คำตอบที่ 361
       ระหว่างนั้นก็ซื้อของไม่เลิกแล้วพอซื้อแมวซื้อระฆังได้ก็เอาไปถวายวัดก่อนแล้วจึงขอวัดเอากลับบ้าน

จะว่าต้องเสียเวลาเข้าวัดไปปลุกเสกแมวอีกรอบก็ได้ เสียเวลาไปอีกครึ่งชั่วโมง

ร้านนี้ขายมีดแบบญี่ปุ่นแท้ขายเองทำเอง ผมไม่มีเวลาเข้าไปดูเพราะเวลามันกระชั้นมาก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 362
       พอได้ของครบก็ออกมาพบกับคุณทวดคนนี้นั่งตั้งแผงซ่อมรองเท้าอยู่ ทวดคนนี้น่าจะมีอาชีพซ่อมรองเท้ามาตั้งแต่แรกทำจนแก่ขนาดนี้ก็ยังทำอยู่

เป้นคนจนมากๆคนที่สองที่ได้เห็นตั้งแต่มาญี่ปุ่น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 363
      

ตอนนี้ผมเริ่มสำเหนียกถึงเภทภัยที่จะเข้ามาถึงตัวแล้ว พอออกมาจากวัดรอบสองก็ผ่านร้านรองเท้าที่หมายตามเมื่อเช้า รุจไปใช้เวลาอีกครึ่งชั่วโมงในนั้น

พอออกมาก็เข้าผิดซอยออกไปทิศตรงกันข้ามกับสถานีรถไฟ มันถึงเวลาบ่ายสองแล้วที่ผมต้องออกจากโตเกียวไปนาริตะ แต่ผมยังสาระวนอยู่หน้าร้านรองเท้าที่อาซากุซ่า

ผมมองนาฬิกาพร้องเรียกรุจทุกห้านาทีเหมือนนาฬิกาปลุกว่ากลับโรงแรมเถอะ

ผมเจอรถแห่หนังสมัยโบราณก่อนลงไปสถานีรถใต้ดินเพื่อกลับโรงแรม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 364
       ผมจะมาเล่าถึง วิบากกรรมกระหน่ำซ้ำตามซัด ทั้งที่ควรจะออกไปจากโตเกียวตั้งแต่บ่ายสองดันออกสายไปชั่วโมงหนึ่งกว่าจะได้รถแท็กซี่ก็บ่ายสาม

นั่งแท็กซี่แล้วเจอรถติดจากโรงแรมไปสถานีโตเกียวเสียเวลาไปอีกครึ่งชั่วโมง และจากสถานีโตเกียวไปนาริตะซื้อตั่วราคาแพงสุดเพื่อไปรถด่วนดันขึ้นช้าไปวิ่งไม่ทันรถต้องไปขึ้นรถหวานเย็นแทน

แต่ระหว่างทางต้องเจอกับภัยธรรมชาติคือพายุเข้าถล่มโตเกียวแบบออกข่าว CNN ไปทั่วโลกเลย

ปรากฎว่าเราตกเครื่องบินที่จะกลับไทยไปอย่างทำอะไรไม่ได้เลย

ในรูปคือพายุที่เข้ามาทั้งที่เมื่อเข้ายังเดินสบายๆดูวัดตอนเย็นมันพลิกหน้ามือเป็นหลังมือลมขนาดยืนไม่ติดพัดเข้ามาพร้อมฝนกระหน่ำ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 365
       วันนั้นตกเครื่องบินต้องนอนที่ นาริตะ อีกวัน แต่เราสองคนจะมีการผจญภัยอะไรบ้าง เอาไว้ผมจะเล่าให้ฟังพรุ่งนี้เป็นบทจบโตเกียวรำลึกของผม

พรุ่งนี้จบแล้วครับ จบแบบสาหัสพอสมควรกับการเอาตั๋วเครื่องบินใบใหม่กลับบ้านให้ได้ในพรุ่งนี้และหาโรงแรมนอนใน นาริตะ ในคืนวันพายุฝนถล่มที่ห้องเต็มทั้งหมดทุกโรงแรม


เราได้นางฟ้าของ ออลนิปปอนแอร์เวย์ มาช่วยเราสองคนในยามวิกฤติเอาไว้โดยจัดการเปลี่ยนตั่วกลับเมืองไทยให้จนได้ และสาระวนวิ่งหาโรงแรมให้เราจนได้นอนพักในคืนพายุถล่มเมือง


ขอบคุณนางฟ้า ANA ของเราคนนี้มากที่ใส่ใจผู้โดยสารตกเครื่องบินเหมือนญาติเลยทีเดียว




วันนี้ขอตัวไปนอนแล้วครับ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 366
      

