WeekendHobby.com Enjoy It With Friends.. :)

ขอขอบคุณ พี่เสือปลาขี้เมา ที่ส่งเรื่องนี้มาให้ครับ
ทริพตกปลาเที่ยวนี้ก็เริ่มขึ้นเมื่อวันเสาร์ที่ 3 กพ.44 โดยมีสมาชิกหน้าเดิมๆคือ เพ่หมู อ่อนนุช (โปรโมเตอร์),สมบูรณ์ห้วยขวาง และผมเสือปลาขี้เมา ส่วนหน้าใหม่(แต่เก่า+เก๋ามาจากที่อื่น)ก็มี ลุง ส.(เจ้าของแพคนรักธรรมชาติ),นายแก้ว,เอ ทาโร่ (จากBP. Angler Club) และเจ้าสำนักตั้ม(จากBP. Angler Club) รวมนักตกปลาแค่7คน อิอิอิ..แต่ขนอุปกรณ์ตกปลาไปร่วม 25ชุด

ทริพ ไปแคะเก๋าหลังเกาะกูด โดย...เสือปลาขี้เมา

พวกเราเผ่นออกจากกรุงเทพฯ เวลาประมาณ 13.30 น. (อิอิอิ..เป็นธรรมเนียมของกลุ่มนี้จริงๆ ที่ชอบ Late นัดไว้เที่ยงครึ่งแต่กว่าจะออกก็บ่ายกว่า) พวกเรามาถึงท่าเรืออนุรี ที่บ้านน้ำเชี่ยว ตราด เวลาประมาณ 17.00 น. เจอไต๋วุฒินั่งซดช้าง รอพวกเราอยู่ที่ร้านพี่สาว พอเห็นหน้าพวกเราไต๋วุฒิได้ยิ้มเผล่แล้วแซวว่า นัดไว้บ่าย 3 โมงแต่มาถึง 5 โมง ยังมาเร็วกว่าที่คิด พวกเราก็รีบขนของลงเรือทันที เรือพิชิตมัสยา ได้แล่นออกจากท่าเรือตอนเกือบจะหกโมงเย็นแล้ว วิ่งไปตามเส้นทางออก ที่จะออกทะเล เมื่อเรือแล่นออกจากปากคลองน้ำเชียว สู่น่านน้ำทะเลก็อัดความเร็วเต็มที่ เพื่อจะวิ่งไปถึงจุดไดน์หมึกบริเวณอ่าว สลักเพชร ของเกาะช้าง พวกเราก็เริ่มตั้งวงเหล้าบนหลังคาเรือตามธรรมเนียมอันดีงาม ผมมองวง เหล้าแล้วรู้สึกค่อนข้างเงียบเหงาไม่เหมือนคราวที่แล้วที่มีเพื่อนร่วมเดินทางกันอย่างครึกครื้นมากกว่าคราวนี้ ซึ่งมีคนร่วมวงก๊งสุราแค่ 3 คนครึ่งเท่านั้น คือหมู. เจ้าแก้ว และผม ส่วนบูรณ์ นานๆ ถึงจะมาเติมเหล้า (ไปนั่งประจบผู้ติดตามอยู่) เอ ทาโร่ ก็ไม่ดื่มเนื่องจากไม่ค่อยสบาย ลุง ส. ก็ดื่มไม่ได้เนื่องจากแก่แล้ว เจ้าสำนักตั้มก็ไม่ดื่มอยู่แล้ว พวกเราทั้งหมดมารวมตัวบนหลังคาเรือตอน 19.00 น. เพื่อรับประทานอาหารค่ำร่วมกัน หมึกเอ๋ยหมึก เจ้าหายไปไหนวุ้ย!!! เรือพิชิตมัสยา มาถึงจุดจอดไดน์หมึกเวลาประมาณ 2 ทุ่มเศษๆ หลังจากนายดอน ลูกเรือ ถีบสมอลงน้ำดังเสียงดังโครม !!!! แล้ว พวกเราหลายคนก็แปรสภาพเป็นนักตกหมึก เช่นลุงส. (เมื่อทริพกลาง เดือน มค.ที่ผ่านมาลงเรือ BGN.ตกหมึกคืนเดียวได้ 100 กว่าตัว) เรียกหาโยทะกาตัวเก่งสีเงินจากเพ่ หมู แต่ปรากฎว่าหมูลืมเอามาจากเรือ BGN.ในทริพก่อน ลุงส. แกเลยบ่นพึมพำ เป็นหมีกินผึ่ง ก่อนจะคว้าโยทะกาสีขาวตกหมึกแทน ขณะที่การตกหมึกได้เริ่มขึ้น วงเหล้าบนหลังคาก็เริ่มเงียบเหงา จนมีท่าทีว่าจะเลิกรา เนื่องจากสมาชิกในวงคือพี่หมู อ่อนนุช ได้ขอตัวไปนอน หลังจากเรือจอดได้ไม่นานโดยให้ เหตุผลว่าเมื่อวานกว่าจะกลับถึงบ้านก็ปาเข้าไปตี 4 กว่า (ไปทำอะไรมาละ เพ่?) หลังจากพี่หมูไปนอน ผมกับ เจ้าแก้วนั่งกินกันต่อจน ”บลูอีเกิ้ล” หมดขวดแรก พอเริ่มต่อขวดที่ 2 ได้หน่อย เจ้าแก้วก็เริ่มบ่นว่าง่วง มันว่าเมื่อคืนนอนตี 2 ผมก็บอกว่านอนตี 2 เหมือนกัน (อิอิอิ…ไม่บอกว่าไปทำรัยถึงนอนดึก)

แล้วผมกับเจ้าแก้วก็มุดเข้าเก๋งนอนเอาแรง ปล่อยให้ลุงส.,บูรณ์,และเจ้าสำนักตั้ม ตกหมึกกัน ผมตื่นขึ้นมาตอนเวลาตี 2 ลงมาจากที่นอนบนหลังคาเรือ เจอตั้มตกหมึกอยู่คนเดียว เมื่อมองไปที่ห้องขังเหยื่อเห็นหมึกว่ายน้ำอยู่ประมาณ 10 ตัว ตั้มบอกว่าหมึกไม่ค่อยกินเหยื่อ ผม ก็ประกอบคันสปิน.เพื่อช่วยตกหมึกทำเหยื่อ ตั้มบอกว่า ไต๋วุฒิจะเฉหมึกตอนตี3 ผมก็เลยนั่งตก หมึกเป็นเพื่อนตั้ม เรา 2 คนช่วยกันตกหมึกถึงตี 3 ได้หมึกรวมกันเพิ่มอีก10กว่าตัว รวมแล้วได้หมึกทั้งหมดประมาณ 20 กว่าตัว พอตี 3 พระจันทร์ตกไต๋วุฒิก็ตื่นขึ้นมาเรียกลูกน้องมาเฉหมึก ครั้งแรก ได้หมึกประมาณ 70-80 ตัว แล้วไต๋วุฒิก็บอกว่าจะเฉครั้งใหม่ตอนตี 5 แล้วไต๋กับลูกน้อง ก็หลับต่อทิ้งให้ผมกับตั้มตกหมึกกันต่อไป ซึ่งเราทั้งคู่ก็ตกหมึกแบบง่วงๆ โดยปักคันไว้ที่กระบอกปักคันเบ็ด แล้วก็นั่งสัปหงกกัน พอตี 5 ไต๋วุฒิก็ตื่นขึ้นมาเฉหมึกอีกคราวนี้ได้หมึกติดอวนขึ้นมาฝูงใหญ่เกือบ 200 ตัว ไต๋วุฒิเกาหัวแล้วบ่นว่า "มันหายไปไหนกันหมด" แล้วบอกว่าก่อนสว่างจะเฉอวน อีกครั้งหนึ่ง แต่ครั้งนี้มีปลาหัวอ่อนติดอวนขึ้นมาเยอะผมเลยบอกให้เด็กเรือเก็บใส่ถุงแล้วแช่ไว้ ในคูลเลอร์ (ได้ประมาณ 2 ถุงใหญ่) เผื่อไว้ทำเหยื่ออ่อยหรือไว้เป็นเหยื่อตกปลาเล็ก แล้วผมก็มุดเข้าเก๋งเรือเพื่อนอนเอาแรงไว้สำหรับวันรุ่งขึ้น โดยไม่สนใจที่จะตกหมึกต่อไปแล้ว เพราะว่าตัวง่วงมาเยือน ความเซ็งเมื่อเจอปลาเล็กผลาญเหยื่อ เมื่อผมตื่นมาอีกครั้งขณะนั้นเป็นเวลาเกือบ 8 โมงเช้าแล้ว

เรือกำลังวิ่งอยู่ดูทิศทางเรือวิ่งแล้วพ้นแนวเกาะกูดไปแล้ว เมื่อไปดูที่ห้องขังเหยื่อพบว่ามีหมึกอยู่ประมาณ 300 ตัวเศษๆ ผม ได้ถามไต๋วุฒิว่าเฉครั้งที่ 3 ได้กี่ตัว คำตอบคืนได้ 50 กว่าตัว ไต๋บอกว่าอีกประมาณ 1 ชม.จะถึงหมาย แรก 08.30 น. อาหารเช้าก็เสร็จ และพวกเราก็ล้อมวงกินข้าวเช้ากัน 09.00 น. เรือก็มาถึงหมายแรก แต่กว่าจะจอดเรือเข้าที่ต้องใช้เวลาเกือบ ครึ่งชม. เนื่องจากลมกับกระแสน้ำพัดสวนทางกัน แถมยังมีความแรงเท่าๆ กันด้วยทำให้เสียเวลาในการจอดเรือมาก ทันทีที่เรือจอดพวกเราทุกคนก็ลงเหยื่อกัน ผมก็ใช้ชุด Penn Inter20 ลงเหยื่อหมึกตัวเบ่อเริ่ม โดยตั้งความหวังที่จะตกปลาเก๋า แต่นรกเป็นพยานเถอะ!!! เหยื่อที่ผมปล่อยไป ได้ถูกปลาเล็กมารุมตอมเหยื่อจนเหยื่อรุ่งริ่ง แต่แล้วเสียงเฮ ก็ดังขึ้นมาจากท้ายเรือ เมื่อพี่หมูอัดปลาเก๋าหนักประมาณ 5 โล.ขึ้นมาเปิดเกมส์ และท้ายเรือก็เฮกันเป็นระยะเมื่ออัดปลาเก๋าตัวขนาด 4-5 โล.ขึ้นมาได้อีกพร้อมทั้งอั่งเกยไซน์พอๆ กันขึ้นมาอีกหลายตัว ในขณะที่กลางเรือกับหัวเรือยังไม่มีใครอัด ปลาขึ้นมาได้ (ซึ่งผม,เอ,ตั้มกับไต๋วุฒิตกอยู่) และแล้วไต๋วุฒิก็อัดปลาเก๋าใหญ่ขึ้นมาได้ มันเป็น ปลาเก๋าขนาดใหญ่หนักประมาณ16 กก.โดยถูกสายแฮนด์ลายขนาด130ปอนด์ และเจ้าอาละวาดตั้มก็อัดปลาอั่งเกยขนาดประมาณ 2-3 โล.ขึ้นมา ส่วนผมกับเอ ยังใบ้อยู่แถมยังเจอปลาเล็กทำลาย เหยื่ออยู่ตลอดเวลา และแล้วไต๋วุฒิก็สั่งย้ายหมายเนื่องจากปลากินห่างตัว หมายที่ 2 ใช้เวลาเดินทางประมาณ ชม.เศษ ซึ่งก็เหมือนกับหมายแรกคือใช้เวลาจอดเรือร่วมครึ่งชม. พวกเราได้ปลาอีกประมาณ 4-5 ตัว ส่วนใหญ่จะเป็นข้างปานตัวประมาณ 1กก. กับอั่งเกยตัวประมาณ 2 กก. แต่แลกด้วยการศูนย์เสียเหยื่อไม่น้อยกว่า 20ตัว จากการถูกรุมทึ้งเหยื่อจากปลาเล็ก หมายนี้ผมกับเอ ยังคงไม่ได้อัดปลาเหมือนหมายแรก หมายที่3 ก็ยังใช้เวลาเดินทางประมาณชม.เศษๆ เวลานั้นประมาณเที่ยงเศษ ข้าวเที่ยง เสร็จแล้ว

แต่ผมตั้งใจว่าถ้าไม่ได้ปลาก็จะยอมอดข้าวเที่ยง แต่แล้วผมก็ตีไข่แตกด้วยข้างปานตัวขนาด 1โล. ประเดิมหมายนี้เป็นคนแรก แต่แล้วตัวที่2 ของหมายนี้เป็นของไต๋วุฒิโดยได้อัดเก๋าใหญ่ขึ้นมาอีกหนักประมาณ 10 กก. ต้นๆ หมายนี้เราเฝ้ากันอยู่ถึงบ่าย 2โมง ได้ปลามาประมาณ 10 ตัว ซึ่งปลาเล็กก็ยังถล่มเหยื่อต่อไปจนต้องย้ายหมายอีก หมายนี้เอยังตีไข่ไม่แตกคนเดียว หมายที่4 เรือจอดประมาณบ่าย 4 โมงเย็น ตอนนั้นลมกับกระแสน้ำอ่อนลงมาแล้วทำให้ จอดเรือได้ง่าย ไต๋วุฒิก็ยังโชว์การตกปลาใหญ่ให้พวกเราดูอยู่อีกโดยการอัดปลาเก๋าขนาด 10 กก.ขึ้นให้ดูถึงอีก 2 ตัว ผมก็ได้ปลาตัวที่ 2 อีก1ตัว คือปลาข้างปานขนาด1โล. อีก หมายนี้ได้ปลาประมาณ 7-8 ตัว หมายนี้เอ เจอปลากินแต่หลุดไปก่อนที่จะเห็นตัวปลา เราถอนสมอย้ายเรือใน เวลาประมาณเกือบ 5 โมงเย็น โดยที่ไต๋วุฒิบอกว่าวิ่งเรืออีกประมาณ 2 ชม.จะไปถึงซากเรือแล้ว ผมมองลงไปที่ห้องขังเหยื่อ เห็นเหยื่อเหลือประมาณ 120-130 ตัวเลยบอกให้ทุกๆ คนประหยัดการใช้เหยื่อหน่อย เดี๋ยวจะไม่พอตกปลาตอนกลางคืนที่ซากเรือจม ที่น่าเบื่อทั้ง 2 ซาก เรามาถึงหมายซากเรือประมาณ1ทุ่ม. หลังจากอาหารค่ำ เราก็เริ่มตกปลากันต่อ ปลาก็ มีกินเหยื่อเป็นระยะๆ ส่วนมากจะเป็นข้างปานกับอั๋งเกยตัวประมาณ 2โล. พอเวลาประมาณ 2ทุ่ม ทุกคนก็ได้อัดปลาเกือบพร้อมกันทุกคนแต่ไม่ได้ตัวเพราะว่า สายขาดทุกคนทำให้รู้ว่าไอ้คุณสาก มาแล้ว เลยใส่ลวดปลายสายผลก็คือเงียบเกือบทั้งลำเรือ มีเอคนเดียวที่ยังไม่ได้เปลี่ยนใส่ลวด แล้วก็โดนเจ้าสากงับเหยื่อจนได้ แต่ปลากัดโดนตัวเบ็ด เลยถูกสำเร็จโทษโดนลากขึ้นผิวน้ำ มันเป็นปลาสากที่ไซน์กำลังงาม แต่เนื่องจากความเชื่องช้า ของเด็กเรือไอ้คุณสาก จึงแว้งตัวกัดสายขาดไปจนได้ เล่นเอา ท่านเอ ทาโร่ เซ็งเลยเพราะว่ายังตีไข่ไม่แตกจึงเก็บคันมุดเข้าเก๋งเรือนอนเลย และแล้วไต๋วุฒิก็สั่งย้ายหมายตอนประมาณ 3 ทุ่ม เพื่อไปหมายที่2 หมายที่2 ยิ่งแย่กว่าหมายแรกอีก คือปลาไม่กินเลย

อ่านต่อหน้า..2

[NEXT] [BACK]