คำตอบที่ 2
ข้อดีข้อเสียคงหาอ่านกันได้ตามเวบปืนทั่วๆไป ครับ
สำหรับผม ผมถือเป็นหนึ่งในปืนสามัญประจำบ้าน เพราะเล็กคล่องแคล่ว ทีแรกเห็นพรรคพวกเขามีก็ไม่คิดอยากได้ พอลองยิงแล้วติดใจ ปืนรุ่นนี้เมื่อก่อนที่ปืนกึ่งอัตโนมัติหุ่นสงครามยังไม่แพร่หลาย จัดว่าเป็นเจ้ายุทธจักรของปืน .22 กึ่งอัตโนมัติ เรียกว่าซื้อง่ายขายคล่อง จนกลายเป็นปืนโหล ก็มีคนหัวใส(ไม่ใช่หัวล้าน)ดัดแปลง สต๊อกบ้าง ตัดสั้นตีปลอก หาชุดแต่งมาใส่จนบางทีหาเค้าโครงเดิมแทบไม่ได้ เรียกว่าของแต่งเพียบ มีแบบพานท้ายไม้แลดูคลาสสิก พานท้ายพลาสติกเบาแข็งแรง สำหรับผมสิ่งที่ผมไม่ชอบมากที่สุดของปืนรุ่นนี้คือศูนย์หลัง น่าจะทำให้ดูดีหน่อย อีกอย่างคือแต่งไกให้คมเฉียบไม่ได้ ทำได้อย่างมากแค่ลากน้อยกับเบา แต่ก็ยิงสนุกเปลืองลูก ความแม่นยำผมพาดยิงเอาใส่เรดดอท ยิงเพลท 3 นิ้วที่ระยะ 50 เมตรไม่พลาด
เมื่อก่อนปั่นราคากันมาก จากราคาหมื่นหก ไม่ถึงปีพี่แกปั่นขึ้นไปถึงสองหมื่นห้าสองหมื่นหก แต่ตอนนี้เพลาลงมากเพราะกระแสปืนหุ่นสงครามเข้ามาเยอะรุ่น ราคาก็ลดลงมาสูสีกัน ความทนทานไม่ต้องห่วงส่วนมาจะพังเพราะแต่งมากกว่าการใช้แบบเดิมๆ แต่มีหรือที่ใครมีรุ่นนี้แล้วไม่แต่ง อย่างน้อยก็ค้างสำเลื่อน ปุมปลดซองกระสุน ต้องหาแบบซิ่งนิดมาใส่ ราคาของตกแต่งทั้งกลไกและอุปกรณ์ส่วนควบ มีมากมายหลายราคา บางท่านทำปืนรุ่นนี้จนเป็นลำเป็นสัน จากทำเล่นๆ เดี๋ยวนี้มีบริษัทใหญ่โต เรียกว่าแจ้งเกิดเพราะปืนรุ่นนี้ว่างั้นเถอะ
ปืนรุ่นนี้ถ้าจะซื้อมายิงปั้นX คงไม่เหมาะ ถ้าเอามาเฝ้าไร่เฝ้าสวนก็พอได้ แต่ก็ใช่ว่าจะไม่แม่นนะครับ บางทีก็เล่นเอาปืนลูกเลื่อนน้ำตาตกมาแล้ว ผมมีทั้ง 10/22 และ 452 สองกระบอกนี้สองอารมย์ ช่วงนี้ยิง 452 อย่างเดียว ยิงหนึ่งชั่วโมงขี้โม้ไปด้วยหมดไม่ถึง 30 นัด แต่ถ้า 10/22 หนึ่งชั่วโมงรวมขี้โม้ 150 นัดไม่รู้จะพอหรือเปล่า
ผมว่าติดซองกระสุนแบบ 25 นัดมัดติดกันสลับหัวท้าย เป็น 50 นัด ใส่ลูกหัวแดง แค่นี้เราก็แรมโบ้ย่อยๆแล้ว ครับ
