อังคาร,23 เมษายน 2567

เรื่องเล่าคนตกปลา

250 ไมล์กับนายชนบท
แล่นเรือโต้คลื่น
ปลากระบึกที่สีชัง
คืนพระจันทร์ยิ้มแฉ่ง
บางเสร่ยังมีลุ้น
ดอดไปฟันไอ้โฉม
วันนี้ที่รอคอย
มันแปลกดีนะ
สายันรัญจวน
ทุบไอ้สากที่สัพพะยื้อ
น้ำใจ
โฉมเอยโฉมงาม
แข่งขันตกปลาสัญจร#1
ปลายฝนต้นหนาว
แข่งขันตกปลาแสมสารครั้งที่#6
ลูกหมูจอมซ่าส์
โต้ลมหนาว
เก่งกับเฮง
เมษาฮาวาย
เมื่อผมไปงานแข่งฯ
ลองเรือใหม่กับไต๋โก๊ะ
หูดำที่เกาะค้างคาว
ไปลุยโฉมงามกับไต๋น้อง
มหาเฮง
นักเลงโตสากดำ
ฟ้าหลังฝน
หลังมรสุมสงบ
ตามล่าปลาจัมโบ้
บันทึกแห่งความทรงจำ
คุณพริ้งลองของ
อัดปลาโต้เดิ้ง
เพื่อนรักต่างแดน
เก๋าหน้าหวาน
ไต๋ยอช์ตพาเพลิน
สานสัมพันธ์คนตกปลา#1
หรรษาตะวันแดง
บางเสร่รำลึก#4
ตะล่อนไปกับไต๋อ้วน
ตะลอนไปกับไต๋เปี๊ยก
แดงจ๋าแดงจ่า
ลีลาสละ
ลูกหมูย่ำสวาท
ผู้กล้าแห่งวารี
ไต๋ระยอดนักสู้
สายสัมพันธ์คนตกปลา#2
มือใหม่หัดเหวี่ยง
ผู้พันอินทรี
สัตว์ประหลาด
ยุทธการหักเขี้ยวอินทรี
จิตสังหาร
ลากมาอุ้ม
ปริศนาที่เร้นลับ
ดอนตะวันแดง
สานสัมพันธ์คนตกปลาปี3
ปลายักษ์ในตำนาน
ราพาร่าพรางตัว
สานสัมพันธ์คนตกปลา ครั้งที่ 4
อินทรีหลังโขด
ท่องไปกับตะวันแดง
รวมดาวกระจุย
บุกรังสีทอง
สานสัมพันธ์คนตกปลาปี 4
อยากอัดไอ้หลาม
ปลอบขวัญที่กำพวน
วาฮูนักวิ่งน้ำลึก
วังสีทอง
กุเลาเกมส์พันธ์ดุ
รางวัลชีวิต
สานสัมพันธ์คนตกปลาปี5
ธิดาย่ำสวาท
กุเลาเกมส์คนวัยมันส์
เมษาพาเพลิน

สายใยวันโลกกว้างมิตรภาพคนตกปลา
ตราด 22 - 24 เม.ย. 48
มาอ่านคนที่

ผู้ร่วมทริพ :-

ทีมหมูหัน ไต๋วุฒิ 1.พี่หมูอ่อนนุช 2.พี่หมูโอเชี่ยน 3.คุณวุฒิ 4.คุณวา 5.ลุงรวยโชค 6.น้องแน็ท 7.หนุ่มบินไทย 8.ไก่บินไทย 9.เฮียกรวย

ทีมกุ๊กกิ๊ก ไต๋น้อง 1.พี่เหนี่ยว 2.เติ้ล 3.อ่องจันทบุรี 4.คุณโฟว์ 5.เฮียชัย 6.เหน่ง 7.จีรศักดิ์ 8.น้องน้ำ 9.น้องปลา 10.ไก่ปะการัง

ทีมปอบนมเปรี้ยว ไต๋มะระ 1.เล็กบางชัน 2.เดือน 3.ไก่เซียนตกน้ำ 4.ใหญ่เกษตร 5.หนุ่ยบึงสำราญ 6.เฮียหมู 7.วรพงศ์ 8.สมชาย 9.เชษฐ์