สงสัยจะต้องไปหาน้องแมวอีกซักรอบ

ในตู้ยังเชิญมาไม่ครบ ขาดอีกหลาย

จ้าวป้ารอรอบหน้าก็แล้วกันนะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 367
       ขอขอบพระคุณล่วงหน้าเลยค่ะ ป้ารุจ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 368
       หลังจากนางฟ้า ANA ของเราได้หาโรงแรมพักนอนให้ที่ในเมืองนาริตะพร้อมรถรับส่งให้เราก็ได้พักผ่อนวันที่หนักหนาสาหัสของวันนั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 369
       ห้องนอนพอใช้ได้เป้นโรงแรมราคาถูกคืนละสามพันกว่าบาท แต่ก็พอให้เราหลบพายุฝนได้อย่างอบอุ่นและหลับเอาแรงไว้สำหรับพรุ่งนี้

หลังจากเข้าเก็บของแล้วก็ต้องออกไปหาอาหารใส่ท้องกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 370
       ร้านอาหารข้างโรงแรมริมถนนใช้ได้พอสมควรสำหรับเมืองเล็กๆแบบนาริตะ

มีอาหารญี่ปุ่นอยู่อีกฝั่งของถนน แต่คืนนี้เราเลือกอาหารยุโรปเปลี่ยนบรรยากาศที่กินแต่อาหารญี่ปุ่นมาสี่วันแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 371
       เนื้อนุ่มๆย่างมาพอดีๆทำให้ท้องของเราอิ่มจนหายเหนื่อยและเตรียมตัวนอน

คืนนั้นลมแรงจนมีเสียงลมลอดเข้าตามช่องเล็กๆของหน้าต่างโรงแรมหวีดหวิว ใจคิดก่อนนอนว่าแล้วถ้าพรุ่งนี้มันยังไม่หยุดเราจะบินกันได้หรือเปล่า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 372
       แล้วเช้าวันรุ่งขึ้นก็มาถึง

ฟ้าอิ่มฝนยังไม่ต่างกับเมื่อวานนี้ มองเห็นวัดอยู่ไม่ไกลจากโรงแรมยังคิดกันว่าจะไปเดินไหว้พระกันก่อนที่จะไปสนามบินเพราะเวลาเหลือเฟือพอที่จะใช้เวลาก่อนเที่ยงกับวัดในนาริตะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 373
       เลยตกลงกันว่าจะไปนั่งรถเมล์หน้าโรงแรมวิ่งรอบเมืองดูความเป็นอยู่ของชาวบ้านสักครึ่งวันเช้าก่อนที่จะเก็บกระเป๋าไปสนามบิน

งวดนี้ผมต้องคุมเวลาอย่างเฉียบขาด ไม่ตามใจรุจให้ช๊อปิ้งระเบิดเถิดเทิงจนตกเครื่องอีกแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 374
       แต่พอโผล่ออกไปหน้าโรงแรมพอพ้นรถบัสที่รับเรามาจากสนามบินก็พบกับลมแรงพัดจนตัวปลิว

รุจบอกว่าลมพัดเซแบบนี้คงไปวัดไม่ไหวแล้วกลับห้องดีกว่า ถ้าไปแล้วกลับโรงแรมไม่ได้อาจจะตกเครื่องบินอีกวันก็ได้

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 375
       เราได้แต่มองเมืองนาริตะที่ชุ่มฝนจากหน้าต่างโรงแรมด้วยความเสียดาย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 376
       เปิด TV ดูฆ่าเวลาก็เจอแต่คาราโอเกะคนแก่ออกทีวี ฟังตอนแรกก็เพราะดี พอฟังไปสักครึ่งชั่วโมงก็ตัดสินใจว่า

ไปตายดาบหน้าที่สนามบินเลยดีกว่า ขืนทนฟังป้าแกร้องเพลงไปเรื่อยๆคงเป็นบ้าคาห้องแน่ๆ

สองคนจึงลากกระเป๋าไปขึ้นรถบัสโรงแรมไปสนามบินด้วยความเห็นที่ตรงกัน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 377
       แล้วเราก็ขึ้นไปนั่งรอรถออกไปสนามบิน มีคนคิดเหมือนเราอีกสองสามห้องที่ไปตายดาบหน้าที่สนามบินแต่ไม่รู้ว่าตัดสินใจไปเพราะทนดูคาราโอเกะที่ป้าแกร้องเหมือนพวกเราหรือเปล่า

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 378
       นั่งรถแล้วไม่มีอะไรฆ่าเวลาดีกว่ากล้องเก็บภาพสองข้างทางไปเรื่อยๆ

เมืองนี้น่าอยู่นะ เป็นเมืองเล็กที่ดันมีสนามบินอยู่เลยกลายเป็นเมืองที่วุ่นวายเล็กๆไป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 379
       อากาศอย่างนี้จะบินได้หรือเปล่าหนอ ถ้าบินไม่ได้แล้วจะต้องกลับเข้าเมืองไปนอนฟังป้าแกร้องคาราโอเกะอีกวันหรือเปล่านี่

