อังคาร,19 มีนาคม 2567

เรื่องเล่าคนตกปลา

250 ไมล์กับนายชนบท
แล่นเรือโต้คลื่น
ปลากระบึกที่สีชัง
คืนพระจันทร์ยิ้มแฉ่ง
บางเสร่ยังมีลุ้น
ดอดไปฟันไอ้โฉม
วันนี้ที่รอคอย
มันแปลกดีนะ
สายันรัญจวน
ทุบไอ้สากที่สัพพะยื้อ
น้ำใจ
โฉมเอยโฉมงาม
แข่งขันตกปลาสัญจร#1
ปลายฝนต้นหนาว
แข่งขันตกปลาแสมสารครั้งที่#6
ลูกหมูจอมซ่าส์
โต้ลมหนาว
เก่งกับเฮง
เมษาฮาวาย
เมื่อผมไปงานแข่งฯ
ลองเรือใหม่กับไต๋โก๊ะ
หูดำที่เกาะค้างคาว
ไปลุยโฉมงามกับไต๋น้อง
มหาเฮง
นักเลงโตสากดำ
ฟ้าหลังฝน
หลังมรสุมสงบ
ตามล่าปลาจัมโบ้
บันทึกแห่งความทรงจำ
คุณพริ้งลองของ
อัดปลาโต้เดิ้ง
เพื่อนรักต่างแดน
เก๋าหน้าหวาน
ไต๋ยอช์ตพาเพลิน
สานสัมพันธ์คนตกปลา#1
หรรษาตะวันแดง
บางเสร่รำลึก#4
ตะล่อนไปกับไต๋อ้วน
ตะลอนไปกับไต๋เปี๊ยก
แดงจ๋าแดงจ่า
ลีลาสละ
ลูกหมูย่ำสวาท
ผู้กล้าแห่งวารี
ไต๋ระยอดนักสู้
สายสัมพันธ์คนตกปลา#2
มือใหม่หัดเหวี่ยง
ผู้พันอินทรี
สัตว์ประหลาด
ยุทธการหักเขี้ยวอินทรี
จิตสังหาร
ลากมาอุ้ม
ปริศนาที่เร้นลับ
ดอนตะวันแดง
สานสัมพันธ์คนตกปลาปี3
ปลายักษ์ในตำนาน
ราพาร่าพรางตัว
สานสัมพันธ์คนตกปลา ครั้งที่ 4
อินทรีหลังโขด
ท่องไปกับตะวันแดง
รวมดาวกระจุย
บุกรังสีทอง
สานสัมพันธ์คนตกปลาปี 4
อยากอัดไอ้หลาม
ปลอบขวัญที่กำพวน
วาฮูนักวิ่งน้ำลึก
วังสีทอง
กุเลาเกมส์พันธ์ดุ
รางวัลชีวิต
สานสัมพันธ์คนตกปลาปี5
ธิดาย่ำสวาท
กุเลาเกมส์คนวัยมันส์
เมษาพาเพลิน

มิตรภาพไร้พรมแดน
ตอน. เมษาพาเพลิน
วันที่ 12 - 15 เม.ย.52

เรือโชคสุทธาทิพย์ ไต๋บูรณ์

ผู้ร่วมทริบ 1.ชนบท 2.ประพล 3.ประสูติ 4.หนุ่ยบึงสำราญ 5.ศิริชัย 6.ปุ๋ย 7.เล็กศรีราชา

