จาก suna [member]
IP:202.133.137.83
อังคารที่ , 11/9/2544
เวลา : 01:15
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
ระหว่างที่รอนายหน่อย ก็ขอรายงานทริปในส่วนของ suna ก่อนก็แล้วกัน ส่วนรูปต้องรอดูจากนายหน่อยนะ เพราะไม่ได้เป็นตากล้อง
เริ่มจากเช้าวันอาทิตย์รีบออกจากบ้านแต่เช้า ไปถึงจุดนัดพบที่ร้าน KFC ตอน 7 โมง ยังไม่เห็นมีใครมาเลย ก็รอจนถึง 7 โมงครึ่ง ก็ไม่เห็นใคร เลยขับรถต่อไปที่จุดนัดพบที่ 2 เจอคุณตู้ แกบอกว่าให้เข้าไปก่อนได้เลย เสือหวานไปรออยู่แล้ว ก็เลยขับรถไปก่อน ตอนหลังคุณตู้กับพวกก็ตามมา แหม แล้วพี่ท่านก็พาไปจอดรถที่ขอบอ่างจริงๆเลย ไม่มีร่มไม้เลย โดนแดดเต็มๆ ก็เริ่มประกอบเสือให้เป็นรูปร่าง แล้วก็ขี่ลองๆอยู่แถวๆนั้นก่อน ตอนหลังมาเจอคนอื่นเขาจอดรถกันที่ร่มๆ เราก็เลยไปเอารถมาจอดด้วย ที่ร่มก็มี ดันพาเราไปจอดกลางแดดได้ พวกนี้นี่.....เวลา 9 โมงแล้ว ก็ยังมากันไม่ครบ ก็เลยต้องรอกันอยู่สักพัก(ใหญ่) งานนี้มีน้องเล็กสุดมาด้วยหนึ่งคน ขี่รถคันเล็ๆน่ารักมา แบบเกียร์เดียวด้วยนะ แต่งตัวซะเท่เชียว เช่นเดียวกะคุณพ่อเลย อีกครอบครัวนึงก็มากัน 4 คน ทริปนี้มีเด็กๆ 3-4 คน พอมาครบทุกคนแล้ว ก่อนออกทริปก็ได้มีการถ่ายรูปหมูเอ๊ยหมู่ไว้เป็นที่ระลึก จากนั้นก็เริ่มทยอยขี่กันไปตามสันอ่าง สุดทางก็เลี้ยวซ้ายลงไปเป็นทางซิงเกิล แทรค ก็ต้องขี่ตามกันไป พวกที่ไปก่อนก็ห่างไปเยอะแล้ว เพราะช่วงเรามีน้องเล็กอยู่ข้างหน้า คุณแม่อยู่ข้างหลัง เราตามหลังมาเป็นคนที่ 3 น้องเขาก็ขี่ๆหยุดๆ คงจะกลัวแหละ แม่ก็คอยบอกบทไปตลอดเลย ...ลูก ขี่ไปเรื่อยๆ..มองทางด้วย...ขี่ไปตรงๆ...ถ้าลงเนินหนูก็เบรคไว้นะลูก... แหม..น่ารักซะไม่มี ไอ้เราก็ตามหลังมาก็ต้องเบรคไปตลอดเหมือนกัน หันไปมองข้างหลัง โอ้โฮ ติดกันยาวเหยียด ก็มันไปไม่ได้นิ แซงก็ไม่ได้ด้วย สุดท้ายไปจนตรงขึ้นเนิน ไม่ไหวแล้วแฮะ ไม่งั้นพวกข้างหลังคงบ่นแย่ เราเลยขี่แยกไลน์ไปด้านข้างขึ้นเนินแซงหน้าไปก่อน คนอื่นก็ตามมาได้ ขี่ไปสักพักก็ต้องไปลอดลวดหนาม จากนั้นก็ข้ามถนนขี่เข้าไปในไร่สับปะรด ขี่ไปเรื่อยๆ ก็แซงคนอื่นไปบ้าง จนไปถึงเนินแรก พวกข้างล่างก็บอกว่า อัดขึ้นไปเลย เอางั้นเลยเหรอ เอาอัดก็อัด โอย...