คำตอบที่ 18
ผมกับเมืองจันทร์มันไม่ควรพกกล้องไปแล้ว พกทีไรจะจมน้ำทุกที เห็นทางแล้วคิดถึงทางเก่าๆ ตัองขอบคุณคลองเหล็กและการตัดสินใจของตัวเองที่ได้ไปขี่ที่ 15 ชั้นแบบทางเดิมๆในวันเปิดป่าวันแรก ได้ผ่านทางที่เป็นหลักสูตรการขี่รถลุยน้ำได้ดีจริงๆ เพราะผมก็ไม่เคย คิดถึงความลื่น ความทุลักทุเลและการเอาคาลิบเปอร์เบรคกับจานเบรคมาแล้ว ดีใจจริงๆนะที่ได้ไปตอนนั้น ตอนนี้มันเป็นอย่างที่คลองเหล็กเล่าให้ผมฟังทุกอย่าง ภาวนาให้ไม่มีใครคิดถึงขนาดเป็นทางเรียบจนหมดเลยนะ ตอนนี้ชักเหมือนคนแก่เข้าเรื่อยแล้ว วันนึงไปคงได้คุยกับลูกกับหลานว่าใต้ถนนที่เรียบกริ๊บเมื่อก่อนมันเคยเป็นทางยังไงประมาณนี้มั๊ง
