คำตอบที่ 1
..........
...............
กลัวเหงา ไม่มีคนมาตอบซะที เลยเเวะมาตอบให้ ก็เป็นกีฬาที่ชอบที่สุดรองจากจีบสาวน่ะนะ ( ..ฮา .. ) ..โดยส่วนตัวก็เคยอบรมผู้ฝึกสอนฟุตบอลจากโค้ชชาญวิทย์ เคยอบรมกรรมตัดสินฟุตบอลโดยตัวแทนสมาคม ทำทีมบอลละเเวกถิ่นที่อยู่มานานพอควร ...แถมเคยเล่นเองอีกต่างหาก...
อีกอย่างตอนเด็กก็คงเป็นธรรมดาที่จะมีทีมโปรด ทีมในดวงใจ แต่พอผ่านวันผ่านปีมาเรื่อยๆ ดูบ่อยๆ ขึ้นอีกทั้งคลุกคลีกะบกีฬานี้มาพอควร ทุกวันนี้เลยเป็นการดูในลักษณะ นัดต่อนัดว่าใครเจอใคร รูปแบบการเล่นเป็นอย่างไรในนัดนั้น จะดูเเทคติกการวางเเผนเเต่ละทีมๆ บางวันเออ..ทีมนี้อุดดีนะเพราะจะขอเเค่เสมอ เเต่อีกวันการอุดอาจเป็นการน่ารำคาญไม่สนุก เรียกว่าไปคนละทางกันเลย .....
ไม่มีใครอยากทำทีมเเพ้หรอกผมว่า เเต่ในความเป็นจริงถ้าหนทางที่จะเดินไปสู่ความสำเร็จนั้น ใช่ว่าต้องแลกเลือดเเลกเนื้อไปทุกนัด ประมาณว่าบุกแหลกแหกไปข้าง อาจสะใจคนดูเเต่ถ้าตกรอบหรือเเพ้หมา ทั้งทีมคงไม่แฮปปี้นัก เพราะบอลโลกเป็นทัวร์นาเม้นท์ มีโอกาสไม่กี่นัดก็สามารถตกรอบ หรือได้เเชมป์ได้ ....
การที่คนดูด่าๆๆๆๆ เวลาทีมเล่นไม่ดี หรือเล่นไม่สะใจ จริงๆ อาจเป็นเเทคติกของผู้ฝึกสอน - ผู้จัดการทีมเอง เพื่อผลการเเข่งขันนั่นเอง ??? ..กีฬาไม่ใช่เกมคอมพิวเตอร์ที่เราจะสั่งจะกดให้ได้ตามใจเรา ....
เคยได้ยินนักพากษ์ๆ บอล ทาง ทีวี บางที... อยากเตะปากคนพากษ์ก็มี อย่าง..ทีมนึงได้เตะลูกจากลูกมุม พอเตะมาเพื่อนโหม่งเข้าประตู นักพากษ์จะบอกปั๊บเลย โอ้โห๊.. ไม่มีคนประกบครับ เกมรับเเย่จริงๆ เเต่พอมานั่งดูภาพช้าอีกที ทีมฝ่ายรับคนนึงวิ่งตามทั้งดึงทั้งกระชาก แบบมันเอาไม่อยู่ไง คนหนีกับคนประกบมันต่างกัน เออ.. ถ้าสยืนโล่งๆ ก็ว่าไปอย่างจะได้พากษ์อย่างนั้น ....
ก็คนเอเชียน่ะนะ อยากให้ทีมเอเชียเข้ารอบลึกๆ มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ เเต่ให้หวังถึงเป็นเเชมป์ใหม อันนี้ยอดเขานั้นช่าวสูงยิ่งนัก .... ดูนัดต่อนัดครับ ถึงกาลเเก่อายุเเล้วไม่ได้มีทีมไหนพิเศษ ...
ยกเว้น.. ทีมลิเวอร์พูล ..( ฮา ) ...
..........
...............