คำตอบที่ 10
ที่ผมคิดจะหนีออกจากตรงนี้เพราะ ผมคิดว่าถ้าผมอายุมากขึ้นผมจะทำอะไรต่อไป ถ้าถึงตอนนั้น ผมว่าผมคงหมดแรงและหมดไฟแน่ พอดีผมยังไม่มีครอบครัวครับ ถึงตอนนั้นถ้ามีเงินสัก ล้านก็ไม่รู้ว่าจะต่อยอดมันอย่างไร เพราะเรามัวแต่ทำงานให้คนอื่นอยู่ ผมทำงานไม่มีวันหยุด ไม่มีเสาร์อาทิตย์ มีแต่ วันนี้ กับวันพรุ่งนี้ เดือนนี้ เดือนหน้า ไม่รู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร หน้าฝน หนาว ร้อน ผมทำหมด ฝนตกก็ใส่เสื้อกันฝนทำงาน มันจริงๆ วันๆได้ยินแต่เสียง สกัดพื้น เครื่องจี้คอนกรีต ค้อนตอกตะปู ฝุ่น กลิ่นสี สว่านเจาะผนั้ง หูผมเริ่มหนักแล้ว เห็นแต่หน้าลูกน้อง เห็นท่อจนเอาไปนอนฝัน อ่านแบบทั้งวันแทนการอ่านหนังสือ ทุกๆวันแก้แต่ปัญหาเฉพาะหน้า เวลาโกรธก็ต้องเก็บความรู้สึก วางแผนแก้แกมการเมืองทุกวัน ใส่หน้ากากเข้าหากันทุกวัน วิ่งทำงาน 4-5 site ต่างจังหวัดบ้าง บางที่จังหวัดละ 7-10 วันแล้วกลับ เหนื่อยระบม เห็นไหมครับผมไม่มีเวลาทำหรือคิดอะไรส่วนตัวได้เลย ถ้าผมทนทำต่อจนอายุสัก 40-50 แล้วยังไงต่อดี เค้าคงไม่เลี้ยงเราจนตายแน่ ผมจบตอน พศ 40 ตอนนั้นมันเลย เงินเดือน 8,000 เค้าบอกว่า รอหน่อยน่าประมาณอีกสิบปีเศรษกิจคงดีขึ้น แล้วไงครับตอนนี้ 12 ปีแล้ว ตอนนี้เค้าก็บอกอีกว่าทนเอาหน่อยเศรษกิจช่วงนี้ยังไม่ดีรอก่อน แต่ไม่มีใครบอกกับผมแล้วครับว่ามันอีกกี่ปี เฮ้อ เอาเข้าไป ผมเลยตัดสินใจ เอาวะลองดูลองทำอะไรดูสักครั้งหนึ่ง ลองค้นหาดูว่าเราจะทำอะไรได้บ้างให้มันมั่นคงและยั่งยืน แต่สุดท้ายผมคงไม่พ้นงานรับเหมาแน่ เพราะผมถนัดที่สุด และเงินดีที่สุด กำไรอย่างต่ำก็ 20-30% แต่คงหาอาชีพสำรองไว้ก่อน ซึ่งที่คิดไว้คือคาร์แคร์นี่แหละ ผมคงทำเล็กๆแหละครับแล้วค่อยๆขยายงานเอาค่อยๆเรียนรู้ไปก่อน ปับจุบันก็หาข้อมูลทางเน็ต นี่แหละครับได้ความรู้หลายมุมดี มีทั้งข้อดีและข้อเสียและหาหนังสืออ่านวิธีการทำ สุดท้ายผมคงลงไป กทม ดูของจริงและคลุกคลีซักพักค่อยลงมือทำ ขออภัยพี่ๆด้วยนะครับที่เขียนซะยาวและไม่เกี่ยวกับ jeep เลย พอดีผมก็ใช้อยู่ครับ xj95 พอดีรถไม่เสียครับ แต่คนขับมันสับสนนิดหน่อย เลยขับ jeep ไม่สนุกเลย ขับไปคิดไปเลยซอยตลอด 555 ผมว่าถ้าเราคิดอะไรแล้วไม่ทำ อย่าไปคิดมันเลยครับเสียเวลาเปล่า ปล่อยให้ไฟมันหมอดไหม้ตัวเราไปเลยดีกว่า
