คำตอบที่ 14
หลังจากที่โรงเรียนบ้านของซุงได้รับของบริจาคแล้วเห็นว่าของที่ได้รับมอบมากเกินความต้องการ ก็ได้ตกลงกันว่าจะไม่เก็บของทั้งหมดไว้โดยไม่เกิดประโยชน์สูงสุด ด้วยการแบ่งบันไปอีกโรงเรียนซึ่งลำบากเหมือนกัน โดยที่ผมไม่ได้เอ่ยปากขอทั้งๆที่มองเห็น ผมเองก็แฮปปี้กับความคิดนี้มาก จึงตกลงกันให้ผู้ใหญ่บ้านนำทางไปยังโรงเรียนดังกล่าว แต่เรื่องมันเกิดขึ้นตรงนี้ครับผมรู้สึกอาการไม่ดีปวดท้องมากเดินทางต่อไปไม่ไหวเพราะคิดว่ากัดฟันตีรถกลับกรุงเทพเลยดีกว่า... จึงได้แค่ระหว่างทางจบลงที่โรงเรียนที่สองคือ โรงเรียนบ้านตุ้มเหนือ อ.เทิง จ.เชียงราย ซึ่งโรงเรียนนี้เป็นโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษามีนักเรียนถึง ม.3 จึงเป็นโรงเรียนที่ได้รับการพัฒนาดีในระดับหนึ่ง ต้องขออภัยด้วยที่ไปไม่ถึงโรงเรียนที่ยากลำบากกว่านี้ดั่งที่ตั้งใจไว้ เสียดายและก็เสียใจมากครับ...