เหนื่อยฉิบ...อยากจะลงเข็นแล้ว แต่..แหม..อีกนิดเดียวเอง จะมาเข็นทำไมฟ่ะ ก็เลยกัดฟันถีบมันขึ้นไป .. อึบ..อึบ..ถึงแล้ว...หมดแรง ขาอ่อนเลยตู ม่ายหวาย ขอนั่งพักก่อน มีคนชมด้วยนะว่าเก่งนะ ขี่ขึ้นมาได้ เรายังต้องเข็นเลย ก็ได้แต่ยิ้มแหยๆ เพราะพูดไม่ออกง่ะ อยู่ๆ ไอ้เจ้าลูกชายก็มาคว้าเสือออกไป เราก็เลยถามว่าไปไหนน่ะ มันลงไปขี่ขึ้นมาอีกรอบ หน้าตาเฉยเลย เอากะมันซี สงสัยต้องให้ไปอยู่กะกลุ่มเสือบ้าแล้ว รอจนมากันครบ ก็ขี่ขึ้นเนินไปอีกหน่อย ไปนั่งพักตรงวัด แล้วก็เริ่มแบ่งกลุ่มเป็น 2 กลุ่ม กลุ่มหนึ่งไปทางออฟโรด อีกกลุ่มไปทางเรียบ ส่วนใหญ่มือใหม่กะเด็กๆจะไปทางเรียบนะ ไอ้เจ้าลูกชายก็ชวนทันทีเลย แม่ ไปทางออฟโรดกันเถอะ เออ..ไปก็ไป วุ๊ย..มันเอาแม่มันไปทรมาน แต่ก็มันส์ดีเหมือนกัน รสชาดของชีวิต ขี่ไปได้หน่อย ก็ไปหยุดพัก มีการซ่อมแซมเสือกัน ป๋าของหนูภูเขาล้มมา ขาได้เลือดพอสมควร ส่วนลุงอ๊อดก็ชอบแกล้งว่าเราอยู่เรื่อยแหละ ไหวไหม หน้าซีดแล้ว ให้เอาเชือกมาลากมั๊ย โธ่..รุ่นไหนแล้วลุง..แต่ถ้าลากได้ก็ดีนะ 55555 ลุงอ๊อดก็พาพวกเราไปก่อน บอกว่าเดี๋ยวพวกนั้นก็ตามทันเองแหละ ขี่ผ่านไปทางที่มีหินแล้วก็เป็นร่องแบบน้ำเซาะ ซึ่งทำให้ขี่ลำบากมาก คนที่อยู่ข้างหน้าก็ล้มลงไปจังเบ้อ หัวกระแทกด้วย ดีนะที่ใส่หมวก แต่ก็ยังได้ยินบ่นว่าเจ็บเหมือนกัน ขาก็ได้แผลด้วย ตอนที่เราขี่ลงไปก็เกือบเหมือนกัน แต่ยังดีที่บังคับรถไว้ได้ เลยรอด..แฮ่..แฮ่..ขี่ต่อไปจนไปถึงลงเนินที่ลงไปก็เจอถนนใหญ่เลย ต้องเบรคให้ดีๆด้วย ถ้าลงมาไม่ดีล่ะก็ มีหวังได้พุ่งลงถนนแหงๆ แต่ก็ผ่านมาได้..วุ๊ย..เก่งค่ะ แล้วก็ไปที่ร้านน้ำกัน ซึ่งพวกที่มาทางเรียบไปรออยู่ก่อนแล้ว ซื้อน้ำกันจนหมดตู้เลย เจ้าของร้านยิ้มเลย พักกันสักครู่พอหายเหนื่อย ก็ไปต่อ ซึ่งก็แบ่งเป็น 2 กลุ่มเหมือนเคย คือไปทางถนน หรือ จะไปลุย ตอนนี้พวกที่จะไปลุย ก็เริ่มน้อยลง เจ้าลูกชายที่แสนดี๊ดี ก็พาแม่มันไปทรมานอีกแหละ ปั่นขึ้นเนินไปตามถนน จะว่าชันก็ไม่ชันนะ แต่มันยาวววววว...