คำตอบที่ 31
       นี่คือภาพเมืองฮิโรชิม่าก่อนทิ้งระเบิด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 32
       นี่คือเมือฮิโรชิม่าหลังโดนระเบิด จุดแดงกลางรูปคือจุดที่ระเบิดถูกจุดในวันนั้น

ราบเป็นหน้ากลองจริงๆ ทั้งเมืองไม่เหลืออะไร ตามที่บันทึกในวันนั้นไฟได้ไหม้ซากเมืองต่ออีกวันหนึ่งเต็มๆ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 33
       วันที่ระเบิดได้ทำลายเมืองฮิโรชิม่าทั้งเมืองได้มีคนฮิโรชิม่าได้ใช้กล้องถ่ายรูปเมืองของตัวเองเอาไว้

บางคนได้กดชัตเตอร์ก่อนตายในเวลาต่อมาจากพิษของรังสี

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 34
       ภาพนี้คนถ่ายอยู่ใกล้จนน่าจะได้รับรังสีแบบเต็มๆ ภาพน่ากลัวมากจนถ้าเป็นผมถ่ายเองยังไม่แน่ใจว่าจะกดชัตเตอร์ได้สักกี่รูป

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 35
       ภาพนี้คนถ่ายอาจจะรอดเพราะอยู่ห่างออกมาไม่ต่ำกว่าสี่กิโลเมตร

แค่อาจจะรอดนะครับระยะทางเท่านี้ยังได้รังสีไปไม่น้อยหรอก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 36
       ภาพนี้ผมเดาว่าน่าจะถ่ายมาจากฝั่งมิยาจิว่าที่อยู่เหนือลม ดังนั้นคนถ่ายรอดจากฝนดำที่ตกลงมาอีกไม่นานหลังระเบิด

ฝนดำได้เอาเถ้าถ่านของเมืองที่ไหม้เป็นผงและรังสีตกลงมาใส้คนที่อยู่นอกพื้นที่ระเบิดให้ตายตามไปอีกจำนวนหลายหมื่นคน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 37
       ภาพนี้น่าจะเป็นชัตเตอร์ก่อนตายด้วยรังสีในเวลาต่อมา น่าสะพึงกลัวและบอกถึงใจคนถ่ายได้ดีทีเดียว

ภาพนี้น่าจะถ่ายได้ไม่น่าเกินสองกิโลเมตรจากการระเบิด น่าแปลกใจที่คนยังไม่ตายและกล้องยังไม่พังจากแรงระเบิด

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 38
       ก่อนตายยังมีอารมย์จัดโพสเจอร์ของรูปอีกด้วย

ระยะทางของกล้องจนถึงจุดระเบิดไม่ไกลหรอกครับ ช่างภาพคนนี้ใจเย็นสุดยอด ได้รังสีไปขนาดนี้ชีวิตที่เหลือหลังจากกดชัตเตอร์ยากที่จะเดา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 39
       กล้องเดียวกันกับสองรูปข้างบน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 40
       ภาพนี้ถ่ายที่บริเวณสะพานมิยูกิเมื่อเวลา 11 นาฬิกา หรือสองชั่วโมงครึ่งหลังการระเบิดที่ระยะ 2.3กิโลเมตรจากจุดระเบิด ถ่ายโดยนายมิยูกิ มัสสุชิเกะ

ภาพนี้ได้บรรยายว่าเป็นภาพแรกๆหลังการระเบิดที่แสดงให้เห็นสภาพของคนที่รอดชีวิตนอกรัศมีของรังสีความร้อนที่ทำให้ตายทันที

แม้รอดตายก็เหมือนศพเดินได้เพื่อที่จะตายด้วยรังสีในเวลาต่อมา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 41
       หลังการระเบิดเมืองทั้งเมืองตกอยู่ในสภาพมืดและคลุมไปด้วยควัน

รูปนี้กล้องเดียวกันกับภาพที่แล้ว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 42
       นี่คือรูปนาฬิกาข้อมือที่หยุดเดินในเวลาที่โดนแรงกระแทกจากระเบิด ผู้ใส่นาฬิกาเรือนนี้อยู่ห่างจากศูนย์กลางการระเบิดไม่ถึงสองกิโลเมตรระยะไม่ต่างกับที่ครอบครัวของซาดาโกะอาศัยอยู่ เห็นภาพได้ว่าทำไมแม่ของซาดาโกะต้องหอบลูกสองคนลงไปหนีความร้อนในแม่น้ำหลังจากระเบิดเผาเมืองไปแล้ว

ขนาดนาฬิกายังพังคาข้อมือแล้วคนจะอยู่ในสภาพอย่างไร

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 43
       รูปนี้บรรยายและวาดโดยผู้เข้าไปช่วยเหลือเหยื่อระเบิด

คนที่วาดได้บรรยายกว่าเขาใช้เสื่อตาตามิทำเป็นเปลหามช่วยเหลือผู้ที่ยังไม่ตายออกจากพื้นที่ เจ้าของนาฬิกาได้บอกให้เขาช่วยถอดมันออกทีเพราะว่าผิวหนังถูกเผาไหม้จนเกรียมและแขนบวมเป่งจนสายนาฬิการัดเข้ากับเนื้อที่ไหม้บวมจนเจ็บปวดทรมารมาก

แต่เขาก็ไม่สามารถถอดนาฬิกาออกมาได้เพราะมันฝังเข้าไปในเนื้อจนแน่น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 44
       วันนี้ผมขอพอเท่านี้ก่อนครับ

นี่แค่เริ่มต้นของความโหดร้ายในวันนั้น พรุ่งนี้เรื่องและรูปจะโหดร้ายกว่านี้ ผมเพียงแค่เริ่มต้นผมก็ต้องขอทำใจก่อนนอนคืนนี้ และขอเวลาเลือกรูปที่โหดมากเกินไปออกก่อน ผมไม่กล้าจริงๆที่จะลงรูปให้ดูแบบทุกอย่างที่เห็นในวันนั้น

บางรูปที่ผมคัดออกเอาลงให้ดูไม่ได้เนื่องจากต้องเคารพในวิญญานของผู้สูญเสียในวันนั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 45
      
ขอบพระคุณครับ

ยิ่งอ่านยิ่งทำให้ซาบซึ้งถึงคำว่า " สันติภาพ " ว่ามีค่ามากมายจริงๆ ครับ

 แก้ไขเมื่อ : 21/12/2552 4:56:26

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 46
       วันนั้นมีรูปให้ผมเก็บไว้เป็นฟุตเทจประกอบงานเขียนมากมายเลยครับ ผมโชคดีที่มาตอนช่วงมีนิทัศน์การพอดี

รูปชุดนี้มีทั้งระดับดูได้และดูแล้วน่ากลัว

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 47
       นี่ก็อีกนิทัศน์การหนึ่งที่เปิดให้ดูสิ่งของที่เก็บไว้โดยเอกชนออกมาร่วมแสดงเป็นครั้งคราวไป

ของชุดนี้ไม่ได้แสดงประจำก็นับว่าโชคดีอีกนั่นแหละ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 48
      

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 49
       นิทัศน์การนี้น่าสนใจครับ เป็นภาพเขียนที่ชาวบ้านประสพกับเคราะห์กรรมในครั้งนั้นเขียนขึ้นมาตามที่ตัวเองเห็น

ภาพเขียนแบบชาวบ้านวาด ดูเหมือนฝีมือเด็กแต่เนื้อหาไม่ใช่เลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 50
       นี่ไงภาพที่แสดงในงาน เป้นภาพที่ชาวบ้านวาดกันขึ้นมาเล่าให้คนรู้ว่าคนที่โดนความร้อนและรังสีเผาแต่ยังไม่ตายที่เขาเห็นมันอยู่ในสภาพอย่างไร

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 51
       ภาพนี้เป็นภาพบอกเล่าว่าระบบน้ำประปาไม่พอสำหรับคนจำนวนมากแต่คนที่โดนรังสีความร้อนหิวกระหายน้ำกันมากเพราะคอของพวกเขาบวมไหม้จากรังสี พวกเขาไม่มีทางเลือกต้องกินน้ำฝนดำที่มีรังสีอยู่อย่างเข้มข้นเข้าไปอีกโดยไม่รู้ว่ากินแล้วคือตาย

พวกนี้จะตายในวันรุ่งขึ้นอย่างทรมาณเพราะรังสีในน้ำฝนมันจะเข้าไปทำลายอวัยวะภายในจนบวมเละเหมือนผิวหนังภายนอกนั่นแหละ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 52
       หลังการระเบิดเริ่มมีความช่วยเหลือจากเมืองใกล้ๆเข้ามา แต่ก็ได้เพียงขนศพและคนที่ยังไม่ตายออกไปโดยรถบรรทุก

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 53
       แม่ที่อยู่ในสภาพเสื้อผ้ารุ่งริ่งและลูก นี่คือภาพวาดจากความทรงจำในวันนั้น

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 54
       ท่ามกลางเปลวไปไหม้เมืองทั้งเมือง ชาวบ้านต้องหนีความร้อนลงไปในแม่น้ำที่มีซากศพลอยอยู่เกลื่อน

รูปนี้อาสาเสนารักษ์ร้องไห้เพราะไม่อาจจะช่วยอะไรผู้คนจำนวนมากเกินกว่ายาในกระเป๋าที่ตัวเองมี
ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ต่างก็มารุมล้อมเพราะวังว่าจะได้ความช่วยเหลือ แต่กระเป๋ายานั้นว่างเปล่าสิ่งที่เสนารักษ์มีให้คือน้ำตาที่อาบแก้ม

รูปนี้ผมหยุดยืนอยู่นาน ต้องยอมรับว่าสิ่งที่รูปนี้เล่าเรื่องมันกินใจผมมาก

สัตว์นรกบ้าสงคราม ไอ้แก่อ้วน ไม่กี่ตัวในโตเกียวและวอชิงตัน มันสร้างไฟนรกขึ้นมาให้ชาวบ้านที่ฮิโรชิม่ารับกรรม

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 55
       โรงพยาบาลเต็มจนล้นออกมาข้างนอก คนที่ไปโรงพยาบาลวันนั้นคือไปนอนตายหน้าโรงพยาบาลนั่นแหละ วันนั้นประเทศญี่ปุ่นโดนบอมม์หนักมากมาห้าเดือนแล้ว ไม่ใช่แต่โรงงานอาวุธที่ถูกทำลาย โรงงานยาก็โดนไปด้วย ยาหมดประเทศญี่ปุ่นมาตั้งแต่เดือนเมษายน นั่นคือห้าเดือนที่แล้ว

แล้วคนรอดตายที่ฮิโรชิม่านับหมื่นคนจะได้ยาจากที่ไหน คนโตเกียวเองยังตายวันเดียวแปดหมื่นคนจากระเบิดโดยขาดแคลนการรักษาและยา

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 56
       สยองในความทรงจำของคนที่เห็นศพเดินได้ในวันนั้น เสื้อผ้าโดนรังสีความร้อนไหม้ไปหมดเหลือแต่เนื้อที่ไหม้และสุกบวมแต่ยังไม่ตายในทันที

ใครได้เห็นภาพนรกบนดินเช่นนี้ย่อมติดตาไปจนตายไม่ลืมแน่นอน

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 57
       ภาพคนที่รอดชีวิตในสภาพศพเดินได้เสื้อผ้ารุ่งริ่งเลือดท่วมตัวนับพันนับหมื่น ต่างหนีออกมาจากเมืองที่มีแต่เปลวไฟ

คนในเมืองฮิโรชิม่าหนีตายออกมาเดินบนถนนโดยมีจุดหมายเดียวคือออกจากเมืองไปที่ไหนก็ได้ที่ไม่มีเปลวไฟ

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 58
       สภาพศพที่โดนเก็บมากองทับถมรวมกันเพื่อนำไปฝัง

ทุกวันนี้ถ้ามีการขุดดินเพื่อสร้างอาคารใหม่ในฮิโรชิม่าจะเจอหลุมศพรวมที่มีโครงกระดูกนับสิบนับร้อยอยู่เสมอเพราะในเวลานั้นทีว่างตรงไหนก็จะขุดฝังศพโดยไม่ต้องขนย้ายไปไหนให้ไกลเพราะไม่มีกำลังคนจะขนศพ

วันเดียวตายแปดหมื่นคนแค่ขุดดินฝังก็กินเวลาไปเป็นสัปดาห์แล้ว สภาพเมื่อเราโดนซินามิเมื่อหลายปีก่อนทั้งแค่ไม่กี่ร้อยคนทั้งหมู่บ้านยังมีแต่กลิ่นศพไปเป็นเดือน แต่นี่คือศพแปดหมื่นศพสภาพเมืองฮิโรชิม่าจะเป็นอย่างไร

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 59
       คนที่ยังไม่ตายพอจะมีแรงต่างก็อพยพออกจากเมืองหนีพิษของรังสี ทุกคนมีอาการเดียวกันคือกระหายน้ำมากเพราะอวัยวะภายในโดนรังสีเผาจนบวมไหม้ไปทั้งหมด

ในรายงานทางการแพทย์บอกว่าคนหนีออกมาหลังจากวันนั้นตายในเวลายี่สิบวันต่อมามีหลายหมื่นคน

อาการคือผมร่วงและเป็นไข้สูง ใครผมร่วงก็หมายความว่าเตรียมตัวตายด้วยพิษไข้สูงจากรังสีทำลายอวัยวะภายในได้เลย

แสดงความคิดเห็นย่อย

คำตอบที่ 60
       ภาพนี้เป็นภาพลงในเซรามิกขนาดใหญ่เต็มฝาผนังโดยอาจารย์อิคูโอะ ฮิรายาม่า ภาพของจริงแสดงในหอศิลป์ฮิโรชิม่า วันนั้นอาจารย์อิคูโอะได้ทำงานที่ศูนย์อพยบนักเรียนที่คลังอาวุธเมืองฮิโรชิม่าและได้ค้นหาผู้รอดชีวิตหลังการระเบิดที่ระแวกภูเขาโอกอนซานและได้เห็นในอากาศเต็มไปด้วยเปลวไฟนานหลายชั่วโมง

หลังจากนั้นอีกสามสิบสี่ปีอาจารย์อิคูโอะได้เห็นเปลวไฟนิรันต์กาลในอนุสรณ์สถานแล้วภาพเปลวไปเผาเมืองฮิโรชิม่าในวันนั้นได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียว นี่คือแรงบันดาลใจในการเขียนภาพชิ้นนี้ของอาจารย์อิคูโอะ

เป็นงานศิลปะที่ให้อารมย์ที่น่ากลัวมากชิ้นหนึ่ง

แสดงความคิดเห็นย่อย