คำตอบที่ 1
       แม่โกหกผม 8 ครั้งในชีวิต


1. เรื่องเริ่มขึ้นตอนเมื่อผมเป็นเด็ก ๆ ผมเกิดในครอบครัวยากจนครอบครัวของเราจนมากจนต้องอดข้าวบ่อย ๆเมื่อไหร่ก็ตามเมื่อถึงเวลากินข้าว...แม่จะแบ่งข้าวม าให้ผมเพิ่มขึ้นอีกพร้อมทั้งพูดว่า"ลูกต้องกินข้าวเพิ่มขึ้นนะ...ส่วนแม ่ไม่ค่อยหิว"นี้เป็นครั้งแรกที่แม่โกหกผม

คำตอบที่ 2
       2. เมื่อผมเติบโตขึ้น คุณแม่เพียรพยายามหาเวลาว่างไปตกปลาในแม่น้ำเพื่อว่าผมจะได้กินอาหารที่มีประโยชน์ต่อการเจริญเติบโตของผมแม่ต้มปลาที่ตกมาได้ทำเป็นซุปให้ผมกินในขณะที่ผมกินแกงต้มปลา..แม่จะนั่งข้าง ๆผม แทะกิน เศษเนื้อปลาที่ติดอยู่ตามก้างปลาหลังจากที่ผมไ ด้กินเนื้อปลาไปแล้วผมรู้สึกตื้นตันใจมาก..ผมพยายามแบ่งเนื้อปลาให้แม่แต่แม่ปฎิเสธทันควันพร้อมกับกล่าวว่า "ลูกกินเถอะ...แม่ไม่ค่อยชอบกินเนื้อปลา" นี่เป็นครั้งที่ 2 ที่แม่โกหกผม

คำตอบที่ 3
       3. เมื่อผมเรียนอยู่ชั้นมัธยม เราต้องใช้เงินเพิ่มมากขึ้นแม่ต้องหารายได้พิเศษด้วยการรับงานเล็ก ๆน้อยจากโรงงานมาทำที่บ้านบางครั้งผมตื่นขึ้นมาตอนตี 1 หรือตี 2...ผมยังเห็นแม่กำลังทำงาน"แม่ครับ...นอนเถอะครับมันดึกมากแล้ว พรุ่งนี้แม่ต้องไปทำงานอีก"แม่ยิ้มกับผมพูดว่า "ลูกนอนต่อก่อนนะ...แม่ยังไม่เหนื่อย...นอนไม่หล ับ"ครั้งที่ 3 แล้วที่แม่โกหกผม

คำตอบที่ 4
       4. ตอนเมื่อใกล้จบชั้นมัธยมผมต้องไปสอบเป็นวันสุดท้ายแม่อุตส่าห์หยุดงานไปเป็นเพื่อนและเพื่อเป็นกำลังใจใ ห้ผมมันเป็นวันที่แดดร้อนมาก ๆ...แม่ต้องรอผมอยู่หลายชม.เมื่อผมทำข้อสอบเสร็จ...รีบออกมาหาแม่เห็นแม่ผมมีเหงื่อออกท่วมตัว..แต่ท่านกลับรินน้ำเย็นที่เตรียมมาให้ผมดื่มผมเห็นแม่รู้สึกเหนื่อยและร้อนจึงขอให้แม่ดื่มน้ำก่อนแม่พูดขึ้นว่า "ลูกดื่มเถอะ....แม่ยังไม่กระหายน้ำ"นั่นเป็นครั้งที่ 4 ที่แม่โกหกผม

คำตอบที่ 5
       5. หลังจากที่พ่อผมล้มป่วยและเสียชีวิตคุณแม่ที่น่าสงสารต้องทำงานหนักขึ้นเพื่อหารายได้มาจ ุนเจือครอบครัวแต่ก็ยังไม่ค่อยเพียงพอไม่ว่าคุณแม่จะพยายามมากขึ้นเ พียงไรคุณลุงที่อยู่ข้าง ๆบ้านท่านเป็นคนดีพยายามมาช่วยเหลือครอบครัวเราเสมอ....เช่นซ่อมแซมบ้า นที่ผุพัง..ฯลฯเพื่อนบ้านเห็นครอบครัวลำบากมากก็แนะนำให้แม่แต่งงาน ใหม่แต่แม่ยืนกรานไม่เห็นด้วย แม่พูดกับผมว่า"แม่มีลูกอยู่ทั้งคน...แม่ไม่ต้องความรักอีก"แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 5 แล้ว

คำตอบที่ 6
       6. ในทื่สุดผมก็เรียนจบและมีงานทำผมอยากให้แม่ซึ่งตรากตรำทำงานหนักมาตลอดได้พักผ่อนบ้างแต่แม่ไม่ยอม.....กลับไปตลาดทุกเช้าขายผักที่หามาได้เพื่อเลี้ยงชีพทั้ง ๆที่ผมพยายามส่งเงินมาให้แม่(ผมต้องไปทำงานในเมืองที่ห่างไกล)แม่ผมไม่ค่อยยอมรับเงินผม..บางครั้งยังส่งเงินกลับคื นให้ผมอีกแม่พูดกับผมว่า "แม่มีเงินพอใช้แล้ว...ลูกควรเก็บเงินไว้สร้างฐานะ"แม่โกหกผมเป็นครั้งที่ 6

คำตอบที่ 7
       7. เพื่ออนาคตที่ก้าวหน้า..ผมตัดสินใจเรียนต่อปริญญาโทด้วยทุนของมหาวิทยาลัยที่ม ีชื่อเสียงในอเมริกา เมื่อผมเรียนจบก็ได้งานทำที่นั่นและมีเงินเดือนค่อนข้างสูงเมื่อทำงานไปได้สักพัก...ผมอยากให้แม่ผมมาอยู่กับผมท ี่อเมริกาเพื่อว่าแม่จะได้หยุดทำงาน...พักผ่อนให้สบายในบั้นปลายของชีวิตแต่แม่ผมไม่อยากรบกวนผม...บอกผมว่า "แม่ไม่คุ้นเคยกับชีวิตต่างแดน"ครั้งที่ 7 แล้วซินะที่แม่โกหกผม

คำตอบที่ 8
       8. เมื่อแม่แก่ตัวลงไปเรื่อย ๆ..ในที่สุดแม่ก็เป็นมะเร็งและต้องเข้ารับการผ่าตัดที่โ รงพยาบาลผมลางานแล้วรีบบินกลับมาหาแม่สุดที่รักทันทีแม่ผมนอนพักฟื้นอยู่บนเตียงเมื่อผมไปถึงน้ำตาผมไหลอาบแก้มเมื่อเห็นแม่ซึ่งผ่ายผอมและดูทรุดโ ทรมลงอย่างมากแม่รู้สึกดีใจมากที่เห็นผม....พยายามยิ้มอย่างสดชื่น ด้วยความลำบากผมรู้ดีว่าแม่ได้ฝืนความเจ็บปวดรวดร้าวอย่างสุดฝืนจากโรคมะเร็งร้ายที่ลามไปทั่วทั้งตัวผมโอบกอดแม่พร้อมกับร้องไห้ด้วยความสงสารหัวใจผมในขณะนั้นเศร้าหมองและเจ็บปวดอย่างที่สุดแม่พยายามปลอบผมด้วยเสียงที่แหบพร่าและสั่นเครือ"ลูกรักของแม่...เห็นหน้าลูกแม่ไม่รู้สึกเจ็บแล้ ว"นี่เป็นครั้งที่ 8 ที่แม่โกหกและเป็นครั้งสุดท้ายในชีวิตของแม่ที่โกหกผมแม่ที่ผมรักและบูชามาตลอดชีวิตได้ปิดตาลงและจากผมไปอย่างไม่มีวันกลับ หลังจากที่เธอกล่าวคำโกหกครั้งที่ 8 จบลง.........

คำตอบที่ 9
       อีกเรื่อง.........มีเด็กน้อยอยู่คนหนึ่ง อายุประมาณ 7 ขวบ อยู่กับแม่ที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง และมีอยู่วันหนึ่งเขาได้นั่งเขียนข้อความบางอย่างลงกระดาษ เมื่อเขียนเสร็จก็วิ่งนำกระดาษที่เขียนเสร็จแล้ว ไปให้แม่ที่ทำกับข้าวอยู่ในครัว แม่ก็รับกระดาษที่ลูกน้อยสุกที่รักเขียนมาอ่าน ข้อความในกระดาษนั้นออกจะอ่านยาก ด้วยลายมือของเด็ก แต่ก็พอจะอ่านออก และข้อความมีอยู่ว่า

คำตอบที่ 10
       เมื่อแม่อ่านจบ ก็อมยิ้ม และพลิกกระดาษด้านหลัง และขอยืมดินสอจากลูกชายคนโปรดมาเขียน ข้อความตอบกลับไป เจ้าเด็กน้อยยั่งคอยอย่างใจจดใจจ่อว่าแม่จะเขียนว่าอะไรและไม่กี่นาทีแน่ก็เขียนเสร็จแล้วก็นำกระดาษยื่นให้ลูกชาย ลูกชายยกมือไหว้เมื่อรับกระดาษมา แล้วก็อ่าน มีข้อความดังนี้

คำตอบที่ 11
       เมื่อลูกชายอ่านจบ น้ำตาหยดโตๆ ก็ไหลออกมาจากตาเล็กๆ เขาเงยขึ้นไปมองแม่และวิ่งเข้าไปกอดและบอกแม่ว่า "แม่ครับผมรักแม่จริงๆ นะครับ" ลูกชายกอดแม่แน่น น้ำมูกน้ำตาไหล สะอึกสะอื้นแม่ก็ก้มลงมาเช็ดน้ำตาให้กับลูกชาย และตอบกลับไปว่า "แม่รักลูกที่สุดในโลกเลย" และเด็กน้อยก็ผละออกจากแม่แล้วเอาดินสอไปเขียนลงในกระดาษแผ่นเดิมว่า
"จ่ายหมดแล้ว....แม่จ่ายหมดแล้ว....แต่ลูกยังทอนไม่หมด"
"วันแม่" นั้นคือทุกๆ วินาที ทุกๆ ลมหายใจสำหรับผู้ที่เป็นแม่ แต่สำหรับลูกนั้น "วันแม่" มีเพียวแค่วันเดียว ขอให้ลูกๆ ทุกคนเป็นคนดี ทำให้คุณแม่มีความสุขทุกๆ วันนะครับ หลังจากอ่านเรื่องนี้แล้วแวะไปตลาดซื้อพวงมาลัยสัก 1 พวง และมาก้มลงกราบที่เท้า และบอกว่า "รักแม่" หรือใครที่อยู่ไกลจากแม่ เพียงกดโทรศัพท์ส่งความคิดถึงไปหาแม่ แค่นี้ผู้ที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่ก็มีความสุขที่สุดแล้ว

คำตอบที่ 12
       สองมือแม่คนนี้ที่เลี้ยงลูก
สองมือผูกพันรักลูกหนักหนา
สองมือนี้ที่โอบอุ้มดวงแก้วตา
สองมือนี้ที่มีค่ากว่าสิ่งใด
สองมือกอดลูกน้อยยามลูกหลับ
สองมือซับนำตายามหวั่นไหว
สองมือนี้ที่อบอุ่นเกินกว่าใคร
สองมือแม่ลูกขอให้ได้ตอบแทน

คำตอบที่ 13
       ที่สุดของที่สุดแล้ว ขอรับสำหรับ "แม่"

คำตอบที่ 14
      

คำตอบที่ 15
      

คำตอบที่ 16
      

คำตอบที่ 17
       สร่างเมาเลย มาอ่านกระทู้นี้... หึ ๆ