คำตอบที่ 40
ตอนเย็นลุงพันชวนไปจับกบภูเขา พวกเราก็คิดว่าหมู ๆ คงไม่ไกลจากที่พักเท่าไหร่ เลยตกลงไปกัน เห็นลุงพันอายุ 70 กว่าแล้วคิดว่าคงไปไม่ไกลซักเท่าไหร่ ทุกคนแต่งตัวพร้อมออกภาคสนามกัน ตอนแรกก็เดินไปพร้อม ๆ กัน ซักพักลุงพัน เดินหายไป ทุกอย่างมืด จนแทบมองไม่เห็นแม้แต่เพื่อนร่วมทาง ลุงพันหายไปในความมืด พวกเราเดินตามไม่ทัน ล้มลุกคลุกคลานอยู่กับป่าและสายน้ำ เขียวช้ำไปทั้งตัว ตามลุงพันไปเท่าไหร่ก็ไม่ทัน เลยนั่งรอในความมืด นานมาก ๆ ลุงพันก็ยังไม่ลงมา เพิ่งได้ข่าวว่าชาวบ้านสู้กับหมีป่าในหนังสือพิมพ์เมื่ออาทิตย์ที่แล้วยิ่งกลัวกันใหญ่ ตัดสินใจกันว่าจะไม่ตามลุงพันไปแล้ว เลยคลำทางกลับที่พักกัน กว่าจะหาทางกลับกันได้ ต้องใช้มือคลำทางกัน ใช้สัญชาตญานจากรอยทางเดิม ๆ ทั้งมือทั้งเท้า คลำทางกัน จนไปผ่านทางชาวบ้านหรือป่าวก้อไม่รู้ แต่โดนขู่ด้วยเสียงคำราม แต่พวกเราใช้ความจริงใจตอบไปด้วยความเป็นมิตร เลยผ่านไปได้ ค่อย ๆ คลำทางจากรอยทางเดิม ๆ จนมาถึงที่พัก อีกซักชั่วโมงลุงพันกลับลงมาพร้อมทั้งกบ เขียด หรือปาดก็ไม่รู้มาโชว์ เราถามลุงพันว่ารู้ได้ยังไงว่าเราลงมาแล้ว ลุงพันแกบอกว่ากูเห็นทางเดินเปียกแฉะไปหมด ต้นหญ้าเรียบเป็นทางเลย ก็จะไม่ให้เห็นรอยได้ยังไง ขากลับทุกคนทั้งล้มทั้งคลาน กว่าจะถึงที่พักได้ตอนเกือบตี 2