ทีมหมอผีใจง่าย ไต๋เปีย 1.เฮียคิม 2.เต้ ปลาแมน 3.รวยปลาแมน 4.พี่ซิง 5.พี่เปี๊ยก 6.หมูฮิเล็ก 7.สุดหล่อปลาแมน

ทีมละอ่อน ไต๋ตี๋ใหญ่ 1.มนตรี 2.อภิชาติ 3.พรชัย 4.ตุ๊ก 5.เต้ย 6.หาญศักดิ์ 7.ใหม่ตูมตาม 8.เฮียสมรวย 9.เฮียตี๋ 10.ปอง 11.ปุ๊ก 12.ชนบท

สายใยวันโลกกว้าง

‘สายใยวันโลกกว้าง วันมิตรภาพของคนตกปลา’ เส้นใยมิตรภาพของคนตกปลา เส้นนี้เปรียบเสมือน สายใยเส้นเล็กๆ หลายๆ เส้น ที่นำมาถัก มาทอ มาสาน ฟั่นเป็นเกลียว จนกลายมาเป็นสายสัมพันธ์ของคนตกปลา จากดวงใจที่บริสุทธิ์ ของคนที่รักการตกปลาทะเลทุกดวง ที่ต่างคนได้นำมาหล่อหลอมเข้าด้วยกัน จนเป็นใจดวงเดียว สิ่งที่ได้จากการหล่อหลอมดวงใจเหล่านี้ ก็คือ “เพื่อน” ซึ่งได้เกิดขึ้น ณ ท้องทะเลตราด อีกครั้ง ท่ามกลางบรรยากาศ ของมิตรภาพที่ ฟุ้งกระจาย ไปทั่วจังหวัดตราด เมื่อวันที่ 22 เมษายน ที่ผ่านมา คนตกปลากว่า 47 คน เดินทางมาสู่ทะเลตราด พวกเขาเหล่านั้นมีจุดมุ่งหมายที่เหมือนกัน นั้นคือ ต้องการมาพบปะสังสรรค์ และมาร่วมสนุกกับผู้คนที่ชอบกิจกรรมตกปลาเฉกเช่นเดียวกัน แม้บางคนจะไม่เคยรู้จักมักจี่ กันมาก่อนก็ตามที แต่เวลานี้ ณ ที่แห่งนี้ พวกเขาจะมีเพื่อน เพิ่มมากขึ้น และบรรยากาศ ของความเป็นมิตรอย่างนี้ จะติดตรึง ฝังอยู่ในความทรงจำพวกเขาไปอีกนานตราบเท่านาน และจากนี้ผ่านพ้นไป คงอีกนานหลายเดือน กว่าที่พวกเราจะได้มาตกปลาร่วมกันอีกครั้ง เนื่องจากเข้าสู่ช่วงฤดูลมมรสุม ทะเลจะเกิดความปั่นป่วน คงไม่ปลอดภัยนักถ้าจะออกไปตกปลาในช่วงนั้น ถือว่าเป็นการพักตกปลาทะเลในฝั่งอ่าวไทย ด้านภาคตะวันออก ไปนาน 4 ถึง 5 เดือน กว่าจะกลับสู่ฤดูตกปลากันอีกครั้ง ก็เข้าสู่เดือน กันยายน ซึ่งเมื่อถึงเวลานั้น เราจะกลับมาสนุกกับกิจกรรมตกปลากันอีกครั้ง .

เที่ยงตรง วันที่ 22 เมษายน ที่ร้านอาหาร “นำโชค” ผู้คนมากมายจากทั่วทุกสารทิศ ทยอยเดินทางมาถึง สำรับอาหารที่เตรียมไว้ ถูกลำเรียงนำมาวางบนโต๊ะ ต้อนรับหมู่คนตกปลา และกลุ่มของไต๋เรือ ทั้ง 5 คน เสียงแซวหยอกล้อ ยั่วเย้า ของเพื่อน ที่แซวกันไปแซวกันมา ผสมผสาน กับเสียงเฮฮา ดังไม่ขาดสาย เหมือนกับพวกเรา กำลังอยู่ใน วัย “จ๊าบ” ช่วงเวลานี้ จึงมีแต่ความสุข กับความสนุก เท่านั้นก็ว่าได้ หลังจากอิ่มหมีพลีมันกันแล้วก็เข้าสู่เวลา ถ่ายทอดความรู้ ในด้านการอุปกรณ์ตกปลาให้กับเพื่อนๆ ที่มาร่วมงาน นักตกปลาจำนวนไม่น้อย ที่ไม่มีความรู้เรื่อง คันเบ็ด ก็จะได้รู้กันก็วันนี้แหละ ในครั้งนี้เราได้รับเกียรติ์จาก ‘เฮียกรวย’ ผู้มากประสบการณ์ในด้าน สร้างคัน Custom Build ภายใต้ชื่อ Infinity Instructor ได้มาถ่ายทอดความรู้ ให้กับเพื่อนๆ ที่มาร่วมงาน นอกจากนี้ อีกคนท ี่ต้องกล่าวถึง ก็คือ พี่หมูโอเชี่ยน หลังจากเคยมาร่วมงานนี้เมื่อปีที่แล้ว ก็เกิดติดใจบอกกับผมว่า ไม่เคยตกปลา กับคนแปลกหน้า แล้วสนุกอย่างนี้มาก่อน พอมาปีนี้พี่หมูโอเชี่ยน โทรมาขอจองตั้งแต่ยังไม่ได้เปิดทริบ (นี่ยังดีน่า ที่พี่หม ูได้ตกปลา กับคนแปลกหน้า แต่ถ้าพี่ได้ตกปลากับคนหน้าแปลก แล้วจะเป็นยังไง ฮ่า!) ครั้งนี้พี่หมูโอเชี่ยน ได้ขนวัสดุการ ทำเหยื่อ Jet และเหยื่อปลาบินมาร่วมช่วยสร้างสีสัน ให้กับงานนี้ดูบรรยากาศที่หาที่ไหนไม่ได้ กับการสอน เทคนิคการทำเหยื่อ Jet ให้กับคนที่สนใจแบบตัวต่อตัว

เพื่อนๆ ให้ความสนใจเรียนรู้ มารุมล้อมพี่หมู จนแน่น เหงื่อเม็ดโป้งๆ ผลุดขึ้นเต็มหน้าผาก พี่หมูเราก็ไม่ปริปากบ่นว่าร้อน เลยสักนิด (ก็นานๆ พี่หมูโอเชี่ยน จะได้เป็นพระเอก สักที เน๊อะพี่หมูว่า ม่ะ! ) เพื่อนๆ ตื่นเต้นกับความรู้ใหม่ที่ได้รับ ได้หัดทำเหยื่อ Jet ด้วยมือของตนเอง ทำเสร็จพี่หมูก็แสนจะใจดี ยกผลงานชิ้นนั้นให้คนทำ นำกลับไปเป็นที่ระลึกกันเลย งานนี้ไม่ปลื้มก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล้วละจริง ม่ะครับ จนกระทั้งสมควรแก่เวลา ที่เราจะต้องแยกย้ายกันไปลงเรือใครเรือมันตามที่ได้จัดไว้ให้ โดยพี่หมูโอเชี่ยน และสมาชิก ‘ทีมหมูหัน’ ไปลงเรือไต๋วุฒิ ที่ท่าเรือเซ็นเตอร์พอย ส่วน ‘ทีมปอบนมเปรี้ยว’ นำโดยเฮียเล็ก เจ้าเดือน พี่ใหญ่และสาวกปอบ ไปลงเรือเนตรวารี ไต๋มะระ ส่วน‘ทีมหมอผีใจง่าย’ นำทัพโดยหมอผีคิม และป๋าซิง กับสมาชิกปลาแมน ไปลงเรือไต๋เปีย ทีมนี้บอกว่า “งานนี้แค่ได้ร่ำสุรากับเพื่อนผู้รู้ใจ ก็ Happy แล้วปลาเปอ ไม่ตก ไม่เป็นไร” อีกทีมนำทัพโดย พี่เหนี่ยว ผู้พันกระดูกเหล็ก รับหน้าที่เป็นจอมทัพ นำลูกทีมในนาม “ทีมกุ๊กกิ๊ก” ลงเรือไต๋น้อง ส่วนทีมสุดท้าย ทีมนี้เป็นมือใหม่ทั้งทีม จึงตั้งชื่อทีมว่า “ทีมมือใหม่” โดยมีผมนายชนบท เป็นผู้พาทีม ลงเรือไต๋ตี๋ใหญ่ และนับจากวันนี้ไปอีก 2 คืนกับอีก 2 วัน พวกเราจะมารวมตัว พร้อมกันอีกครั้งที่หน้าเกาะหวาย

คืนนี้สิ่งที่สร้างความกังวลใจ ให้กับคนตกปลามากที่สุดก็เห็นจะเป็นเรื่องเหยื่อ เพราะคืนนี้ เป็นคืนข้างขึ้น 14 ค่ำ พระจันทร์จรัสแสงแดงแจ๋ การเฉอวนคงจะกระทำได้ยากลำบาก เมื่อเทียบกับคืนที่พระจันทร์ มืดตึดตื๊อ อย่างคืนข้างแรม ความหวังที่จะได้ปลาหมึกมาทำเหยื่อตกปลา ก็คงจะต้องให้เพื่อนๆ ในทีม ร่วมแรงร่วมใจช่วยกันตกปลาหมึก ด้วยเหยื่อโยทะกา ซึ่งมันก็เป็นวิธีเดียว ทีพอจะช่วยแก้ไข สถานการณ์ได้มาก สำหรับคืนที่พระจันทร์สว่างแจ้งแดงแจ๋ เช่นคืนนี้ และแล้วกิจกรรมแรกที่ต้องอาศัยความสามัคคีในกลุ่ม ก็เกิดขึ้น ทุกคนประจำหน้าที่ ใครมีหน้าที่ ตกปลาหมึก ก็ตกไป ใครมีหน้าที่ คอยปลดหมึกออกจากโยทะกา ก็ทำหน้าที่ของตัวเองไป ยามนี้เวลาประมาณ 3 ทุ่มเรือทุกลำ คงถอดสมอจอดตรงตำแหน่ง ที่ไต๋เรือแต่ละคาดการณ์ว่าจะมีหมึกเยอะมากที่สุด ค่ำคืนนี้ หน้าเกาะหวาย มีเรือลอยลำเปิดไฟไดน์หมึกอยู่เพียง 4 ลำ มองดูลักษณะแขนไฟของเรือแต่ละก็รู้ว่ามีเรือของใครบ้าง “เอ๋ะ ! เรือของเจ้าเปีย แอบไปซุ้ม ไดน์หมึกแถวไหนละ เนี่ย” ไต๋เปียคงจะไปซุ้มเปิดไฟไดน์หมึกที่อื่น เป็นแน่ ค่ำคืนนี้ก็คงจะมีเพียงแต่เรือของพวกเรา ทั้ง 5 ลำ ที่ออกมาลอยลำเปิดไฟไดน์หมึก เสียงวิทยุสื่อสารประจำเรือ ดังเรียกขานกันเป็นระยะ อยู่บนบก ก็แซวกันไม่หยุดไม่หย่อน พอลงเรือลอยลำอยู่กลางทะเล ก็ยังเปิดวิทยุแซวกันอีกนะ พวกเรา “ตี๋ใหญ่ ตี๋ใหญ่” เสียงไต๋น้องส่งสัญญาณเสียงร้องเรียกหาตี๋ใหญ่ มาทางวิทยุสื่อสาร