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 380
       อีกครึ่งชั่วโมงต่อมาเราก็เข้าเขตสนามบินนาริตะ

เมืองไทยอยู่แค่เอื้อมแล้ว รอแต่เวลาที่จะขึ้นเครื่องเท่านั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 381
       เราต้องไปเทอมินัล2 ที่อยู่ห่างจากเทอมินัล1 อีกร่วมกิโลเมตร

ตอนขามาเมื่อวานมารถไฟ แต่วันนี้มารถบัสนึกไม่ถึงเลยจริงๆว่าจะอยู่ญี่ปุ่นแบบไม่เต็มใจอีกวันหนึ่ง

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 382
       แล้วเราก็เข้ามในสนามบินที่อบอุ่นกว่าข้างนอกมาก ผมนึกถึงดอนเมืองเลย จัดอะไรได้เข้าท่าสะดวกแก่ผู้โดยสาร มากกว่าสุวรรณภูมิมาก สนามบินนาริตะเดินแล้วคิดถึงดอนเมืองจังเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 383
       นางฟ้า ANA อีกแล้วที่ช่วยเราให้เช็คอินคอนเฟิมตั๋วได้ตั้งแต่สิบโมงครึ่งทั้งที่เราบินตอนเกือบค่ำๆเพื่อที่เราจะได้ไม่ต้องกระเตงกระเป๋าในสนามบินให้ลำบาก

นางฟ้าออลนิปปอนแอร์เวย์นี่ใจดีทุกคน ครั้งหน้าจะให้ผมบินมาอีกครั้งผมก็ต้องบินกับออลนิปปอนเป็นอันดับแรก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 384
       สนามบินเงียบเหงา ไร้เครื่องบินขึ้นลงเพราะสภาพอากาศ

แล้วตูจะกลับบ้านได้หรือเปล่าฟ่ะ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 385
       ออกมาที่หน้าประตูเพื่อตรวจสภาพอากาศก็มีลมหนาวๆพร้อมละอองฝนพัดมาให้ตัวเย็นๆ

ที่ถังขยะมีร่มทิ้งหลายคันเพราะคนญี่ปุ่นใช้ร่มเปลืองเป็นอันดับต้นๆของโลก ทิ้งเมื่อใช้เสร็จแล้ว

มีร่มของวิตตองด้ามหุ้มหวายสวยๆคันหนึ่งทิ้งข้างถังขยะ ยังเรียกรุจมาดูว่าถ้าขายในบ้านเราร่มคันนี้หลายพันบาทแต่ที่นี่ใช้แล้วทิ้งเฉยเลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 386
       เราเลยคิดว่าไหนๆก็ไหนๆ เราไปเดินเที่ยวช็อปปิงร้านค้าในสนามบินอาของไปฝากเพื่อนๆดีกว่านั่งเป็นกังวลกับอากาศ

ทำตัวให้สุขดีกว่า มาถึงสนามบินระดับโลกแล้วจะมานั่งจับเจ่าอยู่ทำไมให้เสียเวลาครึ่งวันดีๆไปเปล่าๆ

แล้วเราก็ตะลุยใช้จ่ายเงินเยนในกระเป๋าซื้อของฝากคนโน้นคนนี้อย่างจุใจก่อนกลับบ้านอย่างมีความสุข

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 387
       วันนี้เอาเท่านี้ก่อนครับ วันนี้ดึกแล้วพรุ่งนี้จะพาเดินเที่ยวในสนามบินนาริตะที่คาดไม่ถึงว่ามีอะไรสนุกๆให้เดินเที่ยวอย่างคาดไม่ถึง

ไม่เสียใจเลยที่ตัดสินใจมาสนามบินแทนที่จะอยู่ในโรงแรมรอเวลา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 388
       ต่อจากเมื่อคืนเลยครับ


ร้านหนึ่งผลิตภัณฑ์หนึ่งหมู่บ้านของแท้ที่เราไปก๊อปปี้เขามา ของเราวูบหายเหมือนไฟไหม้ฟางแต่ของเขาแข็งแรงขึ้นทุกวันจนมาเปิดร้านในสนามบินขายนักท่องเที่ยวแล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 389
       ร้านขนมในสนามบินล่อลูกค้ามาซื้อไปฝากก่อนขึ้นเครื่องกลับบ้าน

เขาพัฒนาแพ็กเกจจิ้งไปไกลเลยทีเดียว เวลาซื้อขนมพวกนี้ต้องไม่คิดเงินไทยแล้วจะมีความสุขกับการได้ซื้อ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 390
       อีกร้านที่แต่งหน้าร้านไว้ล่อสายตาของลูกค้าให้เข้ามาอุดหนุน

แสดงความคิดเห็นย่อย