านบนของบ่อเหมือนฟาร์มที่สมุดปราการนั่นแหล่ะครับ......เหล่าฝูงจรเข้เห็นผมแล้วตื่นเต้น ทั้งว่าย ทั้งเลื้อย (วิ่ง) มาหาผมกันกรูเลยครับ คงนึกว่าผมมาให้อาหารกระมัง (ซึ่งใจจริงก็อยากให้แต่เค้าไม่มีขายอะไรซักอย่าง)....ซักพักเจ้าตัวใหญ่ที่เป็นนายแบบคลานขึ้นจากน้ำมองมาทางผมเลยครับ
ผมรู้สึกว่ามันกำลังสื่อสารกับผม (อันนี้เดาเอาเอง) ผมคว้ากล้องเตรียมถ่ายภาพ แล้วไม่รู้ผมคิดอะไร ลองร้องบอกไปว่า "อ้าปากหน่อย ขอถ่ายรูปหน่อยน๊ะ".......โห....ตอนแรกมองหน้าหุบปากอยู่ดี ๆ พี่แกขยับปากอ้าเลยครับ อ้าแบบช้า ๆ ผมก็ตะลึงปน งง ๆ ว่า เออแฮะ ตรูคุยกะจรเข้ได้ด้วยวุ๊ย.....ระหว่างนั้นผมก็บอกเสียงดัง ๆ อีก (ไม่มีใครอยู่แถวนั้นหรอกครับ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าผมบ้า คุยกะจรเข้) ว่า "อ้าปากอีกหน่อย เอาให้กว้างสุด ๆ เลย"......โห....ตานี้อาปากกว้างแบบค้างไว้ให้ถ่ายภาพแบบหนำใจเลยครับ
สุดท้าย....ผมสรุปเอาเองว่า เจ้าจรเข้ตัวนี้คงเป็นตัวที่เค้าฝึกเอาไว้โชว์ให้นักท่องเที่ยวดู เลยอาจจะพอฟังภาษาคนรู้เรื่องบ้างประมาณนั้นน่ะครับ.........เฮ้อ....มาเที่ยวเมืองจันท์ ครานี้มีแต่เรื่องแปลก ๆ
