สำรวจโรงเรียนโอโลคีบน จังหวัดแม่ฮ่องสอน

จาก ฅนเมือง
125.27.49.168
อาทิตย์ที่ , 20/9/2552
เวลา : 11:53
อ่านแล้ว = 17671 ครั้ง

เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว

แจ้งลบ

ส่งหาเพื่อน

ตามคำเรียกร้องให้ตั้งกระทู้ใหม่ครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

แจ้งเพื่อเก็บขึ้นกระทู้พิเศษ คลิ๊กที่นี่

คำตอบแบ่งหน้าละ 30 คำตอบ ขณะนี้คุณอยู่ที่หน้า 9 จาก >>> 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

คำตอบที่ 241
หลังจากเดินทางมาได้ระยะหนึ่งรถที่เป็นที่พึ่งของพวกเราก็เสียเป็นครั้งที่สอง

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 02:15

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71259

คำตอบที่ 242
ครั้งแรกน๊อตหูโช๊ครูด คั้รงที่สองกากะบากแตกและหายด้วย จะไปได้ไหมเนี่ย

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 02:20

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71260

คำตอบที่ 243
จากประสบการณ์และพี่เลี้ยงตัวจริงก็เริ่มเดินทางได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 02:25

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71261

คำตอบที่ 244
เดินทางมา3ช.ม.ครึ่งท่านสารวัตรจับระยะทางไว้ได้แค่29กม.เอง

หนทางข้างหน้าอีก9กม.ชาวบ้านบอกรถไปได้ แต่8กม.หลังไม่น่าจะไปได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 02:31

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71262

คำตอบที่ 245
เดินทางมา2ช.ม.แล้วยังไม่พ้นระยะแรก9ก.ม.เลยเวลาก็จะ3ทุ่มแล้ว...ไม่รู้มีใครหิวข้าวบ้างหรึอเปล่า

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 02:39

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71263

คำตอบที่ 246
ถึงระยะ9กม.แรกก็3ทุ่มครึ่งแล้ว เรียกสอบถามทางชาวบ้านก็ให้การต้อนรับเป็นอย่างดีแม้นจะเป็นเวลาที่ดึกแล้วก็ตาม (รวมระยะทาง38กม.ใช้เวลาไป6ช.ม.กว่าแล้ว)

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 03:18

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71264

คำตอบที่ 247
มาระยะที่2กับ8กม.สุดท้าย ยอมรับกับหัวใจที่ท้อถอย เพราะสะพานจะพอดีกับล้อรถพอดีและไม่มั่นใจกับน้ำหนักที่จะรับได้ ถ้าพลาดนิดเดียว ไม่อยากคิดจะเกิดอะไรขึ้น

แต่เพราะแรงใจและกำลังใจที่ทุกคนมอบให้ ก็มีกำลังใจไปได้ต่อ โดยขยับไปทีละคืบละคืบ และทุกคนช่วยกันเป็นเนให้

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 03:30

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71265

คำตอบที่ 248
และแล้วก็ถึงที่หมายในเวลาใกล้ตีหนึ่ง ทุกคนพักด้วยความอ่อนเพลีย กับการเดินทาง46กม.ใข้เวลาการเดินทาง9ชม.กว่าๆ

แปลกไม่มีใครนั่งคุยถึงเหตุการณ์ที่ผ่านมาเลย(สงสัยทั้งหิวทั้งเพลียแหง๋ๆ) ทุกคนหาที่นอนกันจ้าละหวั่นเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 03:39

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71266

คำตอบที่ 249
ตอนเช้าทุกคนยังนอนไม่มีใครตื่นแต่ชาวบ้านมามุงดูกันเต็มเลย เพราะชาวบ้านบอกว่า

.....พวกเราเป็นคณะแรกที่นำรถขึ้นไปในหมู่บ้านนื้และชุดแรกที่ไปเยี่ยมพวกเขา ในปี 2552....

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 03:48

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71267

คำตอบที่ 250
สิ่งที่ผมแปลกใจที่ได้พบกับชาวบ้านที่นี่คือ

....ทุกคนไม่รู้จักเตาแก๊ส....ไม่เคยลิ้มชิมรสน้ำแข็งเลย....

....สิ่งที่เราทุกคนนำไปไม่ใครรู้จักเลยเช่น ลูกชิ้น เฉาก๊วย ใส้กรอก อาหารทะเลแห้งต่างๆ....

....ยกเว้น ปลากระป๋องและมาม่า 2 สิ่งนี้เป็นอาหารที่เลิศหรูของชาวบ้านและชาวบ้านชอบมากๆ....

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 03:57

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71268

คำตอบที่ 251
....สิ่งที่แปลกใจครั้งที่2คือ....ความเป็นระเบียบ...และความมีน้ำใจของชาวบ้านคือ...

....ทุกคนจะเข้าแถวรับของแจกอย่างเป็นระเบียบ โดยไม่มีใครบอก และไม่แย่งกัน....

....อาหารและขนมมีไปน้อย ทุกคนจะแบ่งกันกินคนละคำ ลูกชิ้นก็คนละลูก เฉาก๊วยก็เทใส่กะมังแล้วตักกินกันคนละคำ โดยไม่มีใครบอกหรือสอน พวกเขามีน้ำใจกันเอง เป็นสิ่งที่ไม่น่าเชื่อ....

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 04:09

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71269

คำตอบที่ 252
เราชึ่นชมความมีน้ำใจของชาวบ้านแล้ว เรามาชมบรรยากาศบ้าง

ตอนเช้าอากาศดีมากๆ สังเกตุเมฆหมอกก็ลอยมาให้เราจับต้องได้ สดชื่นจริงๆในยามเช้าๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 04:15

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71270

คำตอบที่ 253
18ชม.กับอาหารที่ห่างกันที่ได้ทานที่ทำการอุทยานแม่เงาเมื่อเวลาบ่ายสองกว่าๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 04:21

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71271

คำตอบที่ 254
ความมีน้ำใจจากชาวบ้าน แม้นจะเป็นอาหารที่จานโปรดสำหรับพวกเขา

เขาก็ยังนำมาแบ่งปันให้กับพวกเรา ในยามที่เราหิวโหย นับถือน้ำใจชาวบ้านจริงๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 04:39

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71272

คำตอบที่ 255
หลังจากทานอาหารอิ่มแล้ว ได้สอบถามถึงวิถีชีวิตว่าอยู่กันอย่างไร ทำอาชีพอะไร

ตอบ...เขาอยู่กันอย่างมีน้ำใจ โดยทำข้าวไร่ไว้ทานกันเอง และปลูกผักผลไม้ไว้แบ่งกันกิน

และทำไร่พริกกระเหรี่ยงนิดหน่อย โดยใช้พื้นที่7ปีต่อการทำครั้งหนึ่ง หมายถึงสลับเขาทำไปเวียนไปให้ได้7ปีแล้วจึงกลับมาทำที่เดิม นี่เป็นกฏของหมู่บ้านเพื่ออนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและป่าไม้

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 04:48

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71273

คำตอบที่ 256
พี่ชายและพี่สาวจากระยองได้ยินและได้ฟังอยากส่งลูกสาวไปอยู่ดว้ยจังหวังจะได้เยี่ยมกันบ่อยๆ

เด็กชาวไทยภูเขาก็ขานรับกันใหญ่เลย โดยจะให้เป็นหัวหน้าห้องและหัวหน้าที่หมู่บ้านเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 04:54

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71274

คำตอบที่ 257
พอเสร็จภารกิจตอนเช้าต้องเดินทางอีก2กม.ถึงจะได้พบโรงเรียนที่สร้างไว้

กำเลย ของก็ขนลงหมดแล้ว และได้รับแจ้งว่ารถท่านเจ้าภาพไปไม่ได้แน่นอน

งั้นขอไปสำรวจเส้นทางก่อนดีกว่า เผื่อไม่ประมาท

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:01

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71275

คำตอบที่ 258
พอไปถึงโรงเรียนสักพัก เด็กๆก็ออกมาต้อนรับกันอย่างเป็นระเบียบไม่วุ่นวาย

