จาก หนึ่ง....ห้าวแป็ก!!!!!!!
124.121.134.42
ศุกร์ที่ , 2/11/2555
เวลา : 05:42
อ่านแล้ว = 8826 ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
.....ช่วงเวลานี้ ตอนนี้ น้องน้ำกำลังท่วมบ้าน เมื่อปีที่แล้ว บ้านไหนพื้นที่ไหนที่น้องน้ำยังไม่ไปถึง ก็เฝ้าติดตาม ว่าเมื่อไหร่น้องน้ำจะมานะ จะท่วมไหมนะ ทั้งกระสอบทราย ทั้งก่อกำแพงปูน ทั้งยกของขึ้นที่สูง ข้าวของเครื่องใช้ต่างกระจักกระจาย ไปทั่ว กลิ่นน้ำเน่าเริ่มก่อตัว ยุงเริ่มเยอะขึ้น ผนังบ้านเชื้อรากำลังลามขึ้นข้างฝา ชั้นไม้เริ่มโอนเอียงหลังจากแบกภาระของน้ำหนักที่ทับถม วันๆเฝ้านั่งมอง นอนมองระดับน้ำ เหมื่อนคนไม่มีอะไรทำ มีแต่เจ้ารถคู่ใจที่ฝ่าตะลุยพาออกไปหาซื้อกับข้าว ความเบื่อหน่ายซ้ำซากจำเจเริ่มมาเยือน.........มันเป็นความทรงจำครั้งนึ่งว่า ดอนเมืองน้ำท่วม แม้นจะขึ้นชื่อว่าดอน ก็หนีไม่พ้น สัจธรรมไม่มียั่งยืน สิ่งที่เป็นไปไม่ได้ก็กลับเป็นไปได้ เช่นกัน เหมื่อนน้าๆเหมื่อนเราๆ ต่างอยู่คนละมุมของกรุงเทพและของประเทศไทย ต่างมาพบเจอพูดคุยเหมื่อนเด็กนักเรียนเพื่อนเรียนห้องเดียวกัน แม้นทุกวันโลกจะหมุนไปผลัดใบล่วงหล่น เย็นย่ำค่ำมืด เช้าสายบ่ายคล้อยก็แวะมาทักกันเสมอ สิ่งละอันพันละแสนหาคำเปรียบเทียบยากยิ่ง โลกใบใหญ่แต่หัวใจคนช่างเล็กสิ้นดี คงมีแต่ที่นี้กระมั้ง ที่ใจตรงกับใจใครหลายๆคน ขอบคุณทุกสิ่ง ที่ทำให้ก่อเกิดสิ่งดีงาม ถึงแม้นมันจะไม่งามพร้อม แต่ก็พร้อมจะบานในใจคุณทุกๆคนเสมอ ขอบคุณที่ให้ ขอบคุณที่รับฟัง และขอบคุณที่เหลือพอจะแบ่งปันกัน juc ภาษาฝรั่งแต่หัวใจคนไทย ขอบคุณหัวใจน้าๆทุกๆดวงด้วยครับ
สวัสดีครับน้าหนึ่ง รอดพ้นน้องน้ำไปอีกหนึ่งปี ดีใจด้วยครับ
จาก : paew(paew) 3/11/2555 10:14:29 [171.4.218.221] |
ขอบคุณครับ พี่
จาก : tu_tai_kosum@hotmail.com(tu_tai_kosum@hotmail.com) 6/11/2555 15:51:50 [124.122.43.127] |
แสดงความคิดเห็นย่อย
|
|
ชีวิตคือชีวิต เมื่อเดินเข้ามาถึงจุดเปลี่ยน จนบ้างครั้งคนเราไม่ทันได้ตะเตรียม หัวใจ 