เมษาพาเพลิน
อุณหภูมิในช่วงเดือนเมษายน ที่สุดแสนจะร้อนแรง เสียจนตับแล็บ บางท่านคงจะไปเดินตากแอร์เย็นฉ่ำตามห้างสรรพสินค้า บางหลายคนคงไปตากอากาศตามชายทะเลรับลมเย็น ที่โชยพัด ชุ่มชื้นสบายใจ แต่สำหรับนักแสวงหาความสุขจากท้องทะเล ในเวปไซต์ WeekendHobby.com แล้วขอเลือกไปตากอากาศบนเรือตกปลาดีกว่า หลังจากได้ใช้บริการของไต๋บูรณ์ มาแล้วรู้สึกชอบเกิดติดอกติดใจในฝีมือ และอัธยาศัยอันดีเยี่ยมของไต๋บูรณ์ จึงมีการติดต่อจองเรือโชคสุทธาทิพย์ อีกครั้งในช่วงเดือนเมษายน และทริบนี้มีผู้ร่วมชะตากรรม ออกตระเวนหาความสุขจากท้องทะเลด้วยกันทั้งหมด 7 ชีวิต โดยมีจุดหมายปลายทางอยู่ที่ สะพานปลาแหลมงอบ จังหวัดตราด คณะแสวงหาความสุขจากท้องทะเล เดินทางมาถึงสะพานแหลมงอบ ช่วงบ่าย เรือโชคสุทธาทิพย์จอดรอพวกเรา เตรียมพร้อมจะพาเราออกเดินทาง พาไปพบความสุขที่หลายคนตั้งหน้าตั้งตารอมานาน

รถกะบะ 2 คันมาจอดสงบนิ่งที่ปลายสะพานปลา บุรุษหนุ่มเปิดประตูก้าวเท้าออกมาจากรถกะบะก่อนจะเดินลงไปยังเรือโชคสุทธาทิพย์ แล้วส่งเสียงตะโกนเรียกคนภายในเรือ " วู้....มีคนอยู่มาย ” สิ้นเสียงตะโกนประตูเก๋งเรือเปิดแย้มออก ก่อนจะมีใบหน้าคนโผล่ออกมาส่งยิ้มให้ “หวัดดีครับพี่โย มาถึงกันแล้วรึ ไต๋บูรณ์เข้าไปในบ้านเมื่อกี้นี้เอง” จุ่มโพ่ ประจำเรือโผล่หน้ามาทักทายพร้อมรายงานเสร็จสรรพ “เดี๋ยวไต๋บูรณ์ ก็คงมามั่งมาช่วยขนสัมภารก ลงเรือกันดีกว่า” นายชนบทตัดบท ก่อนจะหันไปบอกเพื่อนสมาชิกช่วยกันเคลื่อนย้ายสัมภาระลงเรือ เพียงไม่นานสิ่งของบนรถกะบะทั้ง 2 คันก็ถูกยกมากองบนเรือ ไต๋บูรณ์ก็มาถึงพอดี “นั้นไต๋บูรณ์มาแล้ว ป่ะคุณประพล เอารถไปจอดเก็บที่บ้านไต๋บูรณ์เลยดีกว่า” นายชนบทกล่าว เมื่อทุกอย่างพร้อม เรือโชคสุทธาทิพย์ จึงได้ฤกษ์ออกเดินทางสู่ท้องทะเล มุ่งหน้าสู่เกาะหมากจุดหมายไดร์หมึกในค่ำคืนนี้ “ทำไมวันนี้ ทะเลมันเรียบไม่น่าเชื่อ” ไต๋บูรณ์เปรยออกมาขณะขับเรือพ้นหัวเกาะช้าง “ทำไมเหรอ บูรณ์เมื่อวานมันเกรี้ยวกราดรึไง” นายชนบทถาม “ใช่คลื่น 2 เมตรกว่าได้ สงสัยพี่โยมา มันเลยเงียบ” ไต๋บูรณ์กล่าว การสนทนาดำเนินไปกระทั้งเรือมาถึงเกาะหมาย ดวงตะวันยังลอยอยู่เหนือท้องฟ้า “เดี๋ยวลองตกหมึกกลางวันดูดีกว่า เผื่อหมึกจะจับโยทะกากลางวันเหมือนหมึกแถวศรีราชา ก็ได้” นายชนบทกล่าว ก่อนจะลุกเดินไปหยิบคันเบ็ดที่โยทะกาผูกไว้ที่ปลายสาย แล้วดีดคันส่งโยทะกาสู่พื้นน้ำ กิจกรรมตกหมึกเริ่มขึ้นในขณะที่ดวงอาทิตย์ยังไม่ลาลับขอบฟ้า

สมาชิกทุกคนต่างช่วยกันตกหมึก ตั้งแต่ตะวันยังไม่ตกดิน กระทั่งแสงดาวส่องแสงระยิบระยับเต็มท้องฟ้า ก็ยังไม่มีหมึกเกาะโยทะกาเลยสักตัว ขณะที่ความหวังที่จะได้หมึกสักตัวเริ่มริบหรี่ลง คุณประพลก็เรียกความหวังให้กลับคืนมา เมื่อโสกหมึกกล้วยขึ้นมาได้ เป็นตัวแรก เรียกความหวังให้บรรดาคนตกหมึกกลับมากระปรี่กระเป่าอีกครั้ง จากหมึกตัวแรกก็มีตัวที่ 2 ตัวที่ 3 และตัวที่ 4 ตามมา แต่จะเป็นหมึกหอมทั้งหมด “เอ๊ะ วันนี้ทำไมหมึกหอมเยอะจัง” หนุ่ยบึงสำราญเปรยเสียงออกมา ขณะที่กระแสน้ำไหลแรงขึ้นจนโยทะกาปลิวไปตามกระแสน้ำ “ บูรณ์ จะเฉหมึกกี่โมง” นายชนบทเอ่ยปากถามไต๋บูรณ์ “น้ำหยุดเดิน นู้นแหละ ตี 2 ได้มั่ง” ไต๋บูรณ์กล่าว “งั้นไต๋บูรณ์ไปนอนเอาแรงสะ เดี๋ยว ตี 2 ผมจะไปปลุก” นายชนบทกล่าว เป็นที่น่าแปลกมาก น้ำที่เริ่มไหลแรงได้เพียงไม่นานกลับเบาลง ในขณะที่ดวงจันทร์ดวงโตเริ่มเคลื่อนตัวโผล่ขึ้นมาจากสันเขาของเกาะหมาก นายชนบทเงยหน้าไปเห็นดวงจันทร์ แทบจะกลายร่างเป็นมนุษย์หมาป่าเสียให้ได้ “เฮ้ยพระจันทร์ขึ้นตอนนี้ กว่ามันจะตกก็ไม่ปาเข้าไป 7 โมงเช้าเลยรึวะเนี่ย ต้องรีบไปปลุกไต๋บูรณ์ให้ลุกมาเฉหมึกก่อนดีกว่า” นายชนบทคิดได้ดังนั้น จึงวางคันเบ็ดตกหมึกลงแล้วเดินไปปลุกไต๋บูรณ์ให้ตื่นมาเฉอวน “บูรณ์พระจันทร์จะขึ้นแล้ว น้ำก็เดินเบาเกือบตายสนิดแล้ว เฉอวนเลยดีกว่า ตี 2 ค่อยเฉใหม่อีกรอบ” นายชนบทตัดสินใจปลุกไต๋ให้ลุกขึ้นมาเฉอวน การตัดสินใจครั้งนี้ ทำให้เราได้หมึกมา 100 กว่าตัว

“คุณประพล เหยื่อก็มีแล้ว น่าลงสายไว้ท้ายเรือสักเส้นหนึ่งนะเผื่อจะมีปลาสากมาฉวย” นายชนบทกล่าวคำแนะนำ คุณประพล คว้าคันไปเกี่ยวหมึกก่อนจะนำไปปล่อยสายไว้ท้ายเรือ ส่วนนายชนบท หยิบคัน ที่ใช้สำหรับลอยสายปลาอินทรี ขึ้นมาเกี่ยวหมึก แล้วไปปักไว้ข้างท้ายเรือ เพียงชั่วพริบตาเดียว คันชุดลอยปลาอินทรี ก็เกิดอาการโค้งวูบตามแรงกระชาก เสียงรอก Newell 220 กรีดเสียงดังลั่น นายชนบทไม่รีรอปล่อยเวลาให้เนิบนาบ เพราะเสียงรอก Newell เวลามันแหกปากร้อง มันบาดหัวใจคนได้ยิน เหลือเกิน “นี่แนะ อยู่” นายชนบทคว้าคันขึ้นมาวัด ปลายคันโค้งงองุ้ม จนคนที่ได้เห็นเสียวว่าจะหัก “สงสัยจะเป็นสากใหญ่เสียละม้าง ลากรอกวี่งจู๊ด ออกอย่างนี้ น่าจะเป็นสากดำ ” หนุ่ยบึงสำราญ ฟันธง ดังเปรี้ยง เกมส์การต่อสู้มาคั้นรายการ ตกหมึกเสียแล้ว “เฮ้ย ๆๆ มันเหินขึ้นผิวน้ำแล้ว ท่าจะเป็นไอ้ช่อนสะละม้าง” นายชนบทกล่าว เมื่อเห็นพฤติกรรมการสู้เบ็ดแบบนี้ “ไอ้ช่อนใหญ่ จริงๆด้วย” ไต๋บูรณ์ยืนถือตะขอ ร้องอุทานออกมาเมื่อแลเห็นรูปพรรณของมันอย่างชัดเจน เกมส์การต่อสู้ไม่ยืดเยื้ออย่างที่คิดสายเอ็น 12 ปอนด์ สามารถหยุดช่อนทะเลไซร์ 11 กิโลลงได้ เมื่อ นายชนบท งัดจนปลาลอยเข้ามาเทียบข้างเรือให้ไต๋บูรณ์เอาตะขอเกี่ยวขึ้นมาทุบกระบานบนเรือได้สำเร็จ “เอาขึ้นมาได้ยังไง สายเล็กนิดเดียวเอง” ไต๋บูรณ์อุทาน ไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง เวลาผ่านไปกระทั้ง ได้เวลา ตี 2 ไต๋บูรณ์ทำการเฉอวนอีกครั้งและช่วงตี 4 อีก 1 ครั้ง ทั้ง 2 ครั้ง เราไม่ได้หมึกเพิ่มขึ้นอีกเลย แม้จะมีหมึกในห้องขังเหยื่อเพียง 100 กว่าตัว ก็ไม่ทำให้ความตั้งใจที่จะออกไปไกลถึง LAT 10 ล่มสลายไปได้ “ป่ะ บูรณ์แม้จะได้เหยื่อแค่นี้ เราก็ไม่ถอย เดินหน้าเต็มตัว สู่กลางอ่าว เราจะไปฉลองสงกรานต์กันที่นั้น” คำประกาศิต จากนายชนบทที่กล่าวกับไต๋บูรณ์เมื่อยามฟ้าเริ่มสาง

เรือโชคสุทธาทิพย์ แหวกพื้นน้ำอ่อยอิ่ง ด้วยความเร็ว 7 น๊อต ผ่านหัวเกาะกูด มุ่งหน้าลงทางใต้ด้วยเข็มทิศ 180 องศา จุดหมายปลายทางข้างหน้า คือ LAT 10 ระหว่างการเดินทาง ที่ยาวนาน คงไม่มีอะไร เล่นดีไปกว่า การปล่อยสาย Trolling ด้วยเหยื่อเบิรด์ ที่อภินันทนาการมาจาก พี่หมู โอเชี่ยน เพราะเหยื่อเบิรด์ไม่เคยทำให้เหงาเลย สักทริบเดียว และครั้งนี้ก็เช่นกัน เราได้ ปลาโต้มอญ ขึ้นมาทำปลาเค็มแดดเดียว หลายสิบตัว ระหว่าง ที่เรือโชคสุทธาทิพย์มุ่งหน้าสู่จุดหมาย สายตานายชนบทก็เหลือบไป เห็นวัตถุอย่างหนึ่งกำลังลอย ปริ่มน้ำในระยะไกล “บูรณ์ นั้นมัน ซั่งลอย รึเปล่า” นายชนบทเอ่ยปากถามพร้อมกับชี้นิ้วไปยังเป้าหมาย ที่ตำแหน่ง 2 นาฬิกา “น่าจะใช่ซั่งครับพี่โย” ไต๋บูรณ์ตอบ “งั้นแวะ ซ้อมมือกับโต้มอญหน่อยแล้วกัน” นายชนบทกล่าว ไต๋บูรณ์พยักหน้า งึกๆ ก่อนจะปันพังงาเลี้ยวขวา หันหัวเรือออกนอกเส้นทาง มุ่งสู้ซั่งลอยน้ำทันที “เอ้า พวกเราเจอซั่งลอยน้ำแล้ว ใคร ใคร่จิ๊ก ก็จิ๊ก ใคร ใคร่เล่นหมึกกระตอย ก็เชิญเลยนะครับ” นายชนบทตะโกนบอกพรรคพวก ให้เตรียมตัวให้พร้อมกับเกมส์ซ้อมมือเบาๆ น้าเล็ก ศรีราชา ยืดทำเลท้ายเรือ ดีดเหยื่อจิ๊กขนาดเล็ก ออกไปยังตำแหน่งข้างๆ ซั่งลอย คุณประพล และคนอื่นๆ เรียกร้องหาหมึกกระตอย ตัวเล็กๆ กันจ้าละหวั่น และเพียงหมึกกระตอยตกกระทบผิวน้ำ มหกรรมรุมทึ้งหมึกก็เกิดขึ้น ฝูงโต้มอญ หันปรี่วิ่งงาบหมึกกระตอยตัวนั้นทันที สงครามขนาดย่อม อุบัติ ขึ้นที่หัวเรือแล้ว ส่วนท้ายเรือ เล็ก ศรีราชา ก็วาดรวดลายหลอกล่อ ปลาโต้มอญ ตัวใหญ่ ที่เผยโฉม อยู่นอกฝูงแต่ไกล ให้หันมาสนใจเหยื่อจิ๊ก ซึ่งก็สำเร็จเสียด้วย

ลีลาโต้มอญกระโดดตีลังกา ตกกระทบน้ำ เสียงดัง ‘ตูม ตาม’ เป็นระยะ เรียกเสียงเฮ ดังลั่นทุกครั้ง ความมันส์ ความสนุก เข้ามาครอบงำ บรรดานักตกปลา แม้แต่ น้องปุ๋ย และ ชัย หรือหนุ่ยบึงสำราญ สนุกสนานกันใหญ่ เวลาผ่านไป ซากปลาโต้มอญ นอนเกลื่อนเต็มพื้นเรือ จนหมึกกระตอย หมดเกลี้ยงห้องเหยื่อ นายชนบทเห็นท่าไม่ดีแน่ถ้าไม่รีบให้พลพรรคหยุด เหยื่อตัวใหญ่คงไม่วายโดนสอยมาเกี่ยวเบ็ดเป็นแน่ “พอแล้วดีกว่า เดี๋ยวจะเข้าหมายมืด” นายชนบทร้องบอกเหล่าสมาชิก มหกรรมถล่ม ‘จิ้งจอกทะเล’ จึงมีอันต้องยุติลง เรือโชคสุทธาทิพย์ เดินฝีจักรมุ่งหน้าสู่หมาย ‘ซากเรือจม’ ต่อไป “จะถึงหมายสักกี่โมงกี่ยามละครับพี่โย” เล็ก บ้านบึง เอ่ยปากถามขณะที่เรือแล่นแหวกผิวน้ำ “เรือวิ่งอีกประมาณ 3 ชั่วโมงกว่า ก็ถึงแล้ว สัก ทุ่มกว่าๆ นั้นแหละ ไปนอนเอาแรงดีกว่า” นายชนบทกล่าว เวลานี้คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการได้หลับสักตื่น

ใ เสียงเครื่องยนต์เบาเสียงลง เป็นสัญญาณบ่งบอกให้รู้ว่า เราได้เดินทางมาถึง หมายตกปลาแล้ว ไต๋บูรณ์วนเรือหาเชื้อปลา จนพบกองเชื้อขนาดมหึมา ตำแหน่งทิ้งสมอถูกกำหนด ก่อนที่ไต๋บูรณ์จะบังคับเรือไปยังตำแหน่งที่จะทิ้งสมอเรือ “เตรียมตัวกันได้แล้วครับพี่น้องเรามาถึงหมายแล้วอีกไม่กี่อึดใจเราจะเผชิญกับความมันส์กันแล้ว” นายชนบท ตะโกนร้องบอกเพื่อนๆ ให้เตรียมตัวให้พร้อม เหยื่อ Jig จากจีนแดงราคาถูก ถูกดีดลงสู่น้ำ รอจนกระทั้งเหยื่อจมลงสู่พื้นดินที่ระดับความลึก 62 เมตร แล้วระบำส่ายเอวก็เริ่มขึ้นตามจังหวะ ‘ป๊าบ ป๊าบ ป๊าบ’ เพียงไม่นาน นายชนบทก็รับรู้ถึงแรงกระชากจากปลายสาย “ตึ๊บ นี่แนะ กินไวดีเหลือเกิน” นายชนบท วัดคันและออกแรงรั้งคันไว ปลาคู่ต่อสู้ดำดิ่งกดหัวมุดลงสู่เบื้องล่าง “อารายกาน จะกินเร็วขนาดนี้เลยรึ” คุณประพล ส่งเสียงดังขึ้นมา แล้วรีบดีด คันส่งเหยื่อ ลงสู่พื้นน้ำด้านล่าง และทันที่ที่เหยื่อแตะพื้น “อึ๊บ นี่แนะผมก็ได้เหมือนกัน ฮะ ฮ่า นี่เห็นมั๊ย ” คุณประพล แสยะยิ้มออกมาด้วยอารามความดีใจ ปลายคันเบ็ดงองุ้ม จนแทบหมดแอ๊คชั่น การต่อสู้ดิ้นร่นเพื่อปลดปล่อยอิสรภาพเกิดขึ้นอีกฝ่ายพยายามบังคับ เพื่อต้องการจะชนะ อีกฝ่ายที่พยายามดิ้นร่นหนีจากการพันธนาการ “พี่ประพล ท่าจะตัวใหญ่ไม่ใช่เล่นแล้วตัวนี้” หนุ่ยบึงสำราญเอ่ยปากออกมาเสียงดัง “”มันแน่อยู่แล้ว คันโง้ง ขนาดนี้จะตัวเล็กไปได้ยังไง” คุณประพลกล่าวตอบ

ในที่สุดสิ่งที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อคุณประพล งัดเอาคู่ต่อสู้หงายท้องขึ้นสู่ผิวน้ำ “ไอ๋หย๋า.......ทำไม มันมีแต่หัววะ แล้วมันโดนตัวอะไรงาบไปแดร๊กกันละนี่” คุณประพลสบถเสียงดังออกมาเมื่อเห็นซากปลาที่ตัวเองงัดขึ้นมาเหลือเพียงแค่ส่วนหัว “สงสัยจะโดนไอ้หลามล่อไปแดร๊กสะละม้าง” นายชนบทกล่าวเสริม ในขณะที่ กำลังเกิดความสงสัยกับสิ่งที่เกิดขึ้น นายหนุ่ยบึงสำราญ ที่ลงเหยื่อหมึกตายไว้ ก็ต้องเกิดอาการสะดุ้งสุดตัว เมื่อปลายสายถูกปลากระชากอย่างแรง “ อะไรกันวะ เมื่อกี่มันยังแค่ตอด ตึ๊บๆ อยู่เลย อยู่ๆ ดันออกวิ่งจู๊ด สะนี่ มันตัวอะไรกันละวะ” หนุ่ยบึงสำราญอุทานร้องเสียงหลง คัน Shimano Triton 30 ปอนด์ โค้งง้อ แบบที่เจ้าตัวไม่เคยเห็นมาก่อน “ตัวอะไรกินเบ็ดเราวะ งัดไม่ขึ้นเลยพี่” หนุ่ยบึงสำราญ กัดฟัน เห็นกรามขึ้นเป็นสันนูน “ปลายักษ์กินเบ็ดไงหนุ่ย” นายชนบท ส่งเสียงแซว “อ้าว เฮ้ยหลุด เบาเฉยเลย” หนุ่ยบึงสำราญ สบถเสียงออกมาเมื่อรู้สึก ที่ปลายสายเบาหวิว และเมื่อหนุ่ยกรอสายเก็บขึ้น สิ่งที่เห็นก็คือ ปลากะรีซี ตัวเท่าฝ่ามือกางถูกปลาใหญ่งาบจนเกล็ดถลอกปอกเปิก ไปทั้งตัว “นี่แสดงว่าปลากะรีซีตัวนี้มันติดเบ็ดเอ็งมานานแล้ว แล้วร่องรอยแบบนี้ น่าจะเป็นเก๋าใหญ่มาคาบมันอีกที” นายชนบท Confirm ตามประสบการณ์ ที่เคยเจอมา ขณะที่หลายคนกำลังกล่าวขวัญกับเหตุการณ์ที่หนุ่ยบึงสำราญประสบมาอยู่นั้น

น้องปุ๋ย ที่นั่ง Jig อยู่ทางหัวเรือ กำลังแสดงอาการงัดคันอย่างเอาเป็นเอาตายกับปลา “เออ นั้นแหล งัดอย่างนั้นอย่างยอมมัน” เสียงเชียร์จาก เจ้าชัย ที่ส่งเสียงเชียร์แฟนสาวดังอยู่ข้างๆ ไม่นานนัก น้องปุ๋ยก็งัดเอาปลาอังเกยไซร์ใหญ่ขึ้นมาลอยตุ๊บป่องให้จุ่มโพ่ เอาสวิงช้อนขึ้นมานอนบนพื้นเรือสำเร็จ “เฮ้ ได้ปลาแล้วเฮีย ฮิ ฮิ ” เสียงน้องปุ๋ย ร้องออกมาด้วยความดีใจ ก่อนที่สาวเจ้าจะหย่อนเหยื่อ Jig ลงน้ำไปใหม่ “อึ๊บ นี่แน่ะ ปลาติดอีกแล้วเฮีย” น้องปุ๋ย ส่งเสียงร้องด้วยความดีใจอีกครั้ง “อารายฟ่ะ ปลากินแต่คันสาวๆ ของเรามันไม่สนใจเลยรึไง” เสียงคุณประพล ดังเล็ดรอดออกมาจากริมฝีปากที่เปิดเผยอขึ้นเล็กน้อย “ฮะ ฮ่า ของเรามันก็กินเหมือนกัน แหม พูดยังไม่ทันขาดคำเลย มันฉวยสะแล้ว ปลาอะไรวะ ดิ้นดีจัง” คุณประพล ตะโกนร้องออกมาอย่างดังด้วยความสะใจ หลังจาก ที่บ่นพึมพำปลาไม่ฉวยเบ็ดตัวเองมานาน เกมส์การฉุดกระชากระระหว่างตนกับปลา ทำท่าจะยืดเยื่อ เมื่อคู่ต่อสู้ของคุณประพล ไม่ยอมพ่ายโดยง่าย ในขณะที่ เล็กบ้านบึง เล็กศรีราชา น้องปุ๋ย รวมทั้ง ประสูติ ที่ยึดทำเลท้ายเรือ ต่างกำลังเล่นชักคะเย่อกับปลา ที่ถาดโถมเข้ามาเล่นงานอย่างบ้าเลือด ทั้งเหยื่อ Jig หรือเหยื่อหมึกเป็น แม้กระทั้งหมึกตายที่หนุ่ยเกี่ยวลงไปก็โดนสวาปาม หมด หันกลับมาดูคุณประพล ที่กำลังกัดเอาคู่ต่อสู้ลอยขึ้นนอน อ้าปากพะงาบ ทันที่ที่ได้เห็นรูปโฉมของปลาคู่ต่อสู้ ไต๋บูรณ์ถึงกับอุทานร้องออกมาอย่างดัง “ไอ้แดงเขี้ยวตัวใหญ่” มันเป็นปลาอดงเขี้ยวตัวใหญ่เกิน 6 กิโล ที่คุณประพล ตกขึ้นมาได้ด้วยเหยื่อ Jig ยี่ห้อ Hinomiya เหยื่อ Jig ราคาถูก ที่พึ่งจะซื้อไปจากนายชนบท

