จาก nond9972
IP:61.19.226.253
อังคารที่ , 19/6/2555
เวลา : 15:52
อ่านแล้ว = ครั้ง
 เก็บเข้ากระทู้ส่วนตัว
 แจ้งลบ
 ส่งหาเพื่อน
|
ราฟโฟร์ จากดั้งเดิมโรงงาน จะใช้เครื่องยนต์โตโยต้ารหัส 3S-FE ความจุ 1996 ซีซี (86x86) เป็นเครื่องทวินแคมไม่แท้ คือ ใช้สายพานไทมมิ่งขับแกนกระเดื่องกดวาล์วแค่ด้านเดียว มีอุปนิสัยให้แรงบิดในรอบเครื่องไปทางกลางๆ (4400 รอบ/นาที) และแรงม้าสูงสุด 129 แรงม้า แถวๆ 6000 รอบต่อนาที
เป็นเครื่องยนต์ที่ไม่ถือว่า รอบจัด เมื่อเทียบกับพวกเครื่องรหัสลงท้าย GE เช่น 3S-GE (คอไอดีกลม/เหลี่ยม) หรือ 3S-GE Beam ล้วนเป็นเครื่องที่ให้แรงบิดในรอบสูง (ประมาณ 5000 รอบ/นาที) และแรงม้า (ที่เยอะกว่า) ในรอบเครื่องที่สูงกว่า
กับการพารถขนาดกลางๆ ขับเคลื่อนสี่ล้อตลอดเวลาไปด้วยกำลังเครื่อง 129 แรงม้า ที่นับวันจะแก่ตัวลงเรื่อยๆ ประกอบกับส่วนมากใช้พลังงานทางเลือก ทำให้อัตราเร่งในช่วงออกตัว ออกจะต้องใจเย็นสักหน่อย จะไปซัดกับรถซิตี้คาร์เครื่อง 1.5 ลิตร ก็คงไม่ได้กินนัก ยิ่งเป็นเกียร์ออโต้แล้วยิ่งแล้วเลยครับ
หนทางที่จะแรงได้ ก็มีทางลัด คือ พึ่งระบบอัดอากาศ คือ เทอร์โบ หรือ ซุปเปอร์ชาร์จ หรือ แม้แต่เปลี่ยนเป็นเครื่องรหัสร้อนอย่าง 3S-GTE ซึ่งมีแรงม้ามาให้ถึงประมาณ 235 แรงม้าขึ้นไป แต่งบประมาณ ก็บอกได้ว่า ต้องกำเงินไปสักแสนนึงเป็นอย่างน้อย จึงมองว่า เป็นเฉพาะทาง เฉพาะกิจเกินไป
พอดี ผมไปเจอบทความจากเว็บไซต์เฮดไลท์แม็ก น่าสนใจ จึงเอามาแปะให้ได้ลองอ่านกัน มีสองบทความด้วยกัน
|
