จาก
อังคารที่ , 20/2/2550
เวลา : 17:34
อ่าน = 723
203.188.62.176
|
วันอาทิตย์ที่แล้วผมถูกลากออกจากป่าด้วยน้ำมือและน้ำใจ ของเพื่อนที่หมดหนทางแล้งน้ำใจ
เพราะถ้าไม่ลากผมจะยกเลิกหนี้สินที่มีต่อกันให้หมด คือ ลูกชายคนโตเจ้าบาจาผม ไปแพ้ทางกับไม้ไผ่ผุๆ ท่อนหนึ่ง ที่มันจ้องเล่นงานจุดที่ 1 ในล้านที่คิดว่าใครคงไม่เคยเจอแน่นอน ญี่ปุ่นมันเลยไม่ไดป้องกันไว้ให้ สายไฟพัลเซอร์คอล์ยที่ออกจากฝาครอบข้างคลัทช์ เส้นที่ไปเข้ากล่อง CDI ไม้ไผ่มันกระดกขึ้นแล้วทิ่มผ่านกันแคร้งเข้าไปพบรักกับเจ้าสายไฟที่อุตส่าหลบอยู่ข้างท่อออยคูลเลอร์ ตอนแรกก็ไม่รู้ สตาร์ท4-5 ทีไม่ติดไหว้เจ้าที่ก็ไม่ติด ปลงอาบัติขออโหสิเมียแล้วก็ไม่ติด พอลงมาสำรวจก็เจออย่างที่บอกแหละ ไม้ไผ่ผุๆอันเดียว มันคงภูมิใจ "เป็นไงหินก้อนเบ้อเร่อทำอะไรไม่ได้ แต่ฉันไม้ไผ่ผู้ไร้ค่าทำให้แกสะอื้นได้ "มันพูดอย่างนี้จริงๆ เป็นอุทาเห่า (หอน) สอนใจว่าอย่าดูถูกผู้ที่ด้อยกว่า...อันนี้ก็เอามาเล่าบอกเผื่อใครจะฟลุ๊คเจออย่างผม ถ้าไม่อยากเจอก็รีบไปทำอุปกรณ์กันไว้ซะ เพราะจุดนี้มันจุดตายเลย ซ่อมไม่ได้ สายมันหลุดออกจากในห้องคลัทช์ ต้องผ่าข้างคลัทช์ออก แล้วถอดเอาชุดพัลเซอร์คอล์ออกมาบัดกรีเท่านั้น วันนั้นก็เลยทั้งลากทั้งเข็น ก็ได้เจ้า แจ๊ค แช็มป์บังลมประเทศไทยงานนี้เสียฟอร์มต้องเอาเวป125 มาลาก บาจา ด้วยเต็มใจหรือไม่เต็มใจก็ไม่รู้แต่ก็ ออกจากป่าได้ด้วยความทุลัทุเลพอสมควรเพราะมันเป็นภูเขาด้วย ตอนนี้แก้ไขแล้วและทำแผ่นเหล็กกันแล้วอาทิตย์หน้าจะท้าลองใหม่ 555 ยังไงก็รักมัน XLR ของเรา
|
