คำตอบที่ 1
       ถ้าเป็นการเปลี่ยน/ซ่อมแซมอะไหล่บางชิ้นที่ชำรุดก็ทำไปเถอะครับปืนจะได้ใช้งานได้อย่างปลอดภัย
แต่ถ้าเป็นเรื่องปรับปรุงให้ปืนดูดีขึ้นหรือใหม่ขึ้นเช่นการรมดำและเปลี่ยนพานท้ายใหม่นี่ ผมไม่ค่อยสนับสนุน
เพราะจากข้อมูลที่ว่าเป็นปืนปี 1929 ( 79 ปีมาแล้ว!!)และสภาพประมาณ 60-70% น่าจะพยายามรักษาสภาพเดิมๆไว้ให้มากที่สุดดีกว่าครับ แค่ให้ช่างกำจัดสนิมออกให้หมด รมดำมันจะลอกออกบางจุดก็ช่างมันแล้วชะโลมน้ำมันไว้ พานท้ายก็ไม่ต้องเปลี่ยนถ้ามันไม่แตกหักจนใช้การไม่ได้ ปล่อยร่องรอยเดิมๆไว้อย่างนั้นแหละขลังดี
ปืนเก่าก็เหมือนพระเก่านั่นแหละครับ เอาไปทำใหม่เสียคุณค่าและราคาไปเลยนะ เดี๋ยวจะหาว่าไม่เตือน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 2
       ขอขอบคุณครับท่านสมีเฒ่า
อยากจะเรียนถามท่านเพิ่มเติมครับ รุ่นนี้ยิงลูกขนาดเท่าไรครับ พอดีในตัวปืนเดิม หาข้อมูลไม่เจอครับ ขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 3
       ผมก็ไม่มีปืนรุ่นนี้ซะด้วยซิครับ เดาเอาว่าน่าจะเป็น ขนาดมาตรฐาน 12 เกจ กระสุนความยาวปลอก 2 3/4 นิ้วซึ่งเป็นกระสุนใช้งานทั่วๆไป ยิงลูก 3 นิ้วไม่ได้ก็ไม่ต้องห่วง ลูกมาตรฐานนี้ก็แรงใช้ได้อยู่แล้วครับ ขึ้นอยู่กับน้ำหนักเม็ดกระสุนที่ใส่มาก หนักมาก ก็แรงมากตามกันไป
โดยปกติสเปคทั่วไปของปืนจะพิมพ์ไว้ที่ลำกล้อง ลองหาดูเถอะครับถ้าสนิมไม่กินจนเลอะเลือนไปซะก่อน จะได้มั่นใจ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 4
       ปืนถ้าไปเปลี่ยนแปลงสภาพจากของเดิมปุ๊บ คุณค่าและราคามันจะหายทันทีเลยครับ ทำตามที่ท่านสมีเฒ่าว่านั่นละครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 5
       เดิมๆดีที่สุดครับ..ซ่อมอะหลั่ยก็น่าจะไม่มีปัญหาขอให้
เหมือนเดิมครับ..ของเก่ามีคุณค่าในตัว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 6
       ขอขอบคุณท่านอาจารย์ทุก ๆ ท่านครับ ที่แวะมาเติมเต็ม ( ท่านสมีเฒ่า,ท่านKalashnikov Jr.,ท่านคำก้อน) อบอุ่นเช่นเคยครับ กับคำแนะนำที่ดี ๆ จากทุกท่าน เอาเป็นว่าตามนี้เลยครับ คงสภาพของเก่าเก็บ และจะหาโอกาสซ่อมแซมในส่วนที่ขัดข้องครับ โอกาสหน้าจะแนบรูปมาให้ชมครับ ขอขอบคุณครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 7
       สภาพเดิม ๆ ครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย