จาก นัส
203.146.71.174
ศุกร์ที่ , 12/3/2547
เวลา : 14:48
อ่านแล้ว = 325 ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
เรื่องดีๆจากพระพยอม
อาตมามีเรื่องหนึ่งจะเล่าให้ฟัง โยมพ่อของอาตมาเป็นคนขี้เหล้า... หาเงินมาได้เท่าไรก็กินเหล้าหมด พอเมาก็ดุด่าโยมแม่กับอาตมา อาตมาไม่ชอบโยมพ่อมาก...... วันหนึ่ง โยมพ่อเมากลับบ้านไม่ได้ มีคนให้อาตมาพายเรือไปรับ ตอนนั้น อาตมายังเป็นวัยรุ่น ทำงานมาทั้งวันก็อยากจะนอน....อยากพักผ่อน....อาตมารู้สึกโมโหมาก พอพายเรือกลับบ้าน ก็ทิ้งโยมพ่อไว้ในเรือ แต่โยมพ่อเมามาก ลุกไม่ไหว ตะโกนเรียก.... ไอ้ยอม... ไอ้ยอม... ***มาอุ้มกูขึ้นบ้านหน่อย... กูขึ้นไม่ไหว ไอ้เราก็ทนรำคาญไม่ไหว เดินกระทืบเท้า ตึง.. ตึง.. ตึง..กระชากร่างโยมพ่ออุ้ม ในขณะที่อุ้ม.. ความรู้สึกเจ็บแค้นที่โยมพ่อทำให้เราลำบาก ชอบด่าว่าเราเจ็บๆ พออุ้มโยมพ่อขึ้นมาจากเรือ... ถึงหัวสะพาน ก็จับร่างโยมพ่อกระแทกกับหัวสะพาน ก้นโยมพ่อกระแทกกับพื้นไม้อย่างแรง เสียงดังโครม....โยมพ่อแกร้องไห้.... แล้วพูดว่าไอ้ยอมนะ... ไอ้ยอม..กูอุ้ม***มาแต่เล็กแต่น้อย.... กูนอนหลับ.. แต่***ไม่ยอมนอน... ร้องไห้กวน..กูต้องลุกมาอุ้ม***... ร้องเพลงกล่อมให้***นอนจะไปไหน***เดินไม่ไหว.. ***เหนื่อย..กูก็ต้องอุ้ม***.. ทั้งที่กูก็เหนื่อยกูอุ้ม***.. ***ทั้งขี้..ทั้งเยี่ยว.. ใส่กูแต่กูไม่เคยทุ่ม***ลงกับพื้นเลย....เพราะกูรัก***......วันนี้... ***อุ้มกู เหล้ากูไม่ได้หกโดน***สักนิด... ***ทุ่มกูลงพื้นทำไม..... พอโยมพ่อพูดจบ น้ำตาไม่รู้มาจากไหน มันไหลพรูลงมาอาบสองแก้ม อาตมาเจ็บปวดหัวใจเหลือเกิน ก้มลงกราบโยมพ่อ แล้วพูดว่า พ่อครับ ต่อจากนี้ไป...ผมจะอุ้มพ่อตลอดชีวิตโดยไม่บ่นและทุ่มพ่อลงพื้นอีกแล้วละครับ หลังจากนั้น อาตมาทำงานอย่างหนักเพื่อโยมพ่อ หวังให้โยมพ่อสบายขึ้น แต่เมื่อถึงวันนั้น มันก็สายไปแล้ว โยมพ่อได้จากอาตมาไปแล้ว คิดแล้วมันทรมานใจเหลือเกิน อาตมาทำผิดพลาดไปแล้ว และแก้ไขไม่ได้ จึงอยากเตือนทุกคนเอาไว้ไม่อยากให้เสียใจไปตลอดชีวิต
แล้วคุณล่ะ เคยทำอะไรให้พ่อเสียใจบ้างหรือเปล่า บางครั้งเราอาจเข้าใจท่านผิด บ้างครั้งท่านเฉยเราก็คิดว่าท่านไม่สนใจ แต่พอเราโตเราก็จะรู้เองว่าสิ่งที่ท่านทํากับเรามันเป็นสิ่งที่ท่านหวังดีกับเราเสมอ ขอให้รู้จักค้นหาหัวใจตัวเองให้ทันเวลาก่อนที่ทุกอย่างมันจะสายเกินไป.....
|