“เอ๊ะ นั้น ตัวของเล็กบ้านบึง คงจะไม่ธรรมดาสะแล้ว เห็นอัดอยู่พักใหญ่แล้วนะนั้น” นายชนบทกล่าว “ปลาอะไรไม่รู้พี่แรงมันมากมายมหาศาล จริงๆ” เล็กบ้านบึงกล่าวก่อนจะออกแรงงัดเอาตัวใต้น้ำเหินขึ้นสู่ผิวน้ำ ด้วยความมุมานะ และพยายามของเล็กบ้านบึง ในที่สุด แสงสีเงินยวงก็วาววับสะท้อนขึ้นมาจากใต้น้ำ จนมันลอยขึ้นมาถึงผิวน้ำ “ เฮ้ย ไอ้โฉมงาม” เพียงเห็นเรื่องร้างมันถนัดตา หลายคนก็ส่งเสียงอุทานออกมาเกือบพร้อมกัน “โฉมงามกินกลางคืนแบบนี้ มีหวังพรุ่งนี้เช้ามีเฮ ... แน่” คุณประพลกล่าวด้วยความหวัง ข้างฝ่ายเล็กศรีราชา กำลังสนุกกับเกมส์ Jigging ปลากะมงตาเหลือก โฉบเหยื่อ Jig เป็นว่าเล่น ทำเอาคนตก ถึงกับออกอาการเหนื่อย เกมส์ตกปลายังคงดำเนินการต่อไป ปริมาณปลาเพิ่มขึ้นจนไม่มีที่จะเก็บ น้ำแข็งก็ดันมาหมดเอาเสียนี่ โชคเรายังดี เมื่อมีเรือกู้ลอบ เดินทางมาทางเรือเราจอดอยู่ การเจรจาขอแบ่งปันน้ำแข็งเพื่อเอามาดองปลาจึงเริ่มขึ้น ไต๋เรือลอบ ผู้ใจดีคนนั้น แบ่งปันน้ำแข็งให้เรา 2 กระสอบ เมื่อลังแช่ปลาเต็มหมด เราจึงเดินทางกลับเข้าฝั่ง

เมื่อมองดูปริมาณปลา ที่ได้ในทริบนี้ มันมากมายเสียเหลือเกิน มันเหลือพอนำไปแจกจ่ายให้ญาติ หรือให้เพื่อนบ้านเสียอีก มานึกดูอีกที จำนวนปลาขนาดนี้ กับเวลาที่ใช้ไป 4 วัน 3 คืน ในมากมายจริงๆ เมษาฮาวาย สำหรับพวก ในปีนี้ เป็นการพักผ่อนที่วิเศษที่สุด การได้ออกเรือตกปลากับเพื่อนๆ ผู้มีใจรักตกปลา เท่านี้ก็สุขใจแล้ว หลีกหนีความสับสนวุ่นวายทางสังคมที่แบ่งฝักแบ่งฝ่าย ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าพวกเขาเหล่านั้น ทำไปเพื่ออะไร? หรือทำไปเพื่อใครกัน? ทำไปแล้วใครได้อะไร ? แล้ว ใครเสียอะไร? แต่ที่แน่ๆ ประเทศไทยเราเสียหายยับเยิน ละครับ สำหรับพวกเรา ขออิ่มเอมกับความสุขที่ได้รับจากท้องทะเลจะดีกว่า ทะเลยามหน้าร้อน ความสดชื่นรับลมเย็นกลางทะเล ที่คอยช่วยผ่อนคลาย ความร้อนอบอ้าวได้เป็นอย่างดี แล้วเจอกันใหม่ นะ สวัสดี..........

[กลับสู่หน้าเมนูหลัก]


Home | Bicycle | Offroad | Fishing | Radio Control | GPS Corner | Second hand | Member area
Copyright © 2000, www.WeekendHobby.com, All right reserved.

Contact Webmaster