ก็เล่นเอาเหนื่อยเหมือนกัน จากนั้นก็เลี้ยวเข้าป่าเอ๊ยเข้าไปทางลุยๆอีกแล้ว โอย..ทางนะมีทั้งหญ้า มีทั้งทราย มีทั้งหินลอย ขึ้นเนินลงเนิน ปั่นขึ้นไปแต่ละที แทบอยากจะทิ้งรถเลย ขึ้นไปทีก็ไปหยุดที หอบก่อน เหนื่อยว่ะ ลิ้นห้อย ลุงอ๊อดก็ว่าอีกนะ ทำไม..มันเป็นยังไง มันหายใจไม่ออกหรือยังไง ก็เลยบอกว่าเปล่า มันหิวแต่น้ำน่ะซี เป็นคนที่เหงื่อออกง่ายมาก กินน้ำตลอดเลย จะมีใครกินน้ำมากแบบเราหรือเปล่าก็ไม่รู้ หยุดพักได้นิดเดียว ลุงอ๊อดก็ไล่อีกแล้ว ไป ไปได้แล้ว หยุดพักอะไรนานๆ ขี่ไปเรื่อยๆ อย่าหยุด ถ้าหยุดแล้ว หัวใจตาย 555 มีอยู่เนินนึงเห็นแล้ว หัวใจมันจะตายแน่ถ้าขึ่ขึ้นไป ตัดสินใจวะ เข็นขึ้น แค่เข็นก็หอบแล้วง่ะ... ลุงอ๊อด(อีกแล้ว) อ้าว..น้า...ทำไมเข็นขึ้น ทำไมไม่ขี่ขึ้นมา เฮ้ย..คนน่ะเว้ย ไม่ใช่ ควาย เอ๊ย คนเหล็ก จะได้ทนทานเหมือนพวกลุงน่ะ ทำมาว่าเรา ฝากไว้ก่อนนะลุง...(ล้อเล่น..แต่ระวังตัวไว้ก็ดี) เอา..ต่อๆ คราวนี้ก็ขี่ไปกันต่อก็มีขึ้นเนินลงเนินนี่แหละ ตอนขี่ขึ้นเนิน ลุงอ๊อดตามข้างหลังก็บอกว่า อย่าเพิ่งซอยเท้าเร็วไปก่อนซี ให้ไปช้าๆ เดี๋ยวก็เหนื่อยพอดี ทำไมไม่มาบอกก่อนหน้านี้ฟ่ะ ลุงอ๊อด ปัทโธ่..แต่ก็ยังดีนะ ทำให้ได้ความรู้มาอีกเรื่องนึง..อา..อีตอนนี้ละ ลงเนินแบบต้องดูไลน์ให้ดีๆ ถ้าไม่เห็นไลน์อย่าลงไป ลุงอ๊อด (เจ้าเก่า) ชี้หน้า.. ถ้าไม่รู้ไลน์เข็นลงนะ โห..ดูถูก ดูถูก เรื่องอะไรจะยอมเข็น เรื่องลงเนิน ไม่กลัวหรอก กลัวแต่ขึ้นเนินต่างหาก ฮิ ฮิ ก็ลงตามเขามา แบบไม่ประมาท มั่นใจเต็มที่ ถ้าใครเบรคไม่อยู่ มีหวังได้ลงไปอาบน้ำเล่นเย็นๆใจแน่ ฮ่า..ลงมาแบบสบาย หายห่วง เป็นไงลุง...สุดท้ายก็ไปจอดพักที่ทางแยก มีการซ่อมเสือกันตรงนี้อีก น้ำเราหมดอีกแล้ว พอดีเห็นเขาไปขอน้ำกับพวกชาวบ้านแถวนั้นกัน เราก็เลยไปขอด้วย ใจดีจังเลย พอซ่อมรถกันเสร็จก็ไปต่อ ขี่ตัดไปขึ้นถนน ตอนนี้เราเริ่มเป็นตะคริวแล้ว ก็เลยอยู่หลังเพื่อน ต้องจอดรถ ลงมาปรับเบาะใหม่ด้วย เพราะน๊อตหลวม ทำให้เบาะเลื่อนลง มองเห็นลูกชายจอดรออยู่ไกลๆ พอค่อยยังชั่ว ก็ขี่ตามไป ไปแวะที่ร้านน้ำ ก็พักกินน้ำกันอีก พอถึงตรงนี้ ก็มีการถามกันว่า ใครจะไปต่อ ก็อีก 10 กิโล ถ้าใครไม่ไป ก็ขี่ตรงไปเลย กลับได้ เจ้าลูกชายที่น่ารักก็เอาอีกแล้ว แม่ไปนะ ลุงอ๊อดก็บอกว่า แม่ไม่ไหวแล้ว ให้แม่กลับไปก่อนเถอะ ลูกชายก็ไม่ยอม เราก็เลยไปด้วย เรื่องใจสู้น่ะ สู้อยู่แล้ว แต่เรื่องเป็นตะคริวนี่ซี เรื่องใหญ่ เกรงว่ามันจะต้องเป็นอีก เพราะรู้ตัวดี ตอนนั้นก็ยังไม่มีใครรู้ด้วย ก็ขี่ขึ้นเนินไปอีก เราก็อยู่ท้ายแหละ เพราะไม่กล้าขี่เร็ว ก็มีคนขี่เป็นเพื่อน (ชื่ออะไรคะ ขอโทษนะคะ ไม่ได้ถาม) ก็คุยกันไป พวกข้างหน้าก็ไปรออยู่ ลุงอ๊อดก็ถามไหวไหม เราก็บอกว่าไปเถอะ เราก็อยู่หลังเหมือนเดิมแหละ ก็ตะคริวมันคอยเล่นงานอยู่ตลอดเวลา ก็ต้องขี่ไป ปล่อยให้มันไหลไปเองบ้าง เพื่อพักขา ก็มีน้องๆ คุณเอ มาสลับสับเปลี่ยน ขี่เป็นเพื่อน น้องอะไรล่ะ ก็ไม่รู้ชื่ออีกแหละ ถามว่า พี่suna เป็นห่วงลูกเหรอ ถึงตามมาด้วย เราก็บอกว่า ก็ห่วงแหละ แต่เราเองก็อยากมาลองดูด้วย พวกคนอื่นๆก็ไปรอเราอยู่อีกแหละ เฮ้อ..เราเลยทำให้เขาต้องมารอเลย น้องเขาเลยบอกว่า ไม่เป็นไรหรอก ก็ทริปมือใหม่นี่ แล้วน้องเขาก็ไปบอกทุกคนว่า เราเป็นตะคริว ก็เลยให้เราพักก่อน... ลุงอ๊อด (อีกแล้ว) ไหวเปล่า รอนี่ไหม เดี๋ยวให้รถมารับ..เรื่องอะไรล่ะ..มาจนถึงนี่แล้ว ใครจะยอมง่ายๆ ฝันไปเถอะลุง..ไปต่อย่ะ...คราวนี้ขี่ๆไป ได้ลุงอ๊อดมาขี่เป็นเพื่อนวุ๊ย เออ..ดีแฮะ ขี่ไปคุยไป..เรื่อยๆ..เรื่อยๆ.. แต่ตะคริวมันก็เป็นตลอดนะ ก็อาศัยว่าปล่อยรถให้ไหลไปเองบ้าง ถีบบ้าง ก็พอช่วยได้ จนใกล้จะถึงแล้วน่ะ ช่วงนั้นตะคริวเริ่มเป็นถึงโคนขาแล้วนะ แต่ก็ไม่ได้บอกลุงอ๊อด ก็พยายามทนขี่ไปจนถึงรถ ซึ่งทุกคนก็ไปรอกันอยู่แล้ว ก็ได้กินน้ำ กินส้มนิดหน่อย โอย..ถ้าไปไกลกว่านี้สงสัยตะคริวกินตายแน่เลย ก็ขนาดขับรถกลับบ้าน ยังเหยียบคันเร่งไม่ค่อยได้เลย ยังดีนะเนี่ยที่มันเป็นออโต้ ไม่ต้องเหยียยครัทช์ด้วย ไม่งั้นมีหวัง..เดี้ยง
งานนี้ก็ต้องขอบคุณทุกๆคนที่ช่วยเหลือ ที่รอ ที่ให้กำลังใจ โดยเฉพาะลุงอ๊อด ที่ทั้งขู่ ทั้งเข็น ทั้งว่า ทำให้เรามีกำลังใจสู้..ไปกันแบบนี้นี่เอง สาวๆใน UTC ถึงไม่เหลือ เนี่ยขนาดมือใหม่นะ ยังโหดขนาดนี้ ใครมันจะไปทนได้..ลุงอ๊อด คราวหน้าต้องพาไปเลี้ยงข้าวนะ โทษฐานพาเราไปเข้ารกเข้าพง เอาเราไปทรมานทั้งร่างกายและหัวใจ 5555555
มีแต่คนชมกันทั้งนั้น ไม่มีใครว่าเลย ขอว่าเองก็แล้วกันนะ ไหนๆก็หลวมตัวมาเข้าในสังกัดของ UTC แล้ว ในการจัดทริปครั้งนี้นะ มีข้อบกพร่องอยู่เหมือนกัน
1. ไม่มีการแนะนำตัวผู้เข้าร่วมทริปในครั้งนี้เลย ทำให้ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ต้องไปถามกันเอาเอง แต่ตั้ง 54 คน จะไปถามกันยังไงไหว สำหรับเรา คนจะรู้จัก เพราะแด๊ะแด๋ อยู่ในเว็ปตลอด ชื่อเสีย เอ๊ย ชื่อเสียงเลยขจรขจาย แต่เรากลับไม่รู้จักเขา นายหน่อยผู้นำทริป นำกลับไปปรับปรุงด้วย
2. ชื่อก็บอกอยู่แล้วว่าทริปมือใหม่ บางคนเนี่ย ใหม่ซิงๆเลย ทำไมก่อนออกทริป ถึงไม่มีการบอกเล่า เรื่องการปรับเปลี่ยนเกียร์ ว่าควรปรับยังไง ตอนไหนควรใช้แบบไหน ควรจะลงเนินยังไง ใช้เบรคยังไง แน่นอนว่า ไม่มีใครที่จะเป็นเดี๋ยวนั้น แต่ก็ยังดีกว่าไปบอกตอนเจอเหตุการณ์จริงๆ ซึ่งจะทำไม่ได้ เพราะเราเองยังเปลี่ยนเกียร์ไม่ทันเลย ตอนขี่ครั้งแรก แต่ครั้งนี้ที่ไปได้ เพราะตัวเองเปลี่ยนเกียร์ได้คล่องแล้ว (ไม่ได้คุยว่าเก่งนะ) ต่อให้คุณพาเขาไปทางเรียบๆ ถ้าเขาไม่รู้จักการใช้เกียร์ในการผ่อนแรงเขา การจัดทริปครั้งนี้ก็ไม่ได้อะไรนอกจากแค่มาขี่ต่างสถานที่เท่านั้นเอง ดีไม่ดี จะทำให้พาลเลิกขี่ไปเลย ใครมีความเห็นยังไง เสนอแนะด้วยค่ะ
3. สถานที่ที่ไปทริปครั้งนี้ ดิฉันคิดว่า มันยากไปสำหรับเด็กๆ ซึ่งมีทั้งซิงเกิลแทรค ปั่นขึ้นเนิน (ตั้งแต่แรกๆ) ดูมันจะทรมานมากไปหน่อย เพราะรถที่หนูๆเอามาขี่ มันมีสปีดไม่เท่าเราอยู่แล้ว ถ้าเป็นอ่างเก็บน้ำบางพระ คงจะดี สำหรับเด็กๆ คราวหน้า ถ้าจัดทริปมือใหม่อีก ต้องสอบถามให้แน่ใจว่า มีเด็กขนาดไหนมาด้วย ก็จะเป็นการดี ส่วนผู้ใหญ่ ถึงจะเป็นมือใหม่ก็คงไม่ยากนัก เพราะมีเส้นทางให้ขี่ได้หลายเส้นทาง ผู้ใหญ่มีความอดทนมากกว่าเด็กอยู่แล้วค่ะ
ตอนนี้ที่นึกได้มี 3 ข้อ ถ้าใครมีความเห็นอะไรอีก ก็ช่วยชี้แนะด้วยนะคะ ทางเรา UTC จะได้นำไปปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้นค่ะ ขอบคุณนะคะที่ทนอ่านมาได้จนจบ @^_^@
|