ตี๋ใหญ่หยิบไมค์โครโฟนออกมากดสวิทช์แล้วขานรับออกไปว่า “ทราบ” ไต๋น้องเมื่อเห็นว่าผู้ที่กำลังเรียกถึง ขานรับการร้องเรียกแล้วจึงบอกวัตถุสงค์ของตนเองไปว่า “ ตกหมึกกันได้มั๊ย ตี๋ใหญ่ ตรงนี้หมึกไม่จับโยเลย” ตี๋ใหญ่พอได้ยินไต๋น้องพูดเช่นนั้นก็ หัวเราะ หึหึ ก่อนจะกรอกเสียงโต้ตอบกลับไปว่า “อ้อเรือผมมีโย หมึกจับโยดีมากเลย สงสัยเรือไต๋น้องไม่มีโย แน่เลยใช่ป่าว ฮ่ะ ฮะ ฮา แน่ะพูดแค่นี้ทำเป็นงง เรือผมก็มีพี่โยไง อย่า งง สิ ไม่เชื่อมาดูได้เล้ย พี่โยโดนหมึกจับ นั่งหน้าดำปี๊อยู่หัวเรือผมนี่ ” เท่านั้นแหละเสียงฮาตรึม ก็ดังมาทางวิทยุสื่อสาร ตี๋ใหญ่แสดงความกังวลว่าคืนนี้พวกเราอีกหลายลำคงจะไม่ได้หมึก จึงพูดกับผมว่า “พี่โยคืนนี้สงสัยเรือไต๋น้องจะไม่ได้หมึก เรืออ้ายเปียก็ไม่รู้ไปหลบไดน์อยู่ที่ไหน เดี๋ยวผมเรียกให้ไต๋น้องย้ายมาไดน์ข้างๆ เราดีกว่า” ตี๋ใหญ่พูดจบ ผมก็เห็นดีด้วย พร้อมกับบอกให้พวกเรา หาเหยื่อหมึกไว้ให้มาก เพื่อจะเหลือไว้แบ่งปันให้กับเรือลำอื่นๆ ที่อาจจะไม่ได้หมึกก็ได้ ดูจากหมึกที่พวกเราช่วยกันตกขึ้นมาขังในห้องเหยื่อในเวลานี้ มันก็มีจำนวนมากกว่า 300 ตัวแล้ว หลังจากตี๋ใหญ่เฉอวน เราได้หมึกมากกว่า 1 พันตัวว่ายน้ำ จนเต็มห้องขังเหยื่อ จนเราต้องเรียกเรือไต๋น้อง ให้มาแบ่งปลาหมึก เอาไปบ้างเพราะมันเยอะจนห้องขังเหยื่อไม่พอใส่

รุ่งอรุณเช้าวันใหม่ หลังจากได้สอบถามเรื่องเหยื่อของเรือแต่ละ ก็ทำให้พวกเราอุ่นใจหมดกังวลเรื่องเหยื่อ คราวนี้ ก็มาเป็นเรื่องปลา กันละ เสียงวิทยุสอบถามเรือแต่ละลำ ว่าใครได้ ลูกหมู กันแล้วบ้าง ซึ่งก็ได้รับคำตอบเป็นเสียงเดียวกัน ว่า “ยังไม่ได้” นี่มันก็ปาเข้าไปจนเกือบจะบ่ายโมงแล้ว ยังไม่มี ทีมใดได้ปลากันเลย โดยเฉพาะทีม ‘หมอผีใจง่าย’ บอกมาว่า ลูกทีมแต่ละคนเมากลิ้ง ยังไม่ตื่นนอนกันเลย บางคนนอนเอาขาไปพาดคอจุ่มโพ่ ที่กำลังทำอาหาร ดัง ‘โผล่ะ’ เล่นเอาจุ่มโพ่นั่งทำอาหารไป นับดาวนับเดือนไปเลยละ ฮ่า! ส่วนทีม ‘ปอบนมเปรี้ยว’ ได้แจ้งสถานการณ์มาว่า ปลาที่ตกได้ โดนหม่ำไปหมดแล้ว ปลาไม่พอหม่ำ ขณะนี้ สาวกปอบ กำลังอดอยากอย่างหนัก ถึงขั้นจะหม่ำไต๋ระ กันอยู่แล้ว ถึงกับขีดเส้นตายว่า ถ้าไต๋ระหาปลาให้หม่ำไม่ได้ บรรดาปอบ จะหม่ำไต๋ระแทน ทำเอาไต๋ระต้องรีบขับเรือตระเวนหาปลาให้กับบรรดาปอบ จนไม่รู้จักเหน็ดจักเหนื่อย มุ่งมั่นตระเวนหาปลามาเลี้ยงพวกปอบอย่างเอาเป็นเอาตาย ‘คงจะกลัวว่าถ้าไม่ได้ปลามาจะโดนพวกปอบบนเรือแดรกเอาละ จิ ใช่ม่ะ ครับไต๋มะระ’ ส่วนเรือของทีม ‘กุ๊กกิ๊ก’ นำทัพโดย ป๋าเหนี่ยว ก็ออกตระเวนวิ่งเรือจนน้ำบาน หาปลาจนเหงื่อแตก ซ๊ก ซ๊ก ซึ่งก็ไม่ผิดหวัง เมื่อป๋าเหนี่ยวของเรา นำพาลูกทีมทั้ง คุณโฟว์ และน้องเติ้ล ไปงัดเอาปลาเก๋า ไซร์ใหญ่ 9 กิโลกรัม และ 6 กิโลกรัมขึ้นมาประดับทีมถึง 2 ตัว ก็ต้องขอปรบมือให้กับผู้นำทัพ ป๋าเหนี่ยวของเรา กันละครับ

