จาก ไม่แหลม
58.64.17.2
พฤหัสบดีที่ , 14/1/2553
เวลา : 15:27
อ่านแล้ว = 2780 ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
กาลครั้งหนึ่งมีมารน้อย 3 ตน
แอบมาขโมยความสุขของมนุษย์
เอาไปแล้วก็ปรึกษากันว่าจะเอาไปซ่อนที่ไหนดี
ตนแรกก็ว่า
ควรเอาไปซ่อนที่ภูเขาที่สูงที่สุดในโลก
แต่มารน้อยตนที่ 2 ว่าเพื่อนเอ๋ย
มนุษย์นั้นไม่กลัวความสูง
แต่กลัวหายใจไม่ออก
เพราะสังเกตได้ว่า
ดำน้ำได้นิดเดียวก็ทะลึ่งพรวดขึ้นมาแล้ว
เพราะกลัวหายใจไม่ออก
แต่บนภูเขาอากาศดี
มนุษย์ชอบไปเที่ยวภูเขา
เอาไปซ่อนไว้ใต้บาดาลดีกว่า
มารน้อยตนที่ 3
แย้งว่า อย่าเลยเพื่อนเอ๋ย
มนุษย์มันเก่งสร้างเครื่องมือหาของในทะเล ในอากาศได้
เดี๋ยวมันก็หาเจอ
แต่สังเกตได้ว่า
นัยน์ตามนุษย์มองไปข้างนอก
หูก็ชอบฟังเสียงข้างนอก
ตัวก็ชอบไปเที่ยวข ้างนอก
เราควรแอบเอาไปซ่อนไว้ 'ในใจ' มันดีกว่า
มนุษย์หาไม่เจอแน่ๆ
เพราะว่ามนุษย์ชอบหาความผิดของคนอื่น
ไม่ชอบขัดใจตัวเอง
ไม่ชอบดูจิตใจของตัวเอง
มารน้อยทั้ง 3 ตน
ก็ตกลงความเห็นเป็นเช่นเดียวกัน
ตั้งแต่นั้นมา
มารน้อยก็เอาความสุขของมนุษย์มาซ่อนไว้ที่ใจ
มนุษย์ผู้โง่เขลาจึงออกไปหาความสุขที่อื่น
ที่ภูเขา ที่ชายทะเล ที่คลับ ที่ร้องเพลง
จึงหาความสุขไม่พบ
ต้องออกไปข้างนอกหาความสุขในที่ผิดๆ ตลอดมา
..คนที่ไปเที่ยวเธคเที่ยวคลับกินเหล้า
เพราะว่าเขามีทุกข์
จึงต้องออกไปหาความสุขมากลบเกลื่อน
มาเฉลี่ย เพื่อให้ทุกข์นั้นน้อยลง
แต่พอเมาแล้วกลับบ้าน
หายเมาตื่นเช้ามา
ทุกข์นั้นก็ยังคงมีอยู่เหมือนเดิม
โดยหารู้ไม่ว่าความสุขที่เฝ้าติดตามเฝ้าหา
แท้จริงแล้ว อยู่ที่ใจของตัวเรานั่นเอง
ใยต้องออกไปหาความสุขที่อื่น
ต่อให้หาเท่าไหร่
แต่ใจยังร้อนรุ่ม ไม่สงบ
ก็หาสุขนั้นไม่พบหรอก
|
