จาก เอก
203.121.161.66
พุธที่ , 5/11/2546
เวลา : 15:48
อ่านแล้ว = 744 ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
สวัสดีครับ ผมเพิ่งเดินทางมาถึงภูเก็ตเมื่อคืนตอน 2 ทุ่ม ตกลงเรื่องโรลบาร์ ยังไม่ได้หรอกครับ พี่เค้าไม่ขาย ทั้งๆที่ก่อนจะเดินทางไปกทม.ผมได้โทรคุยกับพี่เค้า 2 ครั้ง ครั้งเเรกถามว่าพี่จะขายเท่าไหร่ เเกก็บอกว่า ให้เข้ามาดูของก่อน ผมก็บอกว่าผมอยู่ที่ภูเก็ต เเกบอกไม่เป็นไรให้มาดูเมื่อไหร่ก็ไดัเเกยังไม่ได้ขายใคร เพราะเห็นว่าผมอยากได้มาก ก่อนออกเดินทางไปผมยังโทรไปถามพี่เค้าว่า พอจะบอกราคาคร่าวๆได้หรือเปล่า เพื่อจะได้เตรียมเงินไปถูก เเกก็ไม่ยอมบอก ผมจึงถามต่อว่าทำไม พี่จะขายล่ะครับ (กลัวว่าพอไปถึง เเกจะไม่ขาย) เเกบอกว่าเเกจะใส่เครนยกของเเทน เมื่อรู้ว่าเค้าต้องการขายเเน่ๆ ผมดีใจมาก จึงออกเดินทางเย็นวันศุกร์(ขับรถออกจากภูเก็ต 5 โมงเย็น ถึงกรุงเทพ เกือบตี 3 ) รีบตื่นตั้งเเต่ 7โมงเช้าออกจากบ้านเพื่อนเเถวพุทธมณทลสาย 4 ขับไปถึงประมาณ 10 โมงที่อู่เพื่อดูของ เมื่อเห็นของผมก็โอเค พี่เค้าก็บถามว่าใส่ได้เเน่เหรอ เพราะโรลบาร์ตัวนี้เป็นเสป็คของตัว 4 ประตู ถ้าจะเอาไปใส่รถผม จะต้องเจาะรูทะลุซุ้มล้อ ผมบอกเเกว่าใส่ได้เพราะเห็นของเพื่อนซึ่งใช้รถรุ่นเดียวกับผมเค้าใส่อยู่ เเกจึงถามว่ารู้ราคามารึปล่าว ผมบอกว่าพี่เข้าป่าบอกว่า คุณ เอ ขายไป 5000 กว่าบาท เเล้วก็บอกเเกว่าให้ตั้งราคามาเลย เเกก็บอกว่าอันที่ติดรถอยู่เเกไม่ขายหรอกเพราะเเกทายากันคลายไว้ที่น็อตเเล้ว เเต่เเกสามารถหาให้ได้ มีเยอะ ผมรู้สึกเเย่ครับรู้สึกว่าการมาในครั้งนี้เสียเที่ยวเเน่ๆ ทีเเรกคิดว่าอูปสรรคเพียงสิ่งเดียวก็คือราคาที่พี่เค้าจะตั้ง เเต่นี่แกยังไม่ได้บอกราคาผมเลย เเต่ในเมื่อพี่เค้าบอกว่าสามารถหาได้ มีเยอะ ผมจึงบอกเเกว่า ผมเอา เเกก็บอกว่าให้โทร มาเช็ควันจันทร์ช่วงบ่าย (ขณะะที่เข้าไปที่อู่ คือวันเสาร์) ผมถามเเกว่าเช็ควันนี้ไม่ได้เหรอ เเกบอกว่าไม่ได้เพราะเเกต้องไปเอาที่โกดังซึ่งเป็นโกดังเก็บรถที่จะส่งออกซึ่งอยู่เเถวๆสนามชัยเขต จะเปิดเฉพาะจันทร์ถึงศุกร์เท่านั้น เเละราคาก็ยังไม่ทราบ เพราะไม่รู้ว่าทุนมาเท่าไหร่ เเกบอกให้ผมกลับภูเก็ตไปก่อนก็ได้ถ้าไม่อยากรอ ได้เรื่องยังไงเเกจะโทร ไปบอก ผมคิดว่ายังไงก็เดินทางมาเเล้วก็อยากเอาของกลับไปเลย จึงตัดสินใจรอ เย็นวันนั้นก็ได้โทร ไปย้ำเเกอีกครั้งว่าขอให้ช่วยหน่อย เเกบอก ได้ๆ เเบ่งกันไปใช้เห็นว่าอยากได้ ไม่อยากให้คิดว่าเป็นการซื้อขาย เเล้ววันจันทร์เเกจะโทร มาบอก ด้วยความเกรงใจผมเลยบอกว่าผมโทรไปเองก็ได้ครับ วันจันทร์บ่ายผมโทรไป เเต่เเกไม่รับสาย โทรอยู่นานหลายครั้ง ในที่สุดเเกก็รับ เเละคำตอบทีผมได้รับก็เป็นไปตามคาดคือ..ไม่ได้ ด้วยความอยากได้ ผมจึงลองขอซื้อ อันที่ติดรถของเเกอยู่อีกครั้ง เเกก็ยืนยันว่าไม่คิดจะขาย ผมเลยบอกเเกว่าผมเดินทางมาไกล ทีเเรกพี่บอกจะขาย เเต่พอเอาเข้าจริงๆ กลับไม่ขายซะเฉยๆ ทั้งๆที่เคยโทร คุยกันเเล้ว เเกก็บอกผมว่าคุณเเพท (คุณเข้วป่า)ไม่รู้เรื่องหรอก ไปบอกได้ไงว่าเเกจะขาย เเต่ผมขอยืนยันว่าได้คุยกับคุณเบ็นซ์เอง ซึ่งเเกก็บอกเองว่าจะขาย เสียความรู้สึกมากๆเลยครับ เเต่ยังไงก็จะหาต่อไปจนกว่าจะได้ ขอขอบคูณพี่เข้าป่ามากๆครับสำหรับความช่วยเหลือ หวังว่าคงได้รับความช่วยเหลือจากพี่ต่อไปนะครับ
|
แค่ขับรถจากภูเก็ตมา กทม. ก็เหนื่อยแล้วไม่ได้ของอีกโอ้ยอ๊วก 
