คำตอบที่ 88
มหัศจรรย์กว่านั้นพี่ลอฟท์แคล้มป์รัดปลายคันส่งเดิมมันเล็กเกินไป ที่จะสวมเข้ากับปลายที่เหลือเกลียวอยู่,,,อันใหญ่กว่าได้มาจากไหน? ก็ไอ้มัดข้าวต้มที่ปรับตั้งระยะคันชัก ที่เจ้าของหนูแดงเก็บมาจากคันเก่าแล้วมาวางเกะกะอยู่แถวๆโรงรถ เลยโยนโครมขึ้นท้ายรถ แหะๆมันช่วยได้ในที่สุด 
จะว่าไปแล้ว..อุปกรณ์ที่ว่าน่ะมีทั้งหมดแหละ ลวดเชื่อมเอาไว้ใต้เบาะนั่งมาตั้งนาน เพิ่งจะเอาลงไปเพราะมันกระจัดจายอยู่ใต้เบาะ ล้วงเอาข้าวของลำบาก กระจกกันแสงก็ยังมีอยู่ที่เก๊ะหน้ารถแหละ จะบอกน้องๆไปว่าอย่างอื่นมีครบขาดแต่ลวดเชื่อม กลัวจะโดนยำเอากลางป่า เพราะแต่ละคนตาขวางๆ โมโหหิว โมโหเบียร์เหม๊ด เลยต้องค่อยๆแท้คทีมทำแต่แข่งกับเวลาน่าดู 
ไอ้คันส่งอันนี้ไม่ได้มาจากสำนักร้อคคันทรีนะ แต่จากที่ไหนว่ากันหลังไมล์ครับ 
เด็ดขาดในลีลาและน้ำเสียง ต้องพี่ต้นมะลิ.. 
สนับสนุนกิจกรรม..ทารุณบ้นเทิง..ครับ เล่นได้เนียนๆมันส์มาก.. 
หน่วย"มือถึง"ประจำจุด ถอดออกมาก่อน
เจ้าของผลิตภัณท์ ที่ลากเรือ ผ่านหินไปอย่างฉิวเฉียด.
