คำตอบที่ 3
ที่แน่ๆ เสียกะตังก์ครับ เยอะด้วย เริ่มแรกก็ค่าเครื่อง ติดตั้งสายอากาศ แล้วก็ ตามคอนเซปต์นักวิทยุสมัครเล่น ก็คือ
ค้นคว้า พัฒนา แลกเปลี่ยน แล้วก็สร้างสรร แต่เพื่อสังคมนะครับ ไม่ใช่ส่วนตัว สุดท้าย พบปะสังสรรค์ นี่แหละตัวดี ได้เพื่อนมากมาย แต่กะตังก์ก็มากมายเหมือนกัน แต่ถ้ารักจะเป็น คิดจะเล่นก็ต้องยอม อยู่วงการนี้มาตั้งแต่ ว.ถ. (วิทยุท้องถิ่น 2531 มั้ง) มีไม่กี่ชมรมฯ และไม่กี่คนเท่านั้นที่เข้าไปอยู่กับสังคม คืนสังคมจริงๆ ก็เหมือนกับ ที่นายวิทยุบอกนั่นแหละครับ เมื่อเข้ามาแล้ว เราน่าจะเป็นผู้ให้มากกว่าผู้รับ เพราะไม่งั้นเราอาจจะไม่มีคลื่นใช้ เพราะเขาก็จะยึดเอาไปทำธุรกิจเสียก่อน (ก็เกือบโดนใช่ไหมนายวิทยุครับ)