จะให้ทำอะไรก็มาพร้อมเพียงกันดี แต่พวกเราแอบเสียใจกันนิดๆว่า เราไม่ได้ติดของฝากมาให้เด็กๆที่นี่เลย ที่พักเมื่อคืนนึกว่าถึงแล้ว อ้าวเราแจกของผิดที่หรือนี่

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:07

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71276

คำตอบที่ 259
เราสัญญากันว่าจะหาโอกาสไปพบเด็กๆอีกครั้งหนึ่ง ในไม่ช้า

สำหรับท่านที่ต้องการไปเตรียมความพร้อมได้เลยครับ ทั้งรถ ร่างกาย และจิตใจ

แต่มีข้อแม้ว่า ต้องมีพี่ชายและพี่สาวจากระยองไปด้วย เพราะกลัวกินข้าวลิงครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:13

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71277

คำตอบที่ 260
โรงเรียนตั้งในที่ที่สวยงามมากๆ ชาวบ้านต่างๆให้การต้อนรับเป็นอย่างดี

ทุกหมู่บ้านที่วิ่งผ่าน เราทึ่งกับสิ่งที่พบเห็น ของเด็กๆและชาวบ้าน อยากให้พี่น้องชาวจิ๊ปทหารไปสัมผัสเอง ถึงความมีน้ำใจและมิตรภาพที่ได้รับซึ่งแตกต่างจากคนในเมืองมากๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:20

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71278

คำตอบที่ 261
ท่านอาจารย์คม ผังเมือง ได้ใช้วิชาชีพเก่าก่อนที่โอนย้ายมาอยู่ผังเมือง(อาจารย์สอนมหาลัย)

ปลูกฝังเด็กๆให้รักถิ่นฐานบ้านเกิด และสอนร้องเพลงโรงเรียนของเราน่าอยู่

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:25

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71279

คำตอบที่ 262
เพียงไม่นานเท่าไหร่เด็กๆก็ร้องเพลงตามอ.คมสอนได้ ความจำเป็นเลิศจริง

เสียงเพลงที่ร้องดังไปทั่ว แม้นผมอยู่ที่มุมสูงยังได้ยินชัดเจน

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:34

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71280

คำตอบที่ 263
ท่านหนุมาน31(สารวัตร โตโต้)พร้อมคุณนายประทับใจมากๆ เลยขอเก็บภาพความประทับใจนี้ไว้

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 113.53.84.140 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 05:37

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71281

คำตอบที่ 264
เมื่อทุกคนไปถึง เห็นชาวบ้านเร่งงานก่อสร้างโรงเรียนให้เสร็จทันตามกำหนดที่คณะใหญ่จะมา

พวกเราทุกคนเห็นแล้วก็ช่วยกันอยู่พักใหญ่ พอเหมาะกับเวลาก็เริ่มเดินทางกลับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 118.172.200.139 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 10:26

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71282

คำตอบที่ 265
ขอขอบคุณ ครูบนดอยทุกท่านในความเสียสละอันยิ่งใหญ่

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 118.172.200.139 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 10:29

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71283

คำตอบที่ 266
เมื่อถึงเวลา แม้นทุกคนยังไม่อยากกลับ ก็ต้องทำใจจาก จากมาพร้อมความประทับใจ

แสดงความคิดเห็นย่อย

จาก ลุงอ่ำ HANUMAN 3 118.172.200.139 อังคาร, 15/12/2552 เวลา : 10:32

แก้ไขคำตอบ

ลบคำตอบ 71284

คำตอบที่ 267
เมื่อขับรถผ่าน มองลงไปดูพร้อมจอดลาครั้งสุดท้าย แต่สิ่งที่ได้ยินกลับมาช่างกินใจเหลือเกิน

....กลับมาเยี่ยมหมู่บ้านเราอีกนะครับ....(เสียงจากผู้ชายตะโกนมา)

....แล้วกลับมาเยี่ยมพวกผม-พวกหนูอีกนะครับ-นะค่ะ(เสียงจากเด็กๆ)ซึ่งตะโกนมาพร้อมกัน

....และก็ร้องเพลงโรงเรียนของเราน่าอยู่ที่อ.คมสอน (ไม่รู้ว่าคุณครูบอกให้ร้องหรือเปล่า)

"ประทับใจจริงๆ"