จาก dachdrifter
พุธที่ , 10/2/2553
เวลา : 21:52
อ่าน = 425
115.87.134.239
|
ทุกวันนี้เรามีตึกสูงขึ้น มีถนนกว้างขึ้นแต่ความอดกลั้นกลับน้อยลง
เรามีบ้านใหญ่ขึ้น แต่ครอบครัวของเรากลับเล็กลง
เรามียาใหม่ๆ มากขึ้น แต่สุขภาพกลับแย่ลง
เรามีความรักน้อยลง แต่มีความเกลียดมากขึ้น
เราไปถึงโลกพระจันทร์มาแล้ว แต่เรากลับพบว่า แค่การข้ามถนนไปทักทายเพื่อนบ้านกลับยากเย็น
เราพิชิตห้วงอวกาศมาแล้ว แต่แค่ห้วงในใจกลับไม่อาจสัมผัสถึง
เรามีรายได้สูงขึ้น แต่ศิลธรรมกลับต่ำลง
เรามีอาหารดีๆ มากขึ้นแต่สุขภาพแย่ลง
ทุกวันนี้ทุกบ้านมีคนหารายได้ได้ถึง 2 คน แต่การหย่าร้างกลับเพิ่มมากขึ้น
ดังนั้น...จากนี้ไป....ขอให้พวกเรา อย่าเก็บของดีๆ ไว้โดยอ้างว่าเพื่อโอกาศพิเศษ
เพราะทุกวันที่เรามีชีวิตอยู่คือ......โอกาศที่พิเศษสุด....แล้ว
จงแสวงหาการหยั่งรู้
จงนั่งตรงระเบียงหน้าบ้านเพื่อชื่นชมกลับการมีชีวิตอยู่ โดยไท่ใส่ใจกับความ....อยาก
จงใช้เวลากับครอบครัว คนที่รักให้มากขึ้น
เพราะว่าเวลาของเราจะสิ้นสุดลงเมื่อไร ไม่มีใครรู้
กินอาหารให้อร่อย ไปเที่ยวในที่ที่อยากจะไป
ชีวิตคือโซ่ห่วงของนาทีแห่งความสุขไม่ใช่แค่การอยู่ให้รอด
เอาแก้วเจียระไนที่มีอยู่มาใช้เสีย
น้ำหอมดีๆ ที่ชอบ จงหยิบมาใช้เมื่ออยากจะใช้
เอาคำพูดที่ว่า...สักวันหนึ่ง...ออกไปเสียจากพจนานุกรม
บอกคนที่เรารักทุกคนว่าเรารักพวกเขาเหล่านั้นแค่ไหน
อย่าผลัดวันประกันพรุ่ง ที่จะทำอะไรก็ตามที่ทำให้เรามีความสุขเพิ่มขึ้น
ทุกวัน ทุกชั่วโมง ทุกนาที มีความหมาย
เราไม่รุ้เลยว่าเมื่อไรมันจะสิ้นสุดลง
จงอย่าลืมคิดว่า...สักวันหนึ่ง...วันนั้น คุณอาจไม่มีโอกาสมานั่งตรงนี้เพื่อทำอย่างที่คุณต้องการอีกก็ได้
|
หรือสร้างความเดือดร้อนให้สังคมและเพื่อนร่วมโลกน้อยที่สุด 
