คำตอบที่ 16
ป่าแห่งนี้ตอนที่ผมไปครั้งแรก เค๊าบอกว่าแค่ขับรถไปกลับภายในวันเดียวแต่พอเอาเข้าจริงเข้าเช้ากลับเช้าของอีกวันเพราะอุปสรรคเยอะ พี่นันคนที่ยืนพิงรถคนนี้ลากสลิงรถผมทั้งวันทั้งคืนกลับมาหัวใจรั่วต้องไปผ่าหมดไป 2 แสน ตอนนี้ยังต้องกินยาตลอด ตอนนั้นยางแค่ ก.ไก่โล้นๆก็ไปใด้ ยืนยันว่าแค่ยาง 32 ก็ไปใด้แต่เหนื่อยหน่อย(วิน+เนย์) ป่าแห่งนี้ในอดีตเคยเป็นสมรภูมิรบที่แท้จริงระหว่างเขมร 3 ฝ่าย + ไทย มีคนที่ตายเป็นผีวิญญาณยังวนเวียนยังไม่ใด้ไปผุดไปเกิดอีกหลายๆตน วิญญาณของป่ายังแรงใครเอาเหล้าไปกินเฮฮาไม่เซ่นใหว้ไม่บอกกล่าว หรือปากหมากูแก่งรถพร้อมอุปกรณ์เพียบของเล่นเยอะ พังอย่างเดียว คนพื้นที่ๆเคยรู้เห็นไม่กล้าออกนอกไลน์เพราะกลัว... จะบอกให้บางที่ลูกยาวหล่นมาที่เดียวมีใอ้โด่ใอ้เด่งอก่องอขิงยิ่งกว่าในหนังสงครามเยอะแยะเน่าเหม็น ท่าน intha เองก็เป็นคนส่งข้าวให้ทหารไทยช่วงสงครามลองถามดู. ไม่ต้องกลัวผมๆแค่มาบอกมาเล่นๆอย่าเชื่อในสิ่งที่ยังไม่ใด้เห็น ยังไม่ใด้ดูด้วยตาตนเอง...ไปให้ถึงกลับให้ใด้ วันที่ 6 เจอกันเด้อ.เพื่อนพ้องร่วมอุดมการณ์ ถ้าท่านไปมันจะเป็นประสบการณือันยิ่งใหญ่ ชนิดที่ท่านประทับใจและลืมมันไม่ลงจนวันดับสลาย....