งานนี้ ฝ่ายทีม “หมูหัน” เรือไต๋วุฒิ ได้แจ้งสถานการณ์มาว่า ไปแงะเอาอังเกยยักษ์ ไซร์เกือบ 10 กิโลกรัม ขึ้นมาหลายตัวแล้ว เล่นเอาคนที่ได้ยิน อิจฉาตาร้อนไปตามๆ กันส่วนทีม “ละอ่อน” น้องใหม่ที่พึ่งจะตกปลาทะเลเกือบจะทั้งทีม ทำท่าว่าจะไปได้สวย เมื่อคุณตั้ม ที่พึ่งจะจับคันเบ็ดตกปลาทะเลเป็นครั้งแรกเป็นผู้เปิดประเดิม ทริบด้วยปลาเก๋า ไซร์ เกือบจะ 4 กิโลกรัมขึ้นมา จากนั้นก็โดนลองของอีก 1 ดอก เมื่อโดนปลาเก๋าลูกหมู งับเบ็ดเล่นเอามือใหม่ที่พึ่งจะ “เปิดจุก” สดๆ ซิ่งๆ ทำอะไรไม่ถูกได้แต่ถือคันรั้งอย่างเดียว จนในที่สุด มันก็พาเข้ารูไปตามระเบียบ แม้ ตี๋ใหญ่จะพยายามใช้วิชาแงะรู ที่ขึ้นชื่อลือชา เป็นที่ยอมรับในหมู่คนตกปลาไปทั่วทั้งย่านน้ำ ก็ไม่สามารถที่จะ แงะเจ้าลูกหมู ตัวนี้ให้พ้นจากรู ได้ในที่สุดสายเอ็น 40 ปอนด์ ก็ขาดกระจาย เมื่อเรานำสายเอ็นที่ขาดมาตรวจสอบ ก็พบว่าเอ็นเป็นรอยถลอกปอกเปิกเป็นแนวยาวเกือบ 3 เมตรเมื่อรวมกับสายหน้าที่ที่ขาดติดปากปลาไปอีก 2 เมตร แสดงว่า ปลามันมุดเข้าไปอยู่ในรู ลึกเกือบจะ 5 เมตร โอ้โห! มิน่าละมือใหม่อย่าง คุณตั้ม ถึงกับโดนปลาอัดจนหัวสั่นหัวคอนอย่างนั้น ทริบนี้ไม่รู้เป็นยังไง ปลาก็ไม่ค่อยจะฉวยเหยื่อ พอจะมีปลาฉวยหน่อย ไม่หลุดก็ขาด มีอยู่ 2 อย่าง

แม้แต่ตัวผม ที่อัดเจ้าลูกหมู ขึ้นมาได้ตั้งหลายสิบเมตร มองดูเอ็นในสปูลเหลืออีกแค่ 10 กว่าเมตรมันก็จะลอยขึ้นสู่ผิวน้ำแล้ว จู่ ๆ สายเอ็นชุดหน้าขนาด 100 ปอนด์ ก็ขาด ไปอย่างนั้นแหละ พร้อมกับฝากตัวเบ็ดขนาด 7 โอ ติดคาปากปลามันไปด้วย รึว่าวันนี้ มันจะไม่ใช่วันของเรา “ ว้า...ตามฟอร์มเลยพี่โย อัดปลาใหญ่ขาดเหมือนปีที่แล้วเปี๊ยบเลย ” เสียงตี๋ใหญ่ บ่นพึมพำเป็นหมีกินผึ่ง ระหว่างที่เราแล่นเรือเพื่อนจะย้ายหมายสิ่งหนึ่งที่ทำให้พวกเราในทีมละอ่อน ได้สนุกสนานกับอรรถรสในการตกปลาไม่รู้สึกเบื่อหน่าย พวกเราไม่ปล่อยเวลาให้สูญเปล่า ผมหยิบเหยื่อปลาบิน ของพี่หมูโอเชี่ยน มาผูกกับอุปกรณ์ของคุณพรชัย เพื่อจะทดสอบให้เพื่อนๆ ได้ชมภาพที่พวกเราได้เห็นกับตา ฝูงปลาอีโต้มอญ ที่กระโจน เข้าขย้ำเหยื่อเบิรด์ อยากกระหายหิว เพียงไม่กี่เสี้ยววินาที่สายตาพวกเราเห็นปลาอีโต้มอญ กระโดดโหยงเหยง ห่างจากตัวเหยื่อปลาบินไกลเป็นร้อยเมตร มันกระโจนพรวดเดียวมางาบเหยื่อของพวกเราแล้ว เห็นกับตากันแบบนี้ ก็ต้องยอมรับในประสิทธิภาพของเจ้าเหยื่อตัวนี้ละขอรับ จวบจนตะวันลับพื้นน้ำ คืนนี้เรือแต่ละลำคงตระเวน พานักตกปลาแต่ละทีม ไปเฝ้าตกปลาตามหมาย ดินดาน หรือซากเรือจม ตามแต่ความถนัดของไต๋แต่ละคนกันละ

เช้าวันที่ 2 ของทริบนี้ เสียงวิทยุส่งสัญญาณมาจากเรือไต๋เปีย รายงานผล มาว่า วันนี้ยังไม่ได้ปลาเป็นชิ้นเป็นอันเลย จะมีก็แต่ปลาอีโต้มอญ ที่สมาชิกถล่มสะเกือบจะยกฝูง ส่วนทีมหมูหัน จากไต๋วุฒิ ก็ไม่น้อยหน้าใครเมื่อไต๋วุฒิ รายงานผลแจ้งมาว่า เจ้าหนุ่มบินไทย งัดเอาลูกหมูไซร์ 12 กิโลขึ้นมา ส่วนทีมปอบนมเปรี้ยว ขาดการติดต่อ รึว่าไต๋มะระโดนสาวกปอบ จัดการ “แดรก” ไปแล้วละหว่า! และเมื่อได้เวลาที่เรือทุกลำ ต้องมารวมกันที่หน้าเกาะหวายเพื่อ นำผลงานของแต่ ละทีมมาแสดงให้เพื่อนๆ ได้ชื่นชม และสิ่งมหัศจรรย์ก็เกิดขึ้นกับทีมหมอผีใจง่าย เมื่อยกปลาเก๋าไซร์โต กว่า 8 ตัวขึ้นมานอน โชว์เรือนร่างที่อ้วน อลึ่งฉึ่ง อวดเพื่อนๆ ได้ชม แถมยังมีปลาอังเกย ปลาอื่นๆ อีกหลาย 10 ตัว “ปลาพวกนี่ตกได้แค่ช่วงกลางคืน เท่านั้นนะเนี่ย” ทีมหมอผีได้ทีปล่อยแมงโม้ เสียเลย อีกทีมที่น่าทึ่ง ก็คือทีมปอบนมเปรี้ยว งัดผลงานงานออกมาโชว์ ไม่น้อยหน้าทีมอื่นเลย “ก็แหม จะยอมกันได้ยังไงงานนี้ ไต๋มะระ เล่นย้ายหมาย ถึง 14 ครั้งไม่ได้หลับได้นอนกันเลย คนอะไรวะ โคตรอึดเลย พึ่งเจอนี่แหละ” ส่วนผลงานจากทีมกุ๊กกิ๊ก ของพี่เหนี่ยว ก็ใช่ย่อย ปลาแต่ละตัว งามๆ ทั้งนั้น โดยเฉพาะ คุณโฟว์ ที่สามารถจั่วเอาปลาเก๋าไซร์น้องลูกหมู ขึ้นมา เยี่ยมจริงๆ ครับ ทีมนี้ หันกลับมาดูผลงานจากทีม หมูหัน ที่ไต๋วุฒิคุยนักคุยหนา ว่าจะต้องคว้าแชมป์ในปีนี้ให้ได้ หลังจากเมื่อปีที่แล้วพลาดท่าพ่าย ให้ไต๋โก๊ะ ด้วยน้ำหนักที่ต่างกันเพียง ครึ่งกิโล มาปีนี้ มุ่งมั่น ด้วยใจเกินร้อย หวังคว้าแชมป์ไปครองให้จงได้ และไต๋วุมิก็สามารถทำได้จริงๆ สมกับ คำคุย เมื่อเจ้าหนุ่มบินไทย งัดเอาปลาเก๋าลูกหมู ตัวใหญ่สุด เฉือนทีมหมอผี และ ทีมปอบนมเปรี้ยว ไปแค่ปลายจมูก น้ำหนักห่างกันไม่ถึง กิโล งานนี้ ทั้งทีมหมอผี และทีมปอบนมเปรี้ยว คงต้องเก็บบัญชีแค้นนี้ รอไปชำระ ล้างตากันในปีหน้าแล้วกันนะ จ๊ะ! ส่วนทีมละอ่อน นำทีมโดยผมเอง พร้อมกับ ตี๋ใหญ่ไต๋เรือ ก็คงต้องก้มหน้ารับตำแหน่งแชมป์ปลาหลุดไป เป็นปีที่ 2 ติดต่อกันแล้วกัน นะจ๊ะ พวกเราต่างชื่นชม และแสดงความยินดีกับผลงานของเพื่อนๆแม้ว่าครั้งนี้ เสียงกระเซ้าเหย้าแหย่ เฮฮา ดังอยู่ตลอดเวลา รู้สึกวันนี้ เสียงเฮฮา มันจะดัง กว่าวันแรกที่เรามาเจอกันสะอีก

แม้ครั้งนี้ น้ำจะไม่เดินปลาจะไม่ค่อยฉวยเหยื่อ แต่ด้วยความมานะ บวกกับ ความพยายามของไต๋เรือทุกคน ที่วิ่งเรือหาหมาย จนทำให้พวกเราทุกทีมได้ปลามามากพอสมควร สุดท้ายก็ขอแจ้งประกาศเกียรติคุณ ให้กับผู้ที่คว้าแชมป์ The Best Angler ในครั้งนี้ ให้เพื่อนๆ ได้รับทราบกันก่อน ผู้ที่คว้ารางวัล The Best Angler รับโล่รางวัลจากคุณอาสมชัย อัคราวิวัฒน ผอ. นิตยสารโลกกว้างกลางแจ้ง ก็คือ คุณหนุ่ม บินไทย เย้.... ปรบมือกันหน่อย จิ ครับ แล้วรางวัล The Best Captain ในครั้งนี้ ก็คือ ไต๋วุฒิ (คนนี้ไม่ต้องปรบมือให้ก็ได้ครับ ท่านผู้อ่าน ผมอ่ะหมั่นใส่ มานานแล้วครับ อิอิอิ...) งานนี้จะเสร็จสมบูรณ์ ไม่ได้ถ้าขาดบุคคลนี้ไป คนๆ นั้นก็คือ ไต๋เรือ นั้นเองครับ (ก็แหง ละ ถ้าไม่มีไต๋ ใครจะขับเรือพาไปตกปลาละฟ่ะ ) พวกเราทุกคนก็ต้องขอกล่าวขอบคุณไต๋เรือทั้ง 5 คน ทั้งไต๋ตี๋ใหญ่ ไต๋วุฒิ ไต๋เปีย ไต๋น้อง และไต๋มะระ ที่ทำให้พวกเรามีความสุข และสนุกมาก ถึงมากที่สุด ในงานนี้ เราจะเก็บบรรยากาศมิตรภาพนี้ไว้ในความทรงจำของพวกเราตลอดไป และบรรยากาศอย่างนี้ จะกลับมาอีกครั้ง ณ ที่แห่งนี้ ใน อีก 1 ปีข้างหน้า แล้วพบกันนะครับ.....

[หน้าต่อไป] [กลับสู่เมนู]


Home | Bicycle | Offroad | Fishing | Radio Control | GPS Corner | Second hand | Member area
Copyright © 2000, www.WeekendHobby.com, All right reserved.

Contact Webmaster