คำตอบที่ 64
งานนี้อยากเล่า เหมือนกับย้อนไปเมื่อ ปี 34 ที่ยังนึกแต่จะเที่ยวอย่างเดียว พวกเรา ( พี่ยอดไผ่,พี่นางแล,พี่ช้างดำ,พี่กาแดง) ขับรถตามมาสมทบพวกของพี่ม้าแกลบ ที่เดินทางล่วงหน้ามาตั้งแต่เช้า เราเคลื่อนขบวนกันตอนบ่าย ( แ่่ก่ ๆ ตามวัย ) มาเส้นทาง เชียงราย-เทิง มุ่งหน้าสู่ อ.เชียงคำ จ.พะเยา ขับกันไปเรื่อย จุดหมายอยู่ที่ ภูลังกา เส้นทางที่ไปสะดวกมาก วิวทิวทัศน์ อากาศดีมาก พอเราขึ้นไปถึงภู ก็ำได้เวลาพลบค่ำแล้ว เค้ามีบ้านพักให้พัก แต่พวกเราอยากได้บรรยากาศ ก็เลยกางเต้นท์ กันตรงลานเล็ก ๆ จากนั้นก็ได้เวลา บริหาร ปากและท้อง ท่ามกลางเีสียงอื้ออึง และ ลมภูเขา ( หนาว ว ว ว ) ทานน้ำพริก บนภูมื้อเย็น แสนอร่อย ตบท้ายด้วยปีกไก่,หมูย่าง หลังจากนั้นไม่สามารถเล่าต่อได้แล้วเพราะ ตาเริ่มจะปิด คิดถึงแต่ที่นอน อย่างเดียว 
เผอิญ เป็นคืนข้างขึ้น เรานอนอยู่ใต้ต้นยางใหญ่ เสียงลมพัดดังทั้งคืน แต่เราก็หลับกันสบาย มีแสงจันทร์ส่องผ่านเ้ต็นท์ ให้พอมองเห็น) แต่ตอนเช้าแทบไม่อยากออกมาจากเต็นท์เลย อากาศเย็น มาก ก ก ก
พอออกมาจากเต็นท์ได้ก็เกิดอาการ หิว ว ว ว พี่ๆ ที่วนอุทยาน ก็เตรียม ข้าวต้มร้อนๆ ชา,กาแฟ ไว้รอพวกเราแล้ว เราไม่รอช้า ลุยเลย (แบบอิ่มแปล้ ) แล้วเตรียม ขนมและน้ำเก็กฮวย ร้อน 1 กระติก ตามพวกพี่ๆ ที่ขึ้นไปกินบรรยากาศยามเช้าที่แท่นเทวดา วันนั้นอากาศปิดทำให้มองเห็นแต่เมฆ หมอกไปหมด
ขบวนของเราเคลือนลงจากภู เกือบๆ 11.00 น แล้วเราก็แยกกันเป็น 2 ขบวน ขบวนแรกกลับเข้าตัวเมืองเชียงราย ส่วนขบวนของพวกเรามุ่งหน้าสู่ที่หมายที่ตั้งไว้คือ บ้านห้วยหาน ซึ่งเป็นที่ ที่หน่วยแพทย์ พ.อ.ส.ว จะเดินทางมา ในวันที่ 19 มี.ค แต่ระหว่างทางเราก็แวะ เที่ยวน้ำตกภูซาง ,ภูชี้ฟ้า แล้วลงไปที่บ้านห้วยหาน ( จนเกิดภาพ วาบหวิว ของเด็กน้อย ) จากนั้นยังไม่หนำใจ ชาวออฟโรดด์ ผู้รักการพจญภัย ทางดี ๆ ก็ำไม่ไป พากันปาย ย ย ย ทางที่เค้ากำลังสร้าง (เส้นที่จะออก พญาพิทักษ์ )ออกกำัลังกายกันนิดหน่อย พอหายคันไม้คันมือ ก็เจอทางดำ ที่ภูหลงถัง ถ่ายรูป เท่ท์ๆ กัน 2- 3 รูป แล้วเดินทางต่อ ลงเขาที่ อ.ขุนตาน เข้าพญาเม็งราย เวียงชัย หลังจากนั้นเราก็ ร่ำรากันทางวิทยุสื่อสาร แยกย้ายกลับบ้านไผ บ้านมัน
เป็นทริปแรกที่น่าประทับใจ ในรอบ 16 ปี ไม่ต้องถามว่าคนเล่า อายุเท่าไหร่ ( 20 กว่า ๆเอง )
ขอบคุณมากที่อ่านจนถึงบรรทัดสุดท้าย เพราะรอมาหลายอาทิตย์แล้วไม่มีใครเล่า ขอเล่าซะหน่อย 
