คำตอบที่ 726
ตอนเด็กเคยมีประสบการณ์อันยาวนาน.....ขายถัวต้ม....กับหนมจาก หน้าโรงโรรา....หนังลุง......ไปขายกับแม่ประจำ ถัดมากะขายหนมจีนกับแม่เหมือนกัน แม่สอนให้ทำน้ำแกงหนมจีน พอออกจากบ้านมาเรียนแล้วกะทำงานกะเวลาหลบบ้านได้ช่วยแม่มั่งบางที แต่ตอนนี้ไม่ต้องช่วยแล้ว..........แม่ล่วงหน้าไปรอลูกอยู่ภพหน้าแล้ว เวลาแหลงถึงเรื่องขายของเล็กๆน้อยๆเวลายังงานยังหนังลุงโรรามันกะหวนคิถึงแม่ ใครรักแม่มั่งยกมือขึ้น!!!!!!!!! สร้างวกฤติให้เป็นโอกาศท่านผู้ด้อยโอกาสทางการสุรา ไม่มีใครอดตาย ทางที่อีไปยังกะลุยเหม็ด แล้วแต่ว่าเรากล้าที่อิออกจาก พันธนาการของความผูกผันเคยชินไปหาประสบการณ์ในโลกกว้างหม้าย ยังมีไหรคร่าวเราโยอีกมาก ให้เราไปสัมผัส ตอนนี้ทุกคนมีโซ่ตรวน(ครอบครัว-ลูกเมีย)แต่ว่ามันไม่ได้เป็นอุปสรรคในการที่เราจะทำมาหากิน แลกวาแลงานวิจัยของกระทรวงแรงงานบอกว่า 80%ของคนที่หางานไม่ได้คือ 1 ที่ทำงานไกลบ้าน 2 ไม่ตรงสาขาที่เรียน ผมว่าสองข้อนี้ไม่เกียวกับโหมเรานะ แต่ว่ามันอิพันพรือกะให้มีกำลังใจครับเป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด
ด้วยรักและหวังเหวิด
เสือโหย
สัปดาห์หน้าทำงาน 4 วันหยุด 3วัน สัปดาห์ต่อไปทำ 3 หยุด 